در زندگی مشترک،افراد نیازمند یک حریم شخصی و خصوصی هستند، چرا که وجود این فضای شخصی، به اندازه در کنار یکدیگر بودن به همزیستی رابطه زناشویی کمک می کند.

در رابطه زناشویی هر یک از طرفین برای خود هویت و شخصیت مستقل دارند و زمانی که دو نفر تصمیم به زندگی مشترک می گیرند، باید بتوانند همراه با حفظ فردیت خود قسمتی از زندگی خود را به اشتراک بگذارند. این اشتراک صددرصد نیست. در زندگی مشترک،افراد نیازمند یک حریم شخصی و خصوصی هستند، چرا که وجود این فضای شخصی، به اندازه در کنار یکدیگر بودن به همزیستی رابطه زناشویی کمک می کند.

متاسفانه دید منفی در جامعه نسبت به کسانی که طلاق می گیرند باعث می شود تا از آنها به عنوان ناسازگار و ضعیف یاد شود اما باید بدانیم لزوما این افراد مشکل دار نیستند، چرا که گاهی به دلیل انتخاب های غلط، اتفاق های پیش بینی نشده و غیرقابل کنترل در زندگی آنها پیش می آید که آنان را به این مرحله سوق می دهد.

کم پیدا می شوند آدم هایی که برای طلاق ازدواج کنند. البته گاه ردپای چنین آدم های عجیبی را در صفحه حوادث و دادگاه های خانواده می بینیم که ازدواج را وسیله ای برای خالی کردن جیب دیگران و سوءاستفاده های مالی و موقعیتی قرار می دهند اما اغلب آدم ها ازدواج نمی کنند که جیب خالی کنند و بعد جدا شوند. یعنی ازدواج نمی کنند که وقتی آن هدف اصلی محقق شد دست طرف مقابل را در پوست گردو بگذارند و دنبال شکار دیگری بگردند.

بیشتر آدم ها وقتی می خواهند ازدواج کنند دوست دارند در کنار یک دیگری به نام همسر به آرامش برسند، بچه دار شوند و خانواده ای داشته باشند اما حتی اگر هر دو طرف ازدواج یعنی دختر و پسر هدف دیگری جز این نداشته باشند باز می بینیم که برخی از آنها در ادامه به چالش های بزرگ و گره های بازنشدنی می رسند و گاه چاره ای جز جدا شدن نمی یابند اما چرا اینگونه است؟

چرا آدم هایی که به دنبال سوء استفاده در رابطه ازدواج نمی گردند، گاه چاره ای جز جدایی در پیش رو نمی بینند؟ واقعیت این است که یکی از مهم ترین تصمیم های زندگی آدم ها یعنی آغاز رابطه زوجیت زیر سایه «باورهای شناختی غیرمنطقی» قرار دارد. تردیدی در این نیست که همه ما در همه تصمیم های ریز و درشت زندگی مان زیر سایه باورهای مان قرار داریم و از پنجره و ایوان باورهای مان به مسائل و موضوعاتی که در زندگی مان پیش می آید، نگاه می کنیم، این اتفاق خواه ناخواه در ازدواج هم می افتد. از همین رو به هر میزان که مداخله باورهای شناختی غیرمنطقی بیشتر می شود احتمال اینکه ازدواج یک زوج به شکست منجر شود بیشتر می شود.

کتابی نوشته دکتر  چیمه، روانپزشک و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی در نقد برخی از باورهایی است که در فرهنگ عمومی و بدنه جامعه نسبت به ازدواج وجود دارد اما این باورها پایه های منطقی و علمی ندارد.

یکی از مهمترین مباحث این کتاب تشریح و اشاره به باورهای شناختی غیرمنطقی در ازدواج است. یعنی سوءتفاهم ها و سوءبرداشت های ذهنی که فرد در مواجهه با ازدواج در ذهن خود انباشته دارد و همان سوءتفاهم ها را با خود به متن رابطه زوجیت می کشاند یا اینکه آن سوءبرداشت ها، آنقدر پیرنگ قدرتمندی در ذهن فرد دارد که اجازه ازدواج را به او نمی دهد. مثلا فرد ممکن است کاملا کمال گرایانه با خود بیندیشد که فقط یک نفر در دنیا وجود دارد که او را می تواند خوشبخت کند، این فرد هم مطمئنا خواستگار اول نیست.

یعنی آنقدر باید خواستگار قلابی بیاید و بیاید تا بالاخره آن یک نفر خواستگار اصیل، خود را نشن دهد و دُم به تله بدهد یا مثلا کسی با خود بیندیشد که همه مردها خیانتکارند، بنابراین به هیچ مردی نمی شود تکیه و اعتماد کرد. پس چرا باید ازدواج کنیم؟

آنچه در ادامه می آید اشاره ای به این باورهای شناختی غیرمنطقی است که مثل چتری تیره بر بالای سر آدم هایی که می خواهند ازدواج کنند باز می شود.

۱- با کسی ازدواج کنیم که ویژگی های شخصیتی متفاوتی داشته باشد
از پیامدهای منفی این عقیده این است که افراد تشویق می شوند به دنبال همسری متفاوت از خودشان باشند تا کسی که با آنها مشابهت دارد. این به نوعی تشویق بی مسئولیتی است. به این ترتیب که آدم شلخته ای با فردی منظم و آراسته ازدواج می کند به این امید که طرف مقابل به هم ریختگی های او را جمع خواهد کرد. این امر می تواند انصراف از تغییر خاصی هم باشد یعنی به جای اینکه خودم را تغییر دهم با کسی که نقطه مقابل ویژگی های من را دارد، ازدواج می کنم. به این ترتیب می توانم نقاط ضعف خود را جبران کنم. زندگی با فردی که به طور معناداری متفاوت است، تنها منجر به بروز تعارض، نارضایتی و ناخشنودی در زندگی زناشویی می شود.

۲- تا زمانی که فرد ایده آل خود را نیافته ایم نباید راضی شویم
چنین تمایل کمال گرایانه ای باعث کاهش توانایی فرد در یافتن راه حل هاست و منجر به نتایج معکوسی می شود چرا که ما در دنیای پر از احتمالات زندگی می کنیم و آرزوی حقیقت و امنیت مطلق باعث انتظارات اغراق آمیزی می شود که سودی نخواهد داشت و در نهایت باعث ایجاد تردید و تنش در زندگی می شود. افرادی که اینگونه فکر می کنند تنها می توانند روابط کوتاه مدتی را با دیگران برقرار سازند و به جای اینکه به شناخت طرف مقابل بپردازند با ناپختگی به ارزیابی افراد و روابط خود روی می آورند.

۳- وجود احساس کفایت و شایستگی همسری قبل از تصمیم به ازدواج
این باور غلط باعث می شود تا افراد مدتی طولانی مجرد باقی بمانند چرا که بسیاری از آنها هیچ وقت این احساس کفایت کامل را به عنوان یک زن یا شوهر نخواهند داشت. در مقابل این باور غلط می توان گفت که یک فرد به عنوان یک همسر باید احساس کفایت کند اما اکثر افراد درباره شایستگی خود احساس تردید و اضطراب دارند. این استرس نباید باعث کناره گیری آنها از ازدواج شود چرا که هیچ کس کامل نیست.

۴- در دنیا برای هر کس تنها یک فرد مناسب برای ازدواج وجود دارد
این باور غیرمنطقی پیامدهای منفی بی شماری را برای فرد به همراه می آورد. چنین باورهایی باعث می شوند فرد در فرآیند انتخاب همسر به شکلی منفعلانه عمل کند. به عنوان مثال برخی معتقدند نیمه گمشده آنها بالاخره خواهد آمد، بنابراین دیگر تلاشی برای برقراری ارتباط و نزدیکی با دیگران و شناخت آنها نمی کنند. در مقابل این باور غیرمنطقی می توان گفت افراد متعددی وجود دارند که یک فرد می تواند برای ازدواج موفق از میان آنها دست به انتخاب بزند.

۵- یک فرد با هر کسی می تواند خوشحال باشد به این شرط که آنها برای رابطه شان سخت تلاش کنند
با تلاش کافی هر چیزی ممکن است و در نهایت فرد تصمیم به ازدواج ناپخته می گیرد. پیامدهای منفی متعددی برای چنین عقیده ای وجود دارد که عبارتند از اتخاذ دیدگاهی سهل انگارانه و تفریطی در همسرگزینی. تعدادی از زوجین که به چنین دیدگاهی معتقدند ماه ها و سال ها به سختی تلاش می کنند بدون اینکه به موفقیتی در زندگی برسند.

در زندگی مشترک،افراد نیازمند یک حریم شخصی و خصوصی هستند

۶- زوج ها قبل ازدواج باید ثابت کنند ارتباط خوبی در زندگی مشترک شان خواهند داشت
این قبیل زوج ها کسانی اند که بعد از آشنایی با یکدیگر، دوره نامزدی طولانی خود را صرف تلاش غیرضروری می کنند تا ثابت کنند که ازدواج خوبی خواهند داشت. به این معنی که موقعیت هایی را خلق می کنند تا نقاط قوت رابطه خود را مورد آزمایش قرار دهند. به عنوان مثال با دیگری قرار می گذارند تا ببینند که آیا نامزدشان واکنش حسادت آمیز نشان خواهد داد یا اینکه چگونه خشم خود را کنترل خواهد کرد. در این شرایط طرف مقابل هم خسته از این امتحان ها به رابطه خاتمه می دهد.

۷- یک زوج موفق باید همیشه با هم باشند
در رابطه زناشویی هر یک از طرفین برای خود هویت و شخصیت مستقل و جداگانه ای دارند و زمانی که دو نفر تصمیم به زندگی مشترک می گیرند، باید بتوانند همراه با حفظ فردیت خود، قسمتی از زندگی خود را به اشتراک بگذارند. این اشتراک صددرصد نیست و با توجه به نیاز افراد برای استقلال لازم است برخی از فعالیت های فردی مثل شغل یا برخی علایق حفظ شود. در زندگی مشترک، افراد نیازمند یک حریم شخصی و خصوصی هستند چرا که وجود این فضای شخصی، به اندازه در کنار یکدیگر بودن به همزیستی رابطه زناشویی کمک می کند.

۸- اینکه عاشق کسی باشی برای ازدواج با او کفایت می کند
عاشق شدن آسان است اما ازدواجی که بیشتر بر پایه احساس بنا شده باشد تا عقل، خطرناک است. دوستی ها و آشنایی هایی که بر پایه احساس و کنش ناگهانی اند، اغلب منجر به ازدواج های ناپخته می شوند چرا که افراد به شناخت درستی از یکدیگر نرسیده اند. با وجود اینکه عشق عاملی موثر در شروع زندگی زناشویی است اما موفقیت ازدواج و پایداری آن به عوامل مهم دیگری بستگی دارد که برخی از آنها عبارتند از شباهت و نزدیکی در ارزش ها، گذشته مشترک، سن ازدواج، آمادگی برای ازدواج و انتظارات و خواسته های منطقی.

۹- تا زیر یک سقف زندگی نکنی، نمی توانی همسرت را بشناسی
قبل از ازدواج، شناسایی ویژگی ها مرحله مهمی است که می تواند از طریق روش های مختلف مانند رفت و آمدهای خانوادگی و مشاوره ها صورت گیرد. اگرچه کسب شناخت از طرف مقابل هیچ گاه صددرصد نیست اما به فرد کمک می کند تا از روی آگاهی و طبق معیارهای صحیح اقدام به تصمیم گیری کند. اعتقاد به این باور باعث می شود که افراد احساس کنند هر چقدر هم که قبل از ازدواج تلاش کنند قادر به شناسایی طرف مقابل نیستند بنابراین عده ای در تصمیم گیری دچار تردید و دو دلی می شوند و عده ای دیگر، برعکس، از تلاش برای آشنایی قبل از ازدواج پرهیز می کنند.

۱۰- اگر زوجی با هم دعوا کنند یعنی همدیگر را دوست ندارند!
انسان در هر رابطه ای از جمله مادر و فرزندی، خواهر و برادری و زن و شوهری دچار تعارض می شود و به مشکل برمی خورد و هیچ رابطه ای بدون تعارض نیست اما این دلیل نمی شود که آنان همدیگر را دوست ندارند.

به علاوه تحقیقات نشان می دهد که زوج هایی که می آموزند چگونه تعارض ها و اختلافات خود را به طور موثر و کارآمد حل و فصل کنند، بیشتر از زوج هایی که فاقد چنین مهارت هایی هستند می توانند به زندگی مشترک ادامه دهند.

۱۱- ذکر مشکلات و کند و کاو گذشته می تواند مفید باشد
گرچه در بسیاری از موارد، مشکل می تواند هم متاثر از اتفاقات گذشته و هم تحت تاثیر رویدادهای زمان حال زندگی باشد اما زیر و رو کردن گذشته ها جز اینکه احساسات ناخوشایند قبلی را در رابطه با موضوع مشکل زا زنده کند، سود دیگری ندارد.

نکته مهم این است که فرد با مشکل فعلی روبرو شود و به دنبال پیدا کردن راه حلی برای آن باشد، به گونه ای که پس از حل مشکل به سطحی از خودآگاهی برسد که در آن به نقاط قوت و ضعف خود پی ببرد و در برطرف کردن آنها سعی کند و نقاط قوت خود را نیز ارتقا ببخشد.

۱۲- تصمیم برای انتخاب همسر، آسان و بسته به شانس است
این عقیده باعث کاهش تلاش فرد در انتخاب همسر و در نهایت منجر به انتخاب نامناسب می شود. همچنین این باور، باعث کاهش مسئولیت پذیری افراد هنگام شکست و ناکامی می شود و در نهایت تلاشی برای بهبود رابطه و حل مشکلات آن نخواهند کرد.

۱۳- زندگی مشترک باید سرشار از خوشی باشد و یک زوج باید تمام رضایت خاطر خود را در زندگی مشترک به دست آورند
زندگی زناشویی نیز مانند هر رابطه دیگری در معرض تعارض ها و ناکامی ها قرار دارد، بنابراین نباید انتظار داشت که همیشه همه چیز مطابق میل ما پیش برود اما اعتقاد به این باور که زندگی مشترک یعنی خوشی محض و همسر یعنی رضایت خاطر مداوم باعث می شود افراد با کوچکترین ناکامی دچار یأس شوند و به زندگی زناشویی خود آسیب بزنند.

۱۴- ازدواج می کنم و در صورت بروز مشکل طلاق می گیرم
برخی افراد دیدگاه ساده انگارانه ای نسبت به طلاق دارند و این تصور را دارند که اگر بعد از ازدواج با مشکلی مواجه شوند به راحتی می توانند جدا شوند. این افراد آگاهی کمی از پیامدهای طلاق دارند و نمی دانند که جدایی، اثرات مخرب روانی، اجتماعی و جسمی به بار می آورد و این اثرات در برخی موارد مدت ها در افراد باقی می ماند. از طرفی افرادی که با این طرز تفکر ازدواج می کنند تعهد و پایبندی کمتری برای حفظ رابطه دارند و به محض مواجه شدن با مشکلات، طلاق را به عنوان اولین راه حل در نظر می گیرند.

۱۵- طلاق یعنی شکست
اگرچه طلاق به عنوان پدیده ای مذموم شناخته شده است اما در برخی شرایط می تواند به عنوان آخرین راه حل مطرح شود. ماندن طولانی مدت در محیط پر از تنش و درگیری نه تنها به بهبود اوضاع کمک نمی کند بلکه دو طرف را فرسوده می کند و سلامت جسمی و روانی آنها را به خطر می اندازد. در این شرایط جدایی به عنوان یک راه حل می تواند به افراد کمک کند تا شروع جدیدی برای زندگی خود به وجود بیاورند.

۱۶- کسانی که طلاق گرفته اند افراد مشکل دار و ضعیفی اند!
متاسفانه دید منفی در جامعه نسبت به کسانی که طلاق می گیرند باعث می شود تا از آنها به عنوان ناسازگار و ضعیف یاد شود اما باید بدانیم لزوما این افراد مشکل دار نیستند چرا که گاهی به دلیل انتخاب های غلط، اتفاق های پیش بینی نشده و غیرقابل کنترل در زندگی آنها پیش می آید که آنان را به این مرحله سوق می دهد.

یک بچه، می تواند همه چیز را تغییر دهد و اگر می خواهید بعد از بچه دار شدن، حسرت خوشی های پیش از آن را نداشته باشید، اول این بایدها را به خوبی انجام دهید.

اگر با هر پدر و مادری صحبت کنید به شما می گویند که بچه دار شدن یکی از لذت بخش ترین و راضی کننده ترین کارهایی است که تا به حال انجام داده اند. حتی ممکن است بعضی ها به شما بگویند پدر یا مادر بودن، همان چیزی است که برایش ساخته شده اند! اما شما این لاف و گزاف ها را باور نکنید! اگر کسی به شما گفت، بهترین کار زندگی اش بچه دار شدن بوده، بدانید او دارد دروغی می گوید تا خودش احساس بهتری داشته باشد. بچه داری کار سختی است و مطمئنا از هر کسی ساخته نیست.

باید پیش از بچه دار شدن روی تمام جوانب زندگی تان تجدید نظر کنید؛ از شیوه لباس پوشیدن تان گرفته تا طرز تفکرتان، طرز راه رفتن و حرف زدن تان! شاید یک شغل بسیار خوب و آینده دار داشته باشید، یک خانه راحت، و یک همسر دوست داشتنی، اما این ها معنی اش این نیست که حتما حالا به بچه نیاز دارید. با این وجود، اگر در حال حاضر تصمیم تان را گرفته اید و تقریبا مطمئن هستید که بچه می خواهید، به هر وسیله ای، پس بدانید که چیزهای زیادی وجود دارد که باید در این مسیر به آن ها توجه کنید.

بچه دارشدن به شما این امکان را نمی دهد تا هر وقت دوست داشتید جابه جا شوید. اگر زندگی در جای خاصی آرزوی شماست، همین الان که بچه ندارید تجربه اش کنید!

1. آینده تان را با بچه ها تصور کنید. اوقات تان را با همسرتان پیش چشمان تان بیاورید و به این فکر کنید که آیا واقعا دوست دارید آن چه که دارید تغییر کند یا نه. شما شاید بتوانید لباسی را که خریده اید پس دهید اما بچه ها را نه.

درست از زمانی که یک بچه پایش را به این دنیا بگذارد تا زمانی که آمادگی مستقل شدن از شما را پیدا کند باید همراهش باشید. این موضوع خیلی مهم است که هر دوی شما باید پیش از بچه دار شدن، به این تصمیم مشترک رسیده باشید.

2. با بچه های دور و برتان بیشتر وقت بگذرانید. شاید این بچه ها خواهر زاده ها یا برادرزاده های تان باشند یا بچه های دوستان تان، مهم نیست متعلق به چه کسانی هستند، بلکه مهم این است که زمان زیادی را با آنها بگذرانید. از بچه ی دیگری برای چند ساعت مراقبت کردن، شبیه داشتن بچه ی خودتان نیست اما دست کم کمی از این احساس را به شما می دهد.

3. در مورد بچه بیشتر حرف بزنید. با همسرتان بیشتر اوقات در مورد بچه حرف بزنید، موضوع بچه را وارد مکالمات، برنامه های آینده، و زندگی روزمره تان کنید. این کار به هردوی شما فرصت می دهد تا تصور و پیش فرضی از زندگی با بچه را داشته باشید.

4. آمادگی مالی داشته باشید. چیز عجیب و پوشیده ای نیست که بزرگ کردن بچه، بسیار هزینه بردار است. شما نه تنها باید به عنوان پدرومادر فرزند تان، برای خود برنامه مالی داشته باشید بلکه باید برای آینده ی او نیز برنامه ریزی مالی کنید. مطمئن شوید که از نظر مالی توانایی وارد کردن فرد دیگری به خانواده تان را دارید. همچنین، یک حساب پس انداز جداگانه برای فرزند تان باز کنید و به طور منظم و تدریجی بر آن اضافه کنید. وقتی او به سن دانشگاه برسد، خواهید دید که این حساب پس انداز چه بار بزرگی از دوش شما برمی دارد.

5. اهداف بلند مدت داشته باشید. برنامه ریزی برای بچه ها مانند برنامه ریزی برای تعطیلات نیست، بلکه تصمیمی بسیار مهم است و تصمیمی که می گیرید جایی برای برگشت و جبران ندارد. اطمینان حاصل کنید که شما و همسرتان اهداف بلند مدت تعیین کرده اید، تصمیم بگیرید که کجا می خواهید زندگی کنید، چه کسی کفیل و نان آور خواهد بود، فشارهای مالی را چگونه مدیریت خواهید کرد، و ...

6. یک اصل در نظر بگیرید. بچه ها در فضای باثبات و پایدار بسیار بهتر رشد پیدا می کنند تا در محیط متزلزل و ناآرام. شاید برای شما بسیار هیجان انگیز باشد که هر سال به جایی بروید، اما برای فرزندتان، امنیت و نظم و ثبات، بهترین گزینه است. شما و همسرتان باید پیش از هر اقدامی تصمیم بگیرید که کجا قرار است بچه های تان را بزرگ کنید.

7. اهداف شغلی و حرفه ای تان را به انجام برسانید. رسیدن به جایگاه عالی و درجات بالا سالها طول می کشد، و بسیاری از افراد در تمام طول عمرشان هم شاید به چنین چیزی نرسند. پیش از بچه دار شدن سعی کنید به بهترین موقعیت در اهداف کاری تان دست پیدا کنید یا دست کم تمام سعی و تلاش تان را بکنید.

8. با پدرومادرهای دیگر حرف بزنید. اگر می توانید با هردوی آنها حرف بزنید، مادربزرگ و پدربزرگ تان، دوستان یا حتی آنهایی که تصادفا در پارک روبرو می شوید، با آنها گفتگو کنید و بگذارید با داستان های شان در مورد بچه دار شدن سرگرم تان نمایند. از اطلاعاتی که می توانید با همین گفتگوهای ساده جمع کنید شگفت زده خواهید شد

باید پیش از بچه دار شدن روی تمام جوانب زندگی تان تجدید نظر کنید

9. سیستم حمایتی تان را تقویت کنید. علی رغم چیزی که خیلی ها ممکن است به شما بگویند، مهم است که یک سیستم پشتیبانی قوی پیرامون تان داشته باشید. دوستان حامی و خانواده پشتیبان، می توانند در این راه به شما کمک کنند: مراقبت از بچه، و سایر کارهایی که از فشار و استرس تان کم کند. داشتن حامی و آشنای دلسوز در اطراف تان باعث می شود بچه های تان هم بدانند که به هر شکلی مورد عشق و حمایت هستند، نه فقط از جانب پدرو مادر.

10. پیش از بچه دار شدن از تفریحات دونفره تان لذت ببرید. از این فرصت ها تا جایی که می توانید استفاده کنید و تجربیات دونفره و لذت های مخصوص آن را ذخیره نمایید. بعدها ممکن است خیلی کمتر چنین فرصت هایی برای تان پیش بیاید.

11. با همسرتان بیشتر و بیشتر آشنا شوید! چیزی که مهم است شناخت و تجربه است، عادات همدیگر را بشناسید، عادات مربوط به خواب، دوست داشتنی ها، غیر دوست داشتنی ها، رازها،... تمام چیزهایی که پیش از تصمیم به بچه دار شدن مهم هستند.

12. سلامتی و تناسب اندام داشته باشید. با وجود بچه، مجبور هستید مدام دوروبرش باشید، بیخوابی های شبانه، بهم ریختن ساعت خورد و خوراک، و خیلی از تغییرات ناخوشایند دیگر. شما باید نسبتا متناسب و سالم باشید، هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی، تا بتوانید فشارها و استرس ها را مدیریت کنید. خانم ها! از اضافه وزن بعد از بچه دار شدن غافل نشوید، بهتر است همین حالا متناسب و متعادل باشید تا جا برای اضافه وزنی که در پیش رو دارید، وجود داشته باشد.

13. جاهای مختلفی را برای زندگی تجربه کنید، اگر دوست دارید همین حالا! بچه دارشدن به شما این امکان را نمی دهد تا هر وقت دوست داشتید جابه جا شوید. اگر زندگی در جای خاصی آرزوی شماست، همین الان که بچه ندارید تجربه اش کنید! زمانی بهتر از این وجود نخواهد داشت.

14. ماجراجویی کنید. سفر به سرزمین های هیجان انگیز و تجربه های گوناگون، با وجود بچه کوچک خیلی سخت و حتی ملال انگیز است، پیش از اقدام به بچه دار شدن، تا جایی که می توانید سفر کنید چون اگر بخواهید صبر کنید تا بچه های به اندازه کافی بزرگ و بی دردسر شوند، احتمالا دیگر آن قدر جوان و باانرژی نیستید که از این هیجان ها و تغییرات لذت ببرید.

15. کمی لوس و احمق باشید! برای خودتان اوقات جالبی خلق کنید، کمی بامزه بازی لازم است، تا بعدا که مجبور هستید تمام پول، انرژی، قلب، و روح تان را برای بچه ها صرف کنید حسرت این روزها را نداشته باشید.

16. هر جایی که می توانید با همسرتان معاشقه کنید. در آشپزخانه، در اتاق نشیمن، ... هر جای عجیب و جالب! بعدا که بچه داشته باشید، رابطه جنسی و معاشقه تان محدود به اتاق خواب تان خواهد شد، البته اگر خوش شانس باشید و وقت و انرژی لازم را پیدا کنید!

17. خود جوش باشید. با داشتن بچه، هر کاری که مربوط به خودانگیزی می شود، محدود و سرکوب خواهد شد. بزرگ کردن بچه و بچه داری مستلزم داشتن برنامه ای محدود و مشخص است، برنامه ای که به شما فرصت و اجازه آزادی عمل نمی دهد و شاید کمی تغییر در آن همه چیز را بهم بریزد و دردسر درست کند. پس قبل از این که زندگی تان به سختی قانونمند و محدود شود، از آزادی عمل تان استفاده کنید.

18. از ناپرهیزی های تان کمی لذت ببرید و بعد ترکش کنید! مثلا مهمانی های شبانه، چون به محض بچه دار شدن، زمان و انرژی این کارهای را نخواهید داشت، اگر می خواهید بعدا پدر و مادر مسئول و خوبی باشید، این ناپرهیزی ها را الان انجام دهید و بعدا ترک کنید.

19. از اوقات رومانتیک تان استفاده کنید. تا جایی که می توانید از اوقات آرام و عاشقانه ای که دارید بهره ببرید، زیرا بعدا تا حدود تقریبا 18 سال، احتمالا چنین زمان هایی بسیار کمتر خواهید داشت! از همدیگر قدردانی کنید چون تنها کسی که درست به اندازه شما برای فرزندتان دلسوزی و فداکاری خواهد کرد همسرتان است.

بسیاری از مادران از این که فرزندشان در سال اول و دوم زندگی، آن‌طور که آنها تصور می‌کنند وزن اضافه پیدا نمی‌کند، نگران می‌شوند و تصور می‌کنند که کودکشان بیماری  خاصی دارد. اما این مادران نمی‌دانند که با یک نگاه به نمودار رشد فرزندشان می‌توانند وضعیت او را تشخیص دهند. به همین بهانه در گفتگو با دکترصباغی، پزشک عمومی و اطفال، درباره وزن‌گیری بچه‌ها و نگرانی‌های مادران از او پرسیدیم.

دکتر صباغی، وزن کم کردن نوزادان پس از تولد را طبیعی می‌داند و می‌گوید:« همه بچه‌ها در یک هفته پس از تولد 10 درصد وزن کم می‌کنند. مثلا نوزادی که با وزن 3900 کیلوگرم به دنیا آمده، در همان چند روز اول 390 گرم از وزنش را از دست می‌دهد و پس از آن دوباره شروع می‌کند به وزن گرفتن. بنابر‌این خیلی از ماد‌ر‌‌ها نگران این موضوع می‌شوند و در مراجعه به ما می‌گویند که وزن نوزادم مدتی بعد از تولد کم شد و دوباره به وزن هنگام تولدش برگشته است. اما درواقع وزن این نوزاد ایده‌آل است چون پس از کم کردن وزن بعد از تولد، دوباره رشد کرده و به وزن اولیه هنگام تولد رسیده است.»

بسیاری از خانواده‌ها دلشان می‌خواهد که وزن کودکشان زیاد باشد و بچه تپل داشته باشند، اما آنها باید به خاطر داشته باشند که وزن ایده‌آل برای بچه‌های یک ساله 10کیلوگرم است.

به همین دلیل دکتر صباغی درباره معیار‌های سلامتی کودک می‌گوید:« مهم‌ترین معیار برای سلامتی کودک نمودار رشد است نه وزن‌گیری. اگر نمودار رشد کودکان کمتر از 5 درصد و بالاتر از 97 درصد باشد، وضعیت آنها نگران کننده است اما بچه‌هایی که شاخص رشدشان بین نمودار‌های وسط است،‌مشکلی ندارند. وزن‌گیری کودکان با هر بار واکسیناسیون انجام می‌شود و در آن موقع اگر نمودار رشد تغییری نکرده باشد باید نگران وضعیت او باشیم.

بچه‌هایی که در ابتدای 6 ماهگی هستند و تازه شروع به خوردن غذا‌ها و میان وعده‌های کمکی کرده‌اند طبیعی است که کمی وزن کم می‌کنند. وزن ایدهآل برای بچه‌های یک‌ساله 10 کیلوگرم است و معمولا کودکان از یک تا دو سالگی 2 کیلوگرم بیشتر وزن اضافه نمی‌کند.»

پدر و مادر‌ها باید بدانند که ممکن است وزن نگرفتن کودکان به دلیل ریفلاکس معده باشد. بچه‌هایی که واکسیناسیون را انجام داده‌اند اما نمودار رشدشان خوب نیست و یا ثابت مانده است، در صورتی که سنشان بیشتر از 6 ماه باشد، باید کالری غذایشان افزایش پیدا کند. مثلا مادر کودک هنگام پختن سوپ، کره بیشتری درون آن بریزد. بر همین اساس دکتر صباغی توضیح می‌دهد:« یکی از دلایل وزن نگرفتن نوزادان و کودکان کمتر از 2 ماه، نحوه نادرست شیر دادن به آنها است.

وزن نگرفتن کودکان ممکن است به دلیل ریفلاکس معده باشد

مادر باید هر دو ساعت یک‌بار به نوزاد یا کودک شیر بدهد و جریان شیر دادن 20 دقیقه طول بکشد. بنابر‌این بسیاری از نوزادانی که در همان ماه اول در حال شیر خوردن، حالت خواب‌آلود و تنبل دارند و مادران تصور می‌کنند که آنها سیر شده‌اند، در‌واقع به خوبی شیر نخورده‌اند. شیر خوردن زمانی خوب است که نوزاد یا کودک 20 دقیقه از سینه مادر مکش داشته باشد چون در 5 دقیقه اول مکیدن شیر، تنها قند وجود دارد و چربی و پروتئین در انتهای شیر سینه مادر هستند که به رشد و وزن‌گیری نوزاد کمک می‌کنند.»

دکتر صباغی دلیل وزن نگرفتن بعضی از کودکان را بیماری‌می‌داند ودرباره آن توضیح می‌دهد:« در برخی موارد بچه‌ها به دلیل بیماری‌هایی مانند مشکل تیروئید و عفونت ادراری، وزن نمی‌گیرند. برای تشخیص بیماری در کودکان، ابتدا آموزش‌های لازم به مادر داده شده و یک ماه برای وزن‌گیری به کودک فرصت داده می‌شود. اگر کودک بعد از یک ماه هنوز هم وزن‌گیری نکرده بود، باید مشکل تیروئید، ویتامین دی، ذخیره آهن و عفونت ادراری در او بررسی شود و از وضعیت او شرح حال بگیرند.

تعداد محدودی از کودکان که با وجود خوب بودن همه آزمایش‌هایش، وزن‌گیری کمی دارند، زیاد عرق می‌کنند و عرق بدنشان شور است. به همین دلیل برای تشخیص دقیق‌تر از این کودکان‌تست عرق می‌گیرند تا مشخص شود که مبتلا به سیستیک فیبروز هستند یا نه. کودکان مبتلا به سیستیک فیبروزیس معمولا مشکلات گوارشی و تنفسی حادی دارند و برای ادامه زندگی،‌مادران باید به سلامتی آنها بسیار توجه و دقت کنند.»

زمانی که از افراد در مورد آب مروارید سوال می‌کنید ممکن است با واژه‌هایی همچون مشکلات چشم یا افراد پیر مواجه شوید. بیشتر افراد اطلاعات زیادی در مورد این بیماری ندارند.خوب این موضوع زیاد هم تعجب آور نیست. تقریبا بیش از نیمی از آمریکایی‌هایی که به سن ۸۰ سالگی رسیده‌اند، ممکن است آب مروارید را تجربه کنند. ممکن است در آغاز سن ۴۰ سالگی نیز آب مروارید مرتبط با سن را نیز داشته باشید.

در اینگونه موارد معمولا تا سن ۶۰ سالگی مشکلی در بینایی فرد ایجاد نمی‌شود. برخی از زنان و مردان میانسال نیز ممکن است به خاطر آب مروارید تاری دید داشته باشند اما خودشان از این موضوع اطلاعی نداشته باشند. خوب حالا سوال اینجاست که واقعا آب مروارید چیست؟ در این مقاله قصد داریم به مواردی بپردازیم که ممکن است بیشتر افراد اطلاعی از آن نداشته باشند.

آب مروارید بر روی چشم شما تشکیل نمی‌شود:
بیشتر افراد فکر می‌کنند که آب مروارید بر روی چشم تشکیل می‌شود اما این موضوع صحیح نیست. آب مروارید کدورت عدسی چشم است. بسیاری از مردم تصور می‌کنند که یک پوشش مه‌آلود در بالای عدسی چشم توسعه یافته است، اما آب مروارید در واقع در داخل چشم تشکیل می‌شود. تاری که باعث اختلال در بینایی می‌شود معمولا زمانی تشکیل می‌گردد که پروتئین موجود در عدسی چشم می‌شکند. شما نمی‌توانید آب مروارید را احساس کنید و این موضوع ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها ادامه داشته باشد. در اینگونه موارد تنها راه درمان استفاده از جراحی است.

افزایش سن تنها عامل خطر برای تشکیل آب مروارید نیست:
بیشتر آب مرواریدها وابسته به سن هستند اما امکان توسعه این موارد به خاطر جراحی یا سایر مشکلات چشمی همچون گلوکوم نیز وجود دارد. تابش و قرار گرفتن در معرض نور خورشید هم خطر ابتلا به این بیماری را افزایش خواهد داد. نور شدید آفتاب ممکن است سرعت شکستن پروتئین‌های موجود در عدسی چشم را افزایش دهد. در همین حال ، برخی از آب مروارید‌ها مادرزادی هستند و نوزاد گاهی اوقات با این بیماری به دنیا می‌آید.

آب مروارید ممکن است تنها یک چشم شما را تحت تاثیر قرار دهد:
در حالی که آب مروارید ” دوجانبه ” رایج‌تر است،اما احتمال تشکیل آب مروارید در یکی از چشم‌ها نیز وجود دارد. این موضوع زمانی قوت می‌یابد که شما از تروما یا ضربه به چشم رنج ببرید. همین امر موجب توسعه و گسترش آب مروارید در یک چشم می‌شود.

آب مروارید می‌تواند بینایی شما را به روش‌های مختلف تحت تاثیر خود قرار دهد:
ممکن است بیمارانی وجود داشته باشند که با آب مروارید نیز بینایی ۲۰-۲۰ دارند. برخی از افراد تنها تاری دید خواهند داشت و برخی دیگر نیز ممکن است تحت شرایط خاص مشکلاتی با بینایی خود داشته باشند. مثلا به هنگام رانندگی در شب امکان بروز مشکل وجود دارد.

همه افرادی که دارای آب مروارید هستند نیازی به جراحی نخواهند داشت:
زمانی که آب مروارید شروع به تشکیل می‌کند، بینایی زیاد تحت تاثیر قرار نخواهد گرفت. بیشتر افراد بعد از سال‌ها مجبور به جراحی می‌شوند. معمولا خطری در این تعویق وجود ندارد. زمانی که آب مروارید روند عادی زندگی فرد را تحت تاثیر خود قرار دهد باید گزینه جراحی نیز مد نظر قرار گیرد در غیر اینصورت بیمار می‌تواند جراحی را به تعویق بیندازد.

جراحی آب مروارید بسیار رایج وبی خطر است:
اگر شما نیز به جایی رسیدید که مجبور به جراحی آب مروارید شدید، باید به یاد داشته باشید که این جراحی بسیار رایج است و معمولا خطری برای بیمار ندارد. جراحی آب مروارید در ۹۶ درصد موارد موفقیت آمیز است. همین امر باعث شده است که این جراحی بی‌خطر ترین جراحی در پزشکی مدرن باشد.

در این گونه موارد معمولا بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و تنها یک برش کوچک کافی است و نیازی به بخیه کردن هم نخواهد بود. جراح عدسی چشم را بر می‌دارد، آن را با پاک می‌کند و ایمپلنت عدسی جدید را جایگزین می‌نماید. این جراحی تنها ۱۵ دقیقه طول می‌کشد. بعد از جراحی نیز باید یک وسیله محافظتی بپوشید. چند روز بعد از جراحی بینایی شما بهتر می‌شود.

شما نمی‌توانید جلوی این بیماری را بگیرید اما می‌توانید خطر ابتلا به آن را کاهش دهید:
استفاده از عینک‌های محافظ در برابر اشعه ماوراء بنفش و استفاده از سبزیجات و میوه های غنی از آنتی اکسیدان می‌تواند در این پیشگیری به شما کمک کند. سعی کنید مصرف سیگار، الکل و مواردی که باعث تشدید دیابت می‌شود را محدود کنید. 

منبع:healthmag.ir

هر آدم سالمی دو کلیه به شکل لوبیا، به رنگ قرمز مایل به قهوه‌ای و به اندازه مشت بسته ی خودش دارد.
کلیه‌ها در طرفین ستون مهره‌ها و زیر دنده‌های تحتانی واقع شده‌اند و اغلب اعضای بدن برای عملکرد مطلوب به کلیه‌ها وابسته‌اند. هر کلیه اگرچه در مشت آدم جا می‌گیرد و نسبتا کوچک است، اما بالغ بر یک میلیون واحد تصفیه‌کننده در خودش دارد که قادرند روزانه 1700 لیتر مایع را تصفیه کنند و بیش از 50 عنصر شیمیایی را که در این مایع محلول‌اند، استخراج کنند.

10 فرمان کلیوی
1- فشارخون‌تان را به طور منظم اندازه‌گیری کنید و در محدوده طبیعی متناسب با سن‌تان نگه دارید.

2- اگر دیابت دارید، حتما باید تحت نظر پزشک باشید و بیماری‌تان را کنترل کنید.

3- حتما رژیم غذایی مناسبی داشته باشید و روزی 5 واحد از میوه‌ها و سبزی‌های تازه استفاده کنید.

4- مراقب کلسترول خون‌تان باشید.

5- سیگار نکشید.

6- در صورت مشاهده علایمی مانند سوزش ادرار، کدورت و قرمز شدن رنگ ادرار ، تب و لرز شدید، کمردرد یا درد دو طرف پشت در ناحیه پایین دنده‌ها، حتما نزد پزشک بروید.

7- هر روز، مدتی را به ورزش اختصاص بدهید.

8- اگر سن‌تان بالاست، حتما سالی یک بار برای معاینه کلیه‌های‌تان نزد پزشک بروید.

9- همه آزمایش‌های مربوط به کلیه را که پزشک ‌تان ضروری می‌داند، انجام دهید.

10- چنانچه دچار عفونت‌های کلیوی یا مثانه شدید، فورا به پزشک مراجعه کنید.

10 فرمان ضد سنگ کلیه
1- روزی 2 تا 3 لیتر آب بنوشید، یعنی 6 تا 8 لیوان.

2- لیمو ترش تازه بخورید. این کار، خطر ابتلا به سنگ کلیه را کاهش می‌دهد.

3- اگر سنگ کلیه‌تان‌ ناشی از اسیداوریک بالاست، کمتر گوشت قرمز بخورید.

4- مصرف سبزی‌ها و میوه‌ها را بیشتر کنید.

5- اسفناج، ریواس، چغندر، کاکاو، چای پُررنگ، سبوس، آجیل، بادام و توت‌فرنگی حاوی اگزالات فراوان هستند و مصرف آنها احتمال ابتلا به سنگ کلیه را افزایش می‌دهد.

6- از قرار گرفتن در شرایطی که با تعریق بیش از حد همراه است، خودداری کنید.

7- بیشتر ورزش کنید و کلا تحرک‌تان را افزایش دهید.

8- بر خلاف تصور رایج، بد نیست میزان مصرف لبنیات‌تان را بیشتر کنید.

9- مصرف غذاهای تند را کاهش دهید و از مصرف غذاهای حاوی ادویه و چاشنی‌های فراوان خودداری کنید.

10- از افراط در نوشیدن قهوه خودداری کنید. کافئین موجود در قهوه، دفع کلسیم از ادرار را افزایش می‌دهد.

آژیر خطر 
گاهی اوقات، افراد با بیماری شدید کلیوی، بدون علامت هستند. این موضوع اهمیت انجام آزمایش خون یا ادرار را در بررسی مشکلات کلیوی روشن می‌کند.

به هر حال علایم زیر می‌توانند نشانگر بیماری کلیوی باشند که در صورت وجود، انجام آزمایش‌ها و بررسی‌های بیشتر توصیه می‌شود:

خستگی
فشار خون بالا
ورم چشم‌ها، دست‌ها یا پاها
دفع ادرار خونی، تیره یا به رنگ چای
شب‌ادراری بیش از یک بار در طی خواب شبانه
کاهش اشتها و کاهش وزن
خارش عمومی و دائمی

چرا کلیه ها درد می گیرند؟
درد کلیه در اثر عفونت کلیه یا آسیب رسیدن به آن ایجاد می شود. اگر پشت یا پهلوی شما آسیب ببیند، مثل برخورد ضربه، ممکن است فکر کنید که کلیه هایتان درد می کنند. اما اغلب اوقات اینطور نیست و کلیه هایتان مشکلی ندارند.

کلیه ها در قسمت پشت بدن و بالای کمر (درست پایین دنده ها) واقع شده اند. حال چگونه بفهمیم که درد این قسمت واقعاً مربوط به کلیه هاست یا خیر؟
راه قطعی برای این کار وجود ندارد، اما با شناخت برخی علائم و انجام برخی آزمایش ها می توان فهمید که این درد مربوط به کلیه هاست یا نه.
وجود درد شدید در قسمت بالایی کمر و درد یک طرفه خصوصاً اگر همراه با تب و مشکلات ادراری باشد، می تواند نشان دهنده درد واقعی کلیه ها باشد.
این درد می تواند در اثر عفونت کلیه ها (پیلونفریت) ایجاد گردد.

وجود سنگ در کلیه نیز باعث بروز درد کلیه می شود. حرکت سنگ در کلیه باعث ایجاد درد می گردد. وقتی سنگ کلیه شروع به حرکت می کند و از قسمت میزنای (حالب) عبور می کند و به سمت مثانه می رود، دردهای شدید و متناوبی را ایجاد می نماید که پزشکان آن را قولنج کلیوی یا قولنج میزنای می گویند.

شب‌ادراری بیش از یک بار در طی خواب شبانه یکی از علائم بیماریهای کلیوی است

علل ایجاد درد کلیه
1- آترواسلکروز یا تصلب شرایین سرخرگ های کلیوی در اثر تشکیل لخته خونی یا ایسکمی (کم خونی موضعی در اثر انسداد رگ) : هر نوع قطع جریان خون در کلیه ها نیاز به درمان فوری دارد و باید سریعاً به پزشک مراجعه کرد.

2- خونریزی کلیه (هموراژی)

3- کلیه نعل اسبی : یک بیماری مادرزادی است که در آن دو کلیه از قسمت پایین به هم چسبیده اند.
وجود درد شدید در قسمت بالایی کمر و درد یک طرفه خصوصاً اگر همراه با تب و مشکلات ادراری باشد، می تواند نشان دهنده درد واقعی کلیه ها باشد

4- هیدرونفروز : ورم کلیه ها در اثر برگشت و تجمع ادرار است.

5- سرطان کلیه (یا تومور کلیه) : تومور یا سرطان کلیه می تواند رشد کند و باعث کشیدگی کلیه شود یا اعصاب کلیه را تحت تأثیر قرار دهد و باعث بروز درد شود.

6- عفونت کلیه (پیلونفریت)

7- بیماری کلیه پلی کیستیک (تشکیل کیست در کلیه): بیماری کلیه پلی کیستیک یک بیماری ارثی است که باعث بزرگ شدن کلیه ها و بروز درد شدید می شود که معمولاً در قسمت  جلوی شکم احساس می شود تا در قسمت کمر.

8- ترومبوز سیاهرگ های کلیه (تشکیل لخته خونی در سیاهرگ های کلیه)

9- عفونت مجاری ادراری

10- انسداد جریان ادراری: برخی مشکلات باعث انسداد تدریجی جریان ادرار می شود (انسداد ناگهانی جریان ادرار در سنگ کلیه دیده می شود). در این حالت کلیه ها کش می آیند و درد شدیدی بروز می کند.

11- گرفتگی عضلات مثانه و میزنای: وقتی مثانه کاملا پر از ادرار است، قبل و در طی ادرار کردن، باعث بروز درد و ناراحتی در قسمت پایین شکم یا ناحیه خروج ادرار می شود. این درد مستقیما به کلیه ها مربوط نیست، ولی مربوط به انقباض عضلات غیر ارادی میزنای و مثانه است. مدت این درد کوتاه است و بایستی فورا بعد از تخلیه مثانه، برطرف شود.

عللی که در اینجا ذکر شدند، باعث ایجاد درد کلیه می شوند. ولی برای تشخیص صحیح علت، باید به پزشک متخصص کلیه مراجعه کنید.

چرا سنگ کلیه می گیریم؟
عوامل خطر:
فاکتورهای افزایش دهنده ی خطر تشکیل سنگ های کلیوی عبارت هستند از:
* تاریخچه ی خانوادگی و یا سابقه شخصی ابتلا به سنگ کلیه. چنان چه فردی از اعضای خانواده تان سنگ کلیه داشته باشد، شما نیز در معرض ابتلا به آن قرار دارید. همچنین چنان چه خودتان قبلاً سنگ کلیه داشته اید مجددا در معرض خطر تشکیل سنگی دیگر قرار دارید.

* افزایش سن. اگرچه سنگ کلیه در هر سنی می تواند تشکیل شود ولی در سنین بالای 40 سال معمول تر هستند.

* جنس مذکر. احتمال تشکیل سنگ های کلیوی در مردان بیشتر است.

* دهیدراتاسیون. ننوشیدن مقادیر کافی آب در روز، ریسک ابتلا به سنگ کلیه را افزایش می دهد. افرادی که در مناطق با آب و هوای گرم زندگی می کنند و یا تعریق زیادی دارند بایستی بیش از دیگران  آب بنوشند.

* برخی برنامه های غذایی خاص. رژیم های غذایی دارای پروتئین بالا، سدیم بالا و یا قند بالا، ریسک ابتلا به برخی سنگ های کلیوی را افزایش می دهند.

* چاق بودن. نمایه توده بدن(BMI) بالا، دور کمر بالا و اضافه وزن با ریسک افزایش یافته تشکیل سنگ های کلیوی مرتبط هستند.

* جراحی و بیماری های گوارشی. جراحی بای پس معده، بیماری روده ی تحریک پذیر و یا اسهال مزمن منجر به تغییراتی در فرایندهای گوارشی شده و جذب کلسیم را تحت تاثیر قرار داده و سطوح مواد تشکیل دهنده ی سنگ را در شما افزایش می دهند.

* دیگر شرایط پزشکی. دیگر بیماری ها و شرایطی که ریسک سنگ های کلیوی را افزایش می دهند عبارت هستند از اسیدوز توبولار کلیوی، سیستینوریا، هیپرپاراتیروئیدیسم و برخی عفونت های دستگاه ادراری.

آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک
معمولاً افراد ابتدا به پزشک خانوادگی و یا پزشک بیماری های عمومی مراجعه می کنند. سنگ های کوچک توسط پزشک خانواده قابل درمان هستند ولی چنان چه سنگ بزرگ بوده و یا با درد شدید و مشکلات کلیوی وخیم همراه باشد، پزشک بیمار را به یک متخصص بیماری های دستگاه ادراری(اورولوژیست) ارجاع خواهد داد.

از آن جایی که جلسه ی ویزیت، زمان کوتاهی داشته و مسائل متعددی نیز برای پوشش دهی وجود دارند، ایده خوبی است که از قبل آمادگی های لازم برای این جلسه را تدارک دیده باشید. در این قسمت اطلاعاتی را به منظور کمک به آماده شدن برای جلسه ی ویزیت بیان می داریم.

اقداماتی که از عهده ی شما ساخته است:
* از محدودیت های پیش از ویزیت مطلع شوید. زمانی که قرار جلسه ویزیت را ترتیب می دهید سئوال کنید آیا لازم است پیش از جلسه محدودیتی داشته باشید مثلاً ناشتا باشید و یا برنامه غذایی خود را محدود کنید.

* علائم خود را یادداشت نمایید. از جمله هر نوع علائم و یا نشانه ای که حتی به نظرتان با علت تشکیل جلسه ملاقات غیر مرتبط  است.

* اطلاعات شخصی و کلیدی خود را یادداشت نمایید. از جمله استرس های اصلی و یا تغییرات اخیر در زندگی تان.

* لیستی از تمامی داروهای دریافتی خود تهیه کنید. از جمله هر نوع ویتامین و یا مکملی که مصرف می کنید.

* در صورت امکان، یکی از دوستان و یا اعضای خانواده تان را با خود به عنوان همراه ببرید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمامی اطلاعات مطرح شده در طول جلسه ی ویزیت، کار راحتی نیست و لذا اگر کسی همراه شما باشد می تواند در به خاطر آوردن مطالب فراموش شده، شما را یاری رساند.

* سئوالات خود را برای پرسیدن از پزشک یادداشت نمایید. زمان جلسه ویزیت با پزشک محدود است بنابراین آماده کردن لیست سئوالات به شما کمک می کند نهایت استفاده را از زمان جلسه ببرید. سئوالات را به ترتیب اهمیت لیست کنید تا در صورت تمام شدن وقت، جواب مهم ترین آن ها را گرفته باشید.

ننوشیدن مقادیر کافی آب در روز، ریسک ابتلا به سنگ کلیه را افزایش می دهد افرادی که در مناطق با آب و هوای گرم زندگی می کنند و یا تعریق زیادی دارند بایستی بیش از دیگران  آب بنوشند

برخی سئوالات کلیدی در رابطه با بیماری سنگ کلیه عبارت هستند از:
* آیا به سنگ کلیه مبتلا هستم؟
* سایز سنگ کلیه من چه قدر است؟
* سنگ کلیه من در چه قسمتی از دستگاه ادراری ام واقع شده است؟
* سنگ کلیه ام از چه نوعی است؟
* آیا به منظور درمان به دارو درمانی نیز نیاز است؟
* آیا به جراحی و یا فرایند دیگری برای درمان سنگ کلیه ام نیاز است؟
* احتمال ابتلا به یک سنگ کلیه ی دیگر چه قدر است؟
* چگونه می توانم از ابتلا به سنگ کلیه در آینده پیشگیری کنم؟
* من دچار برخی بیماری های دیگر نیز هستم. چگونه می توانم به بهترین حالت تمام بیماری هایم را تواماً کنترل کنم؟
* چه محدودیت هایی را باید دنبال کنم؟
* آیا ضرورتی دارد که به یک متخصص مراجعه کنم؟ هزینه ی آن چه قدر خواهد بود و آیا تحت پوشش بیمه قرار دارد؟
* آیا درمانی جایگزین برای داروهای تجویز شده وجود دارد؟
* آیا بروشور، پمفلت و یا جزوه ی مکتوبی در رابطه با بیماری من در دسترس دارید که بتوانم با خود به منزل برده و مطالعه کنم؟ چه وب سایتی را برای مشاهده پیشنهاد می کنید؟
* آیا نیاز به پیگیری و تداوم مراجعه به پزشک خواهم داشت؟ چه عاملی تعیین کننده خواهد بود؟

در کنار سئوالاتی که آماده کردید، چنان چه مطلبی را به خوبی متوجه نشدید و سئوالی به ذهن تان رسید در مورد پرسیدن آن تردید نکنید.

خارش ، بی‌حالی و سستی از علایم نارسایی کلیه است

وقتی کلیه ها اعتصاب می کنند
نارسایی کلیه
عوامل ارثی مانند تنگی و انسداد مجاری ادراری، نقص متابولیکی و یا هر گونه اشکال در سوخت و ساز بدن می‌تواند باعث افزایش مواد سمی در بدن، به ویژه در کودکان، شده و سبب نارسایی کلیه گردد. عوامل اکتسابی مانند جراحت‌ها و بیماری‌های مجاری ادراری ، عفونت‌ها و به ویژه سنگ کلیه نیز از علل شایع نارسایی کلیه هستند که با اجرای برنامه‌های آموزشی و درمانی می‌توان به راحتی از بروز آنها جلوگیری کرد.

کیه ‌ها دو عضوی هستند که در پشت و نیمه فوقانی شکم قرار دارند. نقش کلیه‌ها این است که مواد زاید و حاصل از سوخت و ساز بدن را که در آب حل می‌شوند، از بدن خارج کنند. پس عملکرد مهم کلیه‌ها دفع مواد زاید از طریق ادرار است. حدود 20 درصد از خون بدن در هر لحظه در داخل کلیه‌ها جریان دارد و کلیه موظف است مواد زاید را از خون گرفته و مجددا خون تمیز را به داخل رگ‌ها برگرداند. در واقع این مسیر حالت یک صافی را دارد. این صافی برخی از مواد را که به درد بدن می‌خورد، بازجذب می‌کند و مواد زاید باقیمانده را از مسیرهای پر پیچ و خم عبور می‌دهد.

مواد زاید در نهایت با مقدار متناسبی از مایع در لگنچه کلیه جمع می‌شود. سپس از طریق لوله هایی به نام حالب‌‌ به داخل مثانه می‌ریزد. سپس فرد احساس ادرار کرده و آن را دفع می‌کند.

مواد زاید بسته به حجم مایعی که با آن حرکت می‌کنند، متفاوت هستند. وقتی ادرار غلیظ یا پُررنگ باشد، مفهوم‌اش این است که مواد زاید با حجم کمی مایع دفع می‌شوند و گاهی اوقات نیز برعکس است؛ یعنی افراد مایعات فراوانی می‌نوشند و حجم مایع بدن زیاد شده و ادرار، رقیق‌ و کم رنگ می شود، یعنی مواد زاید با حجم بیشتری از مایع دفع می‌شوند.

اما به هر حال مهم است این است که ما محصول نهایی مواد خارجی مثل غذاهای مصرفی و یا حتی مواد زایدی که حاصل از بافت‌های بدن است را دفع می‌کنیم.

نارسایی کلیه چگونه ایجاد می‌شود؟

اگر به هر علتی، آسیبی به بافت‌های داخلی کلیه وارد شود و صافی کلیه نتواند عملکرد مناسبی داشته باشد، یا خون کافی به داخل کلیه نرسد و یا مواد زاید به هر علتی نتوانند دفع شوند، بافت کلیه و قسمتی که نقش این پاک‌سازی را بر عهده دارد، دچار آسیب شده و سلول‌های آن به تدریج می‌ میرند. در نتیجه مواد زاید در داخل بدن انباشته می‌شوند و مقدار مواد نیتروژن‌دار، اوره و مواد زاید حاصل از سوخت و ساز بدن در خون بالا می‌رود و از آنجا که این مواد سمی هستند، می‌توانند به قسمت‌های مختلف بدن مانند مغز، کبد و ... آسیب وارد کنند و باعث بروز علایمی همچون خواب‌آلودگی و بی‌حالی در بیمار شوند و حتی ممکن است فرد به حالت کُما برود.

اما جالب است بدانید نه تنها یک کلیه، بلکه حتی بخشی از یک کلیه هم می‌تواند کارکرد بدن را کنترل کند؛ یعنی اگر یک کلیه از بدن خارج شود، کلیه دیگر با بزرگ کردن سلول‌هایش، همه کار بدن را بر عهده می‌گیرد و یا اگر فقط بخشی از یک کلیه سالم باشد، همان بخش سالم هم می‌تواند کارکرد بدن را کنترل کرده و مواد زاید را دفع کند.

مهم‌ترین علل بروز نارسایی کلیه چه هستند؟
این علل به دو گروه تقسیم می شوند:
الف) بیماری‌هایی که به صورت اولیه باعث نارسایی آن می شوند، یعنی خود نسج کلیه دچار آسیب و التهاب می‌شود، مثل بیماری گلومرونفریت (التهاب گلومرول ها). گلومرول بافتی است که در داخل کلیه نقش صافی را بر عهده دارد.

گاهی پیلونفریت یا عفونت‌ کلیه باعث نارسایی کلیه می شود که معمولا این بیماران با درد پهلو و تب و لرز مراجعه می‌کنند.
برخی از بیماری‌ها هم به صورت مادرزادی کلیه‌ها را درگیر می‌کنند، مثل عدم رشد کافی کلیه در دوران جنینی.

برخی از عوامل هم مربوط به یک بیماری دیگر هستند؛ مثل یک بیماری عمومی مانند لوپوس که کلیه‌ها را هم درگیر می‌کند. این گونه بیماری‌ها معمولا غیرقابل پیشگیری هستند، اما برخی از بیماری‌ها مثل سنگ کلیه را می توان درمان کرد. وجود سنگ در کلیه سبب می‌شود راه خروج ادرار بسته شده و ادرار خوب تخلیه نشود، در نتیجه تجمع ادرار به نسج کلیه فشار وارد می‌کند و فشار معکوس ایجاد می‌شود. بنابراین خون‌رسانی به کلیه کم شده و کم‌کم سلول‌هایی که داخل کلیه هستند، به دلیل کمبود خون دچار آسیب می‌شوند.

عامل دیگر ریفلاکس در دوران نوزادی و کودکی است، یعنی ادرار به علل مختلف از سمت مثانه به کلیه پس زده می‌شود که می‌تواند به دلیل مختل بودن سیستم عصبی مثانه یا مختل بودن سیستم مقاومت حالب‌ها در داخل مثانه باشد، در نتیجه هنگامی که کودک می‌خواهد ادرار کند، به جای آنکه ادرارش خارج شود، مقدار زیادی از آن به سمت کلیه‌ها حرکت کرده و همان فشار معکوس را ایجاد می‌کند. در نتیجه می‌تواند به سلول‌های کلیه آسیب برساند.

ب) برخی علل هم به صورت ثانویه به کلیه‌ آسیب می زنند، مثل بیماری دیابت و فشار خون بالا. در واقع در یکی دو دهه اخیر این دو بیماری از علل اصلی نارسایی کلیه بوده‌اند.
جالب است بدانید که هم پُرفشاری خون می‌تواند موجب آسیب کلیه‌ شود و هم نارسایی کلیه می‌تواند پُرفشاری خون ایجاد کند.

ابتلا به این مشکل چه علایمی به همراه دارد؟
به علت جمع شدن مواد زاید در بدن، علایمی مانند خارش (به دلیل بالا رفتن اوره)، بی‌حالی و سستی، فراموشی، کاهش تمایلات جنسی ، تهوع مداوم، خستگی، ورم اندام‌ها و بدن دیده می شوند. در نارسایی شدید که کلیه نمی‌تواند آب و مواد زاید را دفع کند، آب در داخل بدن مانده و سبب ورم پاها، دست‌ها و صورت می‌شود و در نتیجه وزن هم افزایش پیدا می‌کند.

برای پیشگیری از آن چه باید کرد؟
ببینید؛ کلیه ها خیلی دیر نارسا می‌شوند و یکی از موارد مهم در پیشگیری این است که افراد در سیر بروز نارسایی کلیه، زود متوجه مشکل‌شان شوند. می‌توان بعضی از بیماری‌ها را که در ایجاد نارسایی کلیه نقش دارند، سریعا درمان کرد؛ مثلا فشار خون بالا و بیماری قند را باید کنترل کرد تا کار به جایی نرسد که نارسایی کلیه ایجاد کند. همچنین مصرف نمک، آب و پروتئین را هم باید تنظیم کرد تا دچار مشکل نشد.

افرادی که از دیابت نوع 1 یا 2 رنج می برند باید تمام تلاش شان را برای کنترل قند خونشان بکنند که گاهی کار بسیار سختی است. اما هیچ چیز غیرممکن نیست به شرطی که به تغذیه ی خود دقت کنید. خوشبختانه گیاهان و ادویه هایی وجود دارد که به کنترل قند خون و در نتیجه مقابله با دیابت و اضافه وزن کمک می کنند. با ما باشید تا بیشتر با این گیاهان و ادویه ها آشنا شوید.

بابونه قند خون را کاهش می‌دهد
چای بابونه محتوی موادی با خواص درمانی است كه برای آرامش و تسکین اعصاب مصرف می‌شود.  پیش از این عقیده بر این بود که آثار تسکین‌دهنده چای به علت خواص ضدالتهابی آن است. مصرف روزانه بابونه، می‌تواند سطح قند خون را در مبتلایان به دیابت تا ۲۵درصد کاهش دهد.

 مصرف روزانه بابونه، می‌تواند سطح قند خون را در مبتلایان به دیابت را کاهش دهد

    
بر اساس جدیدترین یافته‌ها، با مصرف روزانه چای بابونه به‌همراه غذا، از بروز بسیاری از عوارض جدی دیابت پیشگیری می‌شود.

بابونه قند خون را کاهش می‌دهد و منابع عوارض دیابت روی کبد می‌شود. بعد از یک روز کاری سخت، یک فنجان چای بابونه می‌تواند خاصیت آرام بخشی و تسکین دهندگی داشته باشد.

دارچین ادویه ای مناسب برای کنترل قند خون در دیابتی ها
دارچین یکی از ادویه های معروف در جهان است. این ادویه طعم فوق العاده ای به غذاها و کیک و شیرینیجات می بخشد. اما باید بدانید که دارچین خواص درمانی فوق العاده ای نیز دارد. این ادویه حاوی ترکیبات بیولوژیک فعالی است که برای کنترل قند خون در دیابتی ها مؤثر عمل می کنند. نتایج بررسی ها نشان می دهند که مصرف چند گرم دارچین در روز می تواند به کنترل قند خون و همچنین کاهش کلسترول بد خون کمک کند. این ادویه ی معطر همچنین باعث افزایش کلسترول خوب خون می شود.  

دارچین، برای کنترل قند خون در دیابتی ها مؤثر است

 
زیره سیاه قند خون را کاهش می‌دهد 
زیره سیاه قند خون و کلسترول را کاهش می‌دهد. زیره سیاه باعث افزایش حساسیت به انسولین و افزایش برداشت گلوکز از طریق سلول و متعاقباً کاهش قندخون می‌شود. همچنین دانه زیره از تشکیل محصولات نهایی گلیکاسیون که در دیابت معمول است و اغلب منجر به عوارض دیابت می‌گردد، جلوگیری می‌کند.   

زیره سیاه قند خون و کلسترول را کاهش می‌دهد

 
شنبلیله گیاهی مناسب برای برای کنترل قند 
اگر شما مبتلا به دیابت هستید به سبزی معطر شناخته شده برای همه ی ایرانی ها ارتباط بیشتری داشته باشید. شنبلیله که به صورت آرد نیز وجود دارد به بهبود تحمل گلوکز کمک کرده و به این ترتیب باعث کاهش قند و کلسترول خون می شود. می توانید از تخم شنبلیله هم برای کنترل قند خونتان استفاده کنید. در این صورت می توانید آن ها را قبل از مصرف در آب خیس و با شکم خالی میل کنید. می توانید قبل از مصرف هر نوع داروی گیاهی با پزشک معالج خود مشورت کنید.      

شنبلیله ، باعث کاهش قند و کلسترول خون می شود

  
سیر، درمان دیابت و پایین آوردن قند خون
سیر با داشتن 400 ماده ی شیمیایی دارای فواید بی پایانی است، محققین دریافتند که مصرف سیر در درمان و پیشگیری از بسیاری آفات و بیماریها موثر است. سیر به پایین آوردن قند خون کمک می کند و افراد مبتلا به دیابت تحت نظر پزشک علاوه بر رعایت رژیم دارویی و غذایی خود می توانند از سیر نیز استفاده کنند.   

سیر به پایین آوردن قند خون کمک می کند

  
زنجبیل ادویه ی فوق العاده برای کنترل دیابت نوع 2 
زنجبیل یک ادویه ی فوق العاده و خوش عطر و طعم است که در تهیه ی غذاها و شیرینیجات استفاده می شود. این ادویه برای دیابتی ها نیز مفید است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که مصرف روزانه 3 گرم از این ادویه (به صورت کپسول) به تنظیم کلسترول، کنترل قند و وزن افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کمک می کند. اگر علاقه ای به مصرف کپسول زنجبیل ندارید می توانید روزانه دو فنجان چای زنجبیل بنوشید. البته حواستان باشد که مصرف زنجبیل زیاد برای افرادی که از فشارخون بالا رنج می برند توصیه نمی شود. می توانید به شیر یا چای معمولی نیز کمی پودر زنجبیل اضافه کنید.   

سیر، به تنظیم کلسترول، کنترل قند و وزن افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کمک می کند

زردچوبه موجب افزایش ترشح انسولین و کاهش قند خون می شود
زردچوبه یک طلای خوراکی است که در تهیه ی غذاها به وفور استفاده می شود. این ادویه به کاهش قند خون کمک می کند. زردچوبه یک ماده ی ضدالتهاب و حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی است که برای سلامت قلب مفید و به کاهش وزن کمک می کند. نتایج بررسی ها نشان می دهند که زردچوبه برای افرادی که از اختلالات مربوط به کلیه ها رنج می برند نیز مفید است. : زردچوبه سرشار از نیاسین، ویتامین B۳، کلسیم، آهن، روی، مس، پتاسیم و منیزیم است.

زردچوبه موجب افزایش ترشح انسولین و کاهش قند خون می شود و ادویه ای مناسب برای دیابتی ها است.      

زردچوبه موجب افزایش ترشح انسولین و کاهش قند خون می شود

چوب میخک گیاهی مناسب برای افراد دیابتی
چوب میخک طعم معطر تندی دارد که برای تهیه ی انواع غذاها استفاده می شود. این گیاه ترکیبات آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی قوی ای دارد که در کنترل قند خون به دیابتی ها کمک زیادی می کند. نتایج پژوهش ها نشان می دهند که مصرف 3 گرم چوب میخک در روز می تواند به کنترل میزان قند و چربی خون کمک کند. می توانید این ادویه را به غذاهایتان اضافه کنید و یا اینکه با صلاحدید پزشکتان از مکمل های موجود در بازار استفاده کنید.

میخک، در کنترل قند خون به دیابتی ها کمک زیادی می کند

 پونه ی کوهی یک سبزی فوق العاده برای کاهش قند خون
پونه ی کوهی یکی از آن سبزیجات معطر فوق العاده است که عطر و طعم خوبی به غذاها می دهد. علاوه بر این افرادی که به دنبال راهی برای کاهش قند خون و سالم ماندن هستند نیز می توانند به این گیاه اعتماد کنند. نتایج پژوهش ها نشان می دهند که پونه ی کوهی مانند رزماری می تواند به کنترل ترشح انسولین کمک کند. می توانید از روغن خوراکی این گیاه (آن را با یک لیوان آب مخلوط کنید) یا از مکمل های موجود در بازار استفاده کنید.

پونه ی کوهی می تواند به کنترل ترشح انسولین کمک کند و قند خون را پیایین بیاورد

عمل مجدد بینی:

عمل مجدد بینی یا جراحی ثانویه بینی به انجام عمل جراحی روی بینی که قبلا عمل شده باشد گفته می شود.

بعضي به آن جراحی ترميمی بينی هم ميگويند، درحالی كه جراحی ترميمی بینی به مواردي گفته ميشود كه ساختار بينی بدليل تومور يا آسيب بافتی ديگری به هم ريخته باشد و جراح بخواهد آن را اصلاح كند.

تعداد قابل ملاحظه ای از بیماران دکتر عباسی، بیمارانی هستند که قبلا در جایی دیگر عمل جراحی بینی انجام داده اند ولی از نظر ظاهری یا کارکرد تنفسی از نتیجه عمل خود راضی نیستند ممکن است ایراد بینی یک عیب مختصر باشد که اصلاح آن به راحتی قابل انجام است. و یا اینکه ساختار بینی به کلی بهم ریخته باشد که کار را بسیار مشکل می کند.

 عمل مجدد بينی نياز به تجربه بالا و مهارت كافی دارد

كساني كه قصد انجام عمل مجدد بینی دارند بايد آگاه باشند كه اصلاح بعضی ايرادات ممكن است به راحتی ممكن باشند و در مواردی ممكن است عمل مجدد بینی مشكل باشد، بعضی موارد كه جراح اوليه قسمتی از ساختار بينی را زياد برداشته باشد، اصلاح كامل آن ممكن است غير ممكن باشد.

در كل هرچه جراحی اوليه با دستكاری بافتی كمتری همراه بوده باشد، عمل مجدد بينی احتمال موفقيت بيشتري خواهد داشت. در جراحی های مجدد بینی احتمال استفاده از غضروف گوش يا دنده وجود دارد. عمل مجدد بينی نياز به تجربه بالا و مهارت كافی دارد.

تزریق ژل و بوتاکس

 
استفاده از جهت درمان غیر جراحی چین و چروک های اطراف چشم و ناحیه پیشانی ابزاری موثر است.

درواقع بوتاکس نام تجاری یکی از مارک های توکسین بوتولینیم است که در حال حاضر در ایران وجود ندارد ولی عموما به همه مارک های موجود در بازار بوتاکس می گویند که غلطی مصطلح است. بوتاکس سبب ایجاد فلج موقت در عضلات ریز و متعدد موجود در صورت می شود که انقباض آنها سبب ایجاد چین و چروک اطراف چشم و خطوط اخم عمودی و افقی میشود.

نکته مهم پس از تزریق بوتاکس این مساله است که چهره حالت خشک و بی روح پیدا نکند. دکتر عباسی با انتخاب دوز مناسب و محل دقیق تزریق از این عارضه اجتناب می کند.

پروتز گونه و چانه

 
در مواردی که فک تحتانی در مقایسه با فک فوقانی موقعیت عقب تری دارد و چانه برجستگی کافی ندارد می توان از پروتز چانه استفاده کرد. این مساله بخصوص در مورد بیمارانی که تمایل به انجام رینوپلاستی یا جراحی زیبایی ببینی دارند و فک عقب رفته ای نیز دارند سبب هارمونیک تر شدن کل صورت و حصول نتیجه زیبایی شناختی قابل توجهی می شود. می توان عمل جراحی رینوپلاستی و پروتز چانه را با هم انجام دهد.

پای مرغ را جایگزین قرص‌های اروپایی که با نام غضروف کوسه ماهی در بازار دارو موجود است کنید، تا بدون پرداخت هزینه‌های بالا به راحتی از اثرات آن بهره ببرید.
توصیه می‌شود بیمارانی که از پوکی استخوان رنج می‌برند از پای مرغ در رژیم غذایی خود استفاده کنند.

پای مرغ دارای مقدار زیادی پروتئین و ویتامین‌هایی است که برای بدن بسیار ضروری است، به همین جهت افرادی که از کمبود کلسیم، پوکی استخوان و آرتروز رنج می‌برند از این ماده خوراکی استفاده کنند چرا که می‌توان با استفاده از آن نظام استخوان‌ها را به کلی تغییر داد.

پای مرغ حاوی مقدار زیادی مواد غضروف ساز است و به همین دلیل است که برای درمان بچه‌هایی که به نکروز استخوانی مبتلا هستند، مصرف پای مرغ تجویز می‌شود.
پای مرغ را جایگزین قرص‌های اروپایی که با نام غضروف کوسه ماهی در بازار دارو موجود است کنید، متاسفانه برخی پزشکان وقتی بیماری با مشکلی پوکی استخوان به آن‌ها مراجعه می‌کند به جای اینکه حساب درآمد بیمار را بکنند آن‌ها را به دنبال قرص‌های گران قیمتی می‌فرستند که ممکن است هیچ خاصیتی نیز برای وی نداشته باشد در صورتی که با یک درمان ساده مانند تجویز اضافه کردن پای مرغ در سبد غذاییشان می‌توانند به راحتی معالجه شوند.

یکی از دلایل بروز بیماری نرمی استخوان کمبود ویتامین دی و تغذیه نامناسب است و اگر کلسیم به میزان کافی در بدن نباشد افراد گرفتار آن می‌شوند که این بیماری با مصرف پای مرغ به طور مستمر قابل پیشگیری و درمان خواهد بود.

پای مرغ را ظرف چندین ساعت در مقداری آب بجوشانید و در هر غذایی که می‌خورید مقداری از آن را اضافه کنید تا از فواید آن بهره‌مند شوید.
البته افرادی که مبتلا به بیماری قلبی و چربی خون و کلسترول بالا هستند از مصرف آن بپرهیزند و یا اینکه چربی آن را بگیرند.

شاه‌دانه گیاهی یک ساله با برگ‌های قطره‌ای است. میوهٔ این گیاه ریز و روغنی بوده و خاصیت آرامش بخش دارد که از آن برای درمان نیز استفاده می‌شود. از بخش‌های مختلف این گیاه مشتقات فراوانی از جمله تخم شاه‌دانه، الیاف شاه‌دانه و مواد روانگردان شامل ماری‌جوانا و حشیش تهیه می‌شود.

مشخصات گیاه شاه‌دانه
گیاهی شبیه به گزنه که بلندیش تا دو متر می‌رسد. دارای غنجهای متعدد، برگهای کشیده و دانه‌های ریز است. همچنین از دانه‌ها جهت تهیه روغن و تولید صابون استفاده می‌شود. برگ‌ها و غنچه مستقیماً یا جهت تولید بنگ استفاده می‌شد. تی. اچ. سی در گونه ماده این گیاه غلظت بیشتری دارد. بر طبق بیانات مورخین، شاهدانه از اولین گیاهانی بوده که توسط بشر کشت شده‌است و استفاده از برگ و غنچه شاهدانه (کانابیس) به عنوان کانابانوید به بیش از ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد می‌رسد.

 در بعضی از کتب قدیمی به کانابیس گیاه مقدس می‌گفتند. از این گیاه جهت درمان بعضی بیماری ها-کم کردن درد قاعدگی خانم ها-درمان افسردگی و... استفاده می‌شود. شاهدانه در استانهای فارس، اصفهان، تهران و شمال ایران کشت می‌شود. این گیاه در ایران به نام وید یا کنف نیز شناخه می‌شود.

خواص دارویی شاهدانه 
دانه شاهدانه، یکی از مغذی‌ترین و قابل هضم‌ترین مواد غذایی روی زمین است. دانه شاهدانه سرشار از پروتئین،‌ اسیدهای آمینه ضروری و اسیدهای چرب ضروری است.

دانه‌های شاهدانه دارای خواص تغذیه‌ای فراوانی هستند و منبع خوبی از اسیدهای چرب ضروری و اسیدهای آمینه ضروری و نیز مواد معدنی هستند.

طبق نتایج تحقیقات، افرادی که به طور منظم دانه‌های شاهدانه را مصرف می‌کنند فشار خون و همچنین میزان کلسترول بد در خون آن‌ها با کاهش روبرو خواهد شد.

پروتئین و آنزیم‌های موجود در دانه‌های بدون پوست شاهدانه، از آن جا که موجب کاهش ورم و التهاب می‌شود کمک خوبی برای مبتلایان به آرتروز و همچنین درد مفاصل محسوب می‌شود.

اگر به دنبال راهی برای کاهش وزن خود هستید، شاهدانه را همراه با صبحانه میل کنید. مصرف شاهدانه هنگام صبح و در وعده صبحانه، باعث احساس سیری طولانی طی روز در شما خواهد شد و به این ترتیب دیگر نسبت به خوردن غذاهای شور و شیرین اشتهای کاذب نخواهید داشت.

مصرف شاهدانه همچنین موجب تقویت سیستم ایمنی بدن و نیز تنظیم هورمون‌ها خواهد شد.

برخی از مبتلایان به بیماری «ام اس» برای برطرف کردن علائم مشکل خود، به طور قانونی از شاهدانه استفاده می‌کنند.

تحقیقات روی گیاه شاهدانه برای تولید دارویی به عنوان درمان بیماری‌های ناتوان کننده سیستم عصبی بدن ادامه دارد.

شاهدانه  ضد اسپاسم و انقباضات عضلانی است

 
دانشمندان آمریکایی اعلام کرده‌اند ترکیب شیمیایی گیاه شاهدانه می‌تواند مانع گسترش سلول‌های سرطان سینه در بدن شود.

محققان موفق به کشف یک ماده شیمیایی در گیاه شاهدانه شده‌اند که تاثیر ضدافسردگی دارد. آنان دریافته‌اند که این ترکیب شیمیایی می‌تواند به تولید دوباره سلول‌های عصبی کمک کند.

شاهدانه  ضد اسپاسم و انقباضات عضلانی است.

شاهدانه  مسهل است و در درمان یبوست کاربرد دارد.

- برای افرادی که دچار احتباس ادرار شده‌اند، شاهدانه  کارساز است.

- روغن شاهدانه گرم و خشک است و برای درد گوش مفید است.

 گیاه شاهدانه مسکن واقعی و موثری برای درد شکم و معالجه میگرن و درد اعصاب و روماتیسم است.

اگر به دنبال راهی برای کاهش وزن خود هستید، شاهدانه را همراه با صبحانه میل کنید. مصرف شاهدانه هنگام صبح و در وعده صبحانه، باعث احساس سیری طولانی طی روز در شما خواهد شد و به این ترتیب دیگر نسبت به خوردن غذاهای شور و شیرین اشتهای کاذب نخواهید داشت.

بهترین نسخه برای لاغری زمستانی
سرما كه از راه می‌رسد خیلی‌ها خانه‌نشین می‌شوند و آلودگی هوا هم بهانه خوبی است تا خانم‌های خانه‌دار كمتر بیرون بیایند و حتی پیاده‌روی‌های هفتگی را هم كاهش دهند. در نتیجه به دلیل كاهش فعالیت روزانه احتمال چاقی در این فصل افزایش می‌یابد؛ بنابراین اگر فرد دوراندیشی باشید برای پیشگیری از اضافه‌وزن و انباشته شدن چربی‌های ناخواسته فكری می‌كنید. پیشنهاد ما این است كه هر روز 20 دقیقه تا نیم ساعت برای انجام چند تمرین ساده وقت بگذارید. این مطلب تمریناتی را به شما آموزش می‌دهیم كه به كمك آنها می‌توانید اندام متناسبی داشته باشید و از انباشتگی چربی‌ها در شكم و پهلوهایتان پیشگیری كنید.

اصول چربی‌سوزی در فصل سرد
با شروع فصل سرما و سردتر شدن هوا می‌توانید با وسایلی سبك، كم‌جا و ارزان‌قیمت در خانه ورزش كنید. برای از بین بردن چربی‌های اضافه شكم و پهلو و چربی‌سوزی در خانه به چند نكته توجه داشته باشید:
- اگر در ناحیه شكم و پهلوها چربی‌های اضافه زیادی دارید حتما باید مصرف چربی و قند‌ها را در رژیم غذایی‌تان محدود كنید.
- بهتر است با كمك یك متخصص تغذیه میزان كالری مورد نیاز بدن‌تان را مشخص و سعی كنید هر روز كالری دریافتی‌تان كمتر از مقدار نیاز روزانه باشد تا لاغر شوید.
- در كنار انجام تمرینات با وزنه و چوب حداقل برای 20دقیقه ورزش هوازی هم انجام دهید. اگر به دلیل سردی هوا و آلودگی نمی‌توانید از خانه خارج شوید استفاده از وسایل ورزشی خانگی مانند دوچرخه ثابت و تردمیل بخش هوازی ورزش روزانه شما را تكمیل می‌كند.

برای ورزش در خانه چه لباسی بپوشیم؟
وقتی در هوای سرد خارج از خانه ورزش می‌كنید مهم این است كه لباس شما به گونه‌ای باشد كه رطوبت را جذب كند تا در طول تمرین بدن شما را خنك نگه دارد. اگر هوای داخلی خانه شما هنگام ورزش كردن چندان گرم نیست توصیه می‌شود كه به لباس پوشیدن‌تان توجه داشته باشید. بهتر است چند لایه لباس تن‌تان باشد تا بعد از گرم كردن اولیه و قبل از اینكه بدن‌تان خیس شود بتوانید آنها را در بیاورید. وقتی ورزش تمام شد دوباره لباس گرم بپوشید. در واقع تنظیم درجه حرارت بدن در طول ورزش به سلامت بدنی شما بیشتر كمك می‌كند و در تقویت سیستم ایمنی‌تان نقش دارد.

برای تامین انرژی چه بخوریم؟
ماهیچه‌ها برای تامین انرژی از دو منبع غذایی استفاده می‌كنند، هیدرات كربن و چربی‌ها. هیدرات‌های كربن به سرعت انرژی مورد نیاز را در اختیار ماهیچه‌ها قرار می‌دهند و به همین دلیل مصرف آنها برای ورزش‌های شدید كوتاه‌مدت توصیه می‌شود. زمانی كه می‌خواهید حركات ورزشی را به‌طور كامل انجام دهید به انرژی بیشتری نیاز دارید كه بهترین منبع تامین این انرژی هیدرات‌های كربن هستند و انرژی مورد نیاز برای 20 تا 30 دقیقه ورزش متوسط را فراهم می‌كنند.

پس از این مدت اگر چربی‌ها نتوانند به انرژی تبدیل شوند، احساس خستگی سراغ‌تان می‌آید. این را هم بدانید كه برای تامین هیدرات كربن مورد نیاز می‌توانید از منابعی مانند انواع نان، پاستا و ماكارونی، سیب زمینی و حبوبات استفاده كنید و برای تامین چربی سراغ روغن‌های گیاهی و مغزهایی مانند گردو، پسته و بادام بروید.

برای رفع خستگی پس از ورزش دوش بگیرید
پس از پایان ورزش اگر در خانه هستید و قرار نیست تا چند ساعت از خانه خارج شوید توصیه می‌شود كه حتما دوش بگیرید. در این صورت نه تنها بهداشت فردی‌تان را رعایت می‌كنید، بلكه به سرحال شدن و رفع خستگی خودتان هم كمك می‌كنید.
علاوه بر این به كمك دوش گرفتن خون شما در بدن‌تان بهتر جریان پیدا می‌كند و خستگی و كوفتگی ناشی از ورزش از بین می‌رود. پیشنهاد می‌شود كه وقتی زیر دوش هستید به تناوب، آب را سرد و گرم كنید و قسمت‌هایی از بدن را كه بیشتر تحت ورزش قرار دارند در معرض آب سرد و گرم قرار دهید تا از مزایان این دوش ورزشی بیشتر بهره مند شوید.

حتما آب بنوشید
یكی از بزرگ‌ترین مزایای ورزش در خانه این است كه همیشه آب كافی در دسترس دارید. از این رو بهانه‌ای برای كم آب شدن بدن‌تان وجود ندارد. البته این احتمال وجود دارد كه نوشیدنی‌های دیگری مانند آبمیوه‌های كارخانه‌ای، چای و دلستر میوه‌ای هم داشته باشید و ناگهان تصمیم بگیرید كه برای رفع تشنگی سراغ‌شان بروید اما بهتر است بدانید كه بهترین نوشیدنی برای ورزشكاران خانگی آب است. وقتی قبل و در طول ورزش به اندازه كافی آب بنوشید كمتر خسته می‌شوید و انرژی بیشتری دارید.

• پهلو با چوب ایستاده

تمریناتی برای سوزاندن چربی های پهلوها

چوب را با دستانی كه به فاصله عرض شانه باز شده بالای سر خود نگه دارید و همزمان با حركت دست به سمت پای موافق بروید. در این صورت دست‌ها و پاها به هم نزدیك می‌شوند.

تمریناتی برای سوزاندن چربی های پهلوها

20 تا 30 حرکت برای یك سمت بدن انجام دهید؛ سپس به سمت مخالف بروید. در این حركت فشار روی عضلات بالاتنه، عضلات مورب شكمی، پهلو و قسمت بیرونی عضله ران است.

• زیر شكم با چوب تك پا

تمرینی برای سوزاندن چربی های شکم

روی تشك بخوابید. چوب را با دستانی بازتر از عرض شانه بالای سر خود نگه دارید. در حین اینكه بالا می‌آیید دست و یك پای خود را به هم نزدیك كنید. 20 تا 30 حرکت انجام دهید؛ سپس سراغ پای مخالف بروید. در این حركت فشار روی عضلات بالاتنه، چهار سر ران و عضلات شكمی است.

• شكم مورب با چوب ایستاده

تمرینی برای سوزاندن چربی های شکم و پهلو ها

چوب را با دستانی بالاتر از عرض شانه بالای سر نگه دارید و دستانتان را به سمت زانوی راست نزدیك كنید. توجه داشته باشید از عضلات شكم برای خم شدن كمك بگیرید و باسن خود را حركت ندهید. پس از كامل شدن حركت یك پا سراغ پای دیگر بروید. این حركت باعث فشار روی عضلات بالا تنه شكم، مورب شكمی و پا می‌شود.

• شكم ایستاده با دمبل

تمرینی برای تقویت عضلات شکم

صاف بایستید و دستانتان را با دمبل بالای سر نگه دارید. سپس با پایین آوردن بدن دست و پای راست خود را همزمان جمع كنید. با این حرکت انقباض را روی عضلات شكم كاملا حس می‌كنید؛ سپس این حركت را برای پای مخالف هم انجام دهید. در این حركت فشار روی عضلات شكم، بالاتنه و پاست.

• بالای شكم مورب همراه با دمبل

تمرینی برای سوزاندن چربی های شکمی و تقویت عضلات مورب شکم

روی تشك بخوابید. دستان خود را كنار تنه خود همراه با دمبل نگه دارید و كف پای خود را روی زمین بگذارید. سپس با كنترل گردن كمی سر خود را از روی تشك بالا بیاورید و از دو طرف دستان خود را به پاشنه‌های خود نزدیك كنید. در این حركت فشار روی عضلات شكمی و مورب است.

• پهلو چرخشی با دمبل

تمرینی مفید برای سوزاندن چربی های پهلو ها

صاف بایستید. دمبل را با دو دست خود بگیرید. با پایین‌تنه كاملا ثابت به طرفین بچرخید. این حركت برای تحرك پهلوها مفید است.

برقراری تعادل در زندگی خانوادگی به نوعی هنر قلمداد می‌شود به خصوص ارتباط با فرزندان که نیازمند دانش روانشناختی است ، بیایید در این مورد بیشتر بدانیم .

در اینجا به ۱۰مهارتی که اعتقاد ما ن می‌تواند روابط شما را با فرزندانتان متحول کند، اشاره می‌کنیم:

۱. نقاط قوت فرزند خود را بازشناسید.
از آنها بهره ببرید تا احساس ارزشمند بودن در او شکل گیرد که در نهایت به او کمک می‌کند تا اعتماد به نفسش تقویت شود و موانع زندگی را پشت سر بگذارد. چنانچه شایستگی‌های کودک مد نظر گرفته شود و آسیب نبیند، پیش از پیش مشتاق شنیدن و درک توصیه‌های شما خواهند بود.

۲. تاثیر تنبیه هرگز به پای تشویق و پاداش نمی‌رسد.
به جای آنکه بر نقاط ضعف فرزندتان متمرکز شوید، زمینه‌ی بروز و پرورش استعدادهای بالقوه‌ی او را فراهم آورید. هنگامی که فرزندتان را تشویق می‌کنید، او را در جهت کشف استعدادهایی که می‌تواند کمبودهایش را جبران سازد، سوق داده‌اید.

۳. از واکنش‌های احساسی منفی به شدت اجتناب کنید.
واکنش‌های احساسی منفی همانند خشم، سرزنش و تمسخر ، چنانچه فرزندتان مشکلی در کنترل خود دارد، منفی‌نگری‌های شما بر وخامت اوضاع می‌افزاید. برای تذکر از پیشنهادات کوچک و لحن ملایم استفاده کنید.

۴.فرزندانتان را با یکدیگر مقایسه نکنید.
چنانچه کودکی تصور کند خواهر یا برادرش بر او ارجحیت دارند، چنان حس رقابتی در او پدید می‌آید که تا آخر عمر گریبانگیرش خواهد بود و مشکلات عدیده‌‌ایی را در خانواده پدید خواهد آورد. این احساس را در فرزندانتان پدید آورید که عشق یکسانی به همه‌ی آنها دارید.

۵. در صورت لزوم طلب یاری نمائید.
زندگی با فرزند پیچ و خم های فراوانی دارد. درک جنبه‌های منفی شیوه‌های پرورش فرزند و طلب توصیه‌های حرفه‌ایی در صورت لزوم مؤید و متضمن سلامت روانی شماست و کمک می‌کند تا از تجربه‌ی بزرگ‌کردن فرزندتان لذت ببرید.

فرزندان نیازمند توجهات مثبت هستند.

۶. فرزندان نیازمند توجهات مثبت هستند.
چنانچه فرد از خانواده توجهات مثبت دریافت نکند، درصدد دریافت توجهات منفی بر خواهد آمد. زیرا به هر جهت، توجه توجه است، حتی توجه منفی و البته هر توجهی بهتر از نادیده انگاشته شدن است. به یاد داشته باشید که با فرزند خود ارتباط برقرار کنید. عشق و توجه فوق‌العاده‌ترین مرهم هستند.

۷. بر استفاده‌ی فرزندتان از اینترنت نظارت داشته باشید.
دسترسی کودکان به محیط‌های مجازی گاه می‌تواند خطرآفرین باشد. برنامه‌هایی که اجازه‌ی مشاهده‌ی سایت‌های بازدید شده یا نظارت بر چت‌های صورت پذیرفته را به والدین می‌دهد، بر روی کامپیوتر او نصب کنید.

۸. بپذیرید که زمانه عوض شده است.
استراحت‌ها و تنبلی‌های صبح‌ روزهای تعطیلِ شما جای خود را به بازی فوتبال و تک‌نوازی‌های هنرمندانه داده‌اند. با این وجود به خاطر داشته باشید که باید زمانی را نیز با یکدیگر سپری کنید، قرارهای شبانه یا آخر هفته با خانواده برای حفظ روابط از اهمیت ویژه‌ایی برخوردارند.

۹. یک مثال و نمونه‌ی خوب باشد.
تصور کنید که فرزندان شما یک دستگاه کپی کوچک هستند که هر آنچه شما انجام می‌دهید عینا تقلید خواهند کرد. چنانچه رفتار نامناسبی از خود نشان دهید، به آنها اجازه می‌دهید که همانند شما رفتار کنند. رفتارهای خودتان را بازبینی و مرور کنید اما نه در مقابل فرزندانتان.

۱۰. هرگز، فرزند خود را رها نکنید!
تمام مشکلات فرزند شما با خوش خلقی، حسن نیت و پشتکار قابل حل است. حتی سرکش‌ترین نوجوانان نیز با حمایت‌های والدین می‌توانند به فوق‌العاده ترین و موفق‌ترین افراد بدل شوند.
رمز و رازهای آینده‌ی فرزندتان و چگونگی تاثیر شما بر آنها تمام ماهیت زندگی خانوادگی را تشکیل می‌دهد. تمام توان خود را به کار گیرید، آرامش خود را حفظ کنید و از میدان بازی خارج نشوید. نتیجه و لذتی که به دست خواهد آمد، متحیرتان می‌کند و پاداش شماست.

متاسفانه در میان مردم انتقاد کردن به معنای گفتن بدی ها و ویژگی های منفی اطرافیانمان است. انتقاد از ریشه نقد کردن گرفته شده است و به معنای جدا کردن خوبی ها از بدی و یا جدا کردن ویژگی های مثبت از ویژگی های منفی است.

اگر انتقاد به صورت سازنده و با مهارت های خاص خودش، بیان شود، بسیار تاثیرگذار است. ولی اگر انتقاد به صورت تند و با کلمات نامناسب بیان شود، منجر به نشان دادن واکنش های منفی مثل عصبانی شدن، می شود.

برای داشتن ارتباطات میان فردی خوب، باید به شناخت کافی نسبت به ویژگی های مثبت و منفی رفتاری و شخصیتی خودمان برسیم. با این شناخت می توانیم نقاط منفی شخصیت مان را که منجر به ایجاد تعارض در ارتباطاتمان است را شناسایی و بر طرف کنیم و ویژگی های مثبت مان را تقویت کنیم. پس انتقاد پذیر بودن از مهارت های اساسی زندگی هر فردی است.

روحیه انتقاد پذیری را باید از همان دوران کودکی، در کودکان پرورش داد تا در بزرگسالی بتوانند پذیرای انتقاد اطرافیان باشند. همان طور که گفته شد خودشناسی می تواند در از بین بردن تعارض های بین فردی کمک کند. یکی از راه های رسیدن به خودشناسی پذیرفتن انتقادهای اطرافیان است. پس با توجه به اهمیت این مساله، باید افراد مهارت های انتقاد کردن را یاد بگیرند. در زیر به مهم ترین مهارت ها در این زمینه پرداخته می شود.

بیان ویژگی های مثبت
در هر انتقادی ابتدا باید، ویژگی های مثبت هر فرد را بیان کنیم. با این کار، احساس ارزشمندی و تعلق خاطر و اعتماد به نفس را در فرد بالا می بریم.

استفاده از کلمه «تو» ممنوع
سعی کنید کلمات و قواعد دستوری که در بیان جملات تان به کار می برید را بسنجید. بیان جمله مناسب می تواند در پذیرش انتقاد موثر باشد. هیچ گاه در انتقاد کردن جملات با فاعل تو را بیان نکنید. زیرا با این کار طرف مقابل خود را مقصر و سرزنش کرده اید. ولی اگر از فاعل من استفاده کنید، فرد مورد انتقاد قرار گرفته را کمتر دچار احساسات منفی می کنید. به طور مثال به جای گفتن «تو همیشه دیر به منزل می آیی! » می توانیم بگوییم«من از این که دیر به خانه می آیی بسیار ناراحت هستم».

موقعیت سنجی و مکان یابی
سعی کنید اگر تصمیم به انتقاد از ویژگی های منفی شخصی گرفته اید، حتما این انتقاد کردن در شرایط مکانی مناسب و در جایی بدون حضور دیگران و آمادگی روحی و جسمی، باید انجام گیرد.

صبر کن، یکی یکی!
در هر بار انتقاد کردن فقط یکی از ویژگی های منفی طرف مقابلتان را بیان کنید. گفتن همزمان چند ویژگی منفی در یک فرد منجر به نشان دادن واکنش های عاطفی منفی فرد می شود. همچنین احساس بی ارزش بودن و اعتماد به نفس پایین در فرد ایجاد می شود.

انتقاد زوجین از یکدیگر
در ارتباط بین زوجین پیشنهاد می شود حتما زمان هایی را برای بیان انتقاداتشان نسبت به نوع رفتارهای همدیگر، انتخاب نمایند. بهتر است در طول یک ماه، یک الی دو زمان را برای بیان انتقاداتمان انتخاب نماییم. 

انتقاد فرزندان از پدر
برخی مواقع والدین باید اجازه دهند که فرزندشان نسبت به ویژگی های مثبت و منفی شخصیت شان با هم صحبت نمایند.

وقتی کودکان و نوجوانان متوجه شوند که والدینشان نسبت به انتقادی که به آنها می کند حالت تدافعی ندارد آنها هم با انتقادات والدینشان از آن ها راحت تر برخورد می نمایند.

جلسات ماهیانه
بهترین راهکار برای داشتن یک زندگی به دور از تنش و همچنین تربیت فرزندان با روحیه انتقاد پذیری، پیشنهاد می شود که در ماه حداقل یک بار جلسات خانوادگی با حضور همه اعضا وجود داشته باشد. در طول یک ماه از اعضا می خواهیم که تمام رفتارها و حرف هایی که از اعضا خانواده شنیده اند را در کاغذشان یادداشت نمایند و در جلسات ماهیانه نسبت به آنها با یکدیگر صحبت کنند.

روزی چند بار چهره خود را در آینه بررسی می کند و هر بار ناامیدتر از قبل بر خلاف نظر دیگران، با خود فکر می کند که چقدر زشت است و چه کند تا کمی زیباتر شود، به فکر جراحی های مختلف زیبایی می افتد، دائم با لوازم آرایشی مختلف سعی در پنهان کردن عیب هایش دارد ولی به نظر خودش با استفاده از آنها از قبل هم زشت تر و زشت تر می شود.

بخشی از هویت افراد، هویت تصویری شان است یعنی تصوری که افراد از اجزای بدن خود دارند؛ اما این که تا چه حد لازم است به آن پرداخته شود در روان سالم یا بیمارگونه فرد تجلی پیدا می کند.

همه آینه ها مرا زشت نشان می دهند!
خودزشت پنداری  یا بدریخت انگاری به این معنی است که فرد نسبت به خودش احساس بدی دارد. در حقیقت این مشکل، اشتغال ذهنی بیش از اندازه فرد نسبت به یک نقص خیالی است یا این که او نقص های خیلی کوچک در ظاهر خود را بسیار بزرگ می شمارد.

دکتر هادی، متخصص پزشکی قانونی هم درباره معضل خودزشت پنداری می گوید: این گونه افراد دائم نگران طرز نگاه دیگران هستند و طبق نتایج تحقیقات، شیوع سندرم خودزشت پنداری حدود یک تا 2 درصد است و در نوع بیمارگونه آن این شیوع در بین زنان و مردان برابر است، اما واقعیت این است که به طور معمول 50درصد خانم ها نسبت به وضع ظاهر و زیبایی خودشان دغدغه زیادی دارند و این مشکل در جامعه بین زنان بیشتر از مردان دیده می شود.

دلایل خودزشت پنداری
دکتر صفایی مقدم، متخصص روان شناسی بالینی، درباره این مشکل می گوید: به طور معمول مساله خودزشت پنداری دو حالت دارد: گاهی به صورت بیمارگونه است که فرد تصور و تصویر ذهنی خوبی از خودش ندارد و فکر می کند که چهره خوبی ندارد، اما در حالت دیگر ممکن است فرد خود را کاملا زشت نبیند، اما دائم به فکر تغییر ظاهرش باشد. یکی از دلایل این است که فرد خودش را با دیگران مقایسه می کند که ممکن است این شخص مقایسه شده هنرپیشه های فیلم های مختلف یا اشخاص معروف دیگر یا حتی از افراد فامیل یا آشنایان باشد که فرد خودزشت پندار تمام تلاش خود را برای شبیه شدن به یکی از آنها به کار می گیرد.

دلیل دیگر، مد شدن یک مدل در چهره یا انجام عمل های زیبایی  مختلف است، این که مثلا جراحی بینی به صورت یک مد دربیاید یا گذاشتن گونه و تزریق ژل در لب، که ممکن است حتی به زشت تر شدن فرد منجر شود.

کمبود اعتماد به نفس در بعضی از افراد باعث می شود آنها تصور کنند اگر به صورت عادی در جامعه حضور پیدا کنند امکان دارد مورد توجه هیچ کس قرار نگیرند و همین مساله به استفاده فراوان بعضی افراد از لوازم آرایش یا جراحی های مکرر غیرضروری برای تغییر چهره شان ختم می شود.

حواستان به نوجوان تان باشد
دکتر هادی، متخصص پزشکی قانونی با توجه به حوزه کاری خود، نوجوانان مختلفی را که به دلیل مشکلات ناشی از بیماری خودزشت پنداری دست به خودکشی زده اند، دیده است و می گوید: متاسفانه خودکشی به این دلیل در نوجوانان دختر 14 تا 18 ساله با سابقه بیماری خودزشت پنداری بارها دیده شده است، دختران در این سن، هم از اعتماد به نفس پایینی برخوردارند و هم نمی توانند مانند افراد بزرگسال خودشان برای عمل های جراحی تصمیم بگیرند و به آن عمل کنند و از آنجا که بیمار هستند و باید تحت درمان قرار بگیرند، اگر والدین هوشیار نباشند و به محض دیدن علائمی مثل زیاد نگاه کردن در آیینه، شکایت از وضع ظاهری خود همراه با افسردگی و استفاده زیاد از لوازم آرایشی آنها را نزد روان شناس یا روانپزشک نبرند و با برخورد منطقی و تکذیب نکردن بیماری نسبت به رفع مشکل نوجوان اقدام نکنند، با عواقب جبران ناپذیری روبه رو خواهند شد.

طبق قانون افرادی که بالای 18 سال دارند برای انجام عمل های جراحی هیچ نیازی به اجازه بزرگ ترها یا همسر خود ندارند، اما بهتر است پزشکان برای جلوگیری از درگیری و به وجود آمدن مشکلات پس از عمل جراحی، حتما از والدین دختر بالای 18 سال و از همسر خانمی که ازدواج کرده است، رضایت نامه کتبی بگیرند که البته فقط به دلیل این است که مشکلات قانونی بعدی به وجود نیاید، اما واقعا نیاز قانونی وجود ندارد.

ورژن های جدید جراحی زیبایی
دکتر هادی، متخصص پزشکی قانونی ضمن اشاره به این مورد می گوید: گاهی جراحی های پشت سر هم یا جراحی های عجیب مثل همین جراحی گوش، یا گذاشتن گونه در افرادی که مناسب این کار نیستند، فقط باعث بدتر شدن روحیه و ظاهر آنها می شود.

خانمی که بعد از چهار بار عمل جراحی بینی، دیگر چیزی جز دو سوراخ به جای بینی اش باقی نمانده بود. پزشکان جراح هم باید هوشیار باشند و به دلیل منفعت های مالی، دست به هر عملی نزنند چون جراحی کردن افراد خودزشت پندار و وسواسی علاوه بر این که برایشان سود چندانی ندارد، بلکه بارها و بارها آنها را مجبور به تکرار عمل جراحی می کند و در نهایت هم با شکایت این افراد و دردسرهای بعدی اش مواجه می شوند.

با این افراد چه کنیم؟
در بیشتر موارد افرادی که دارای بیماری خودزشت پنداری هستند، بیماری خود را نمی پذیرند و فقط معتقدند که زشت هستند یا از تناسب اندام برخوردار نیستند و باید برای حل کردن این مشکل به متخصص و جراح زیبایی مراجعه کنند، اما مساله اصلی این است که آنها به جای مراجعه به متخصص زیبایی باید نزد یک روان شناس یا روانپزشک بروند.

البته دکتر صفایی مقدم، متخصص روان شناسی بالینی، می گوید: در بعضی از موارد، شخص به هیچ عنوان برای جراحی نکردن متقاعد نمی شود و تصمیم می گیرد تحت هر شرایطی این کار را انجام دهد و در بیشتر موارد هم از انجام آن پشیمان می شود، اما در مواردی که مشکل بیماری نیست و فقط صفت بیمارگونه خودزشت پنداری در فرد وجود دارد، ممکن است با کمک افراد نزدیک بتوان آنها را از اعمال جراحی غیرضروری منصرف کرد و متقاعدشان کرد که با انجام این جراحی چهره متناسب خودشان را هم از دست می دهند.

بچه های فرشته ها و امانت های الهی هستند، بنابراین لازم است که در منزل و مدرسه هوای سلامتی آنها را داشته باشید.

رفتار والدین و در کنار آن کادر آموزشی مدارس، در سلامت این مادران و پدران آینده از اهمیتی برخوردار است.

اگر این بچه ها در محیطی پر از تنش و استرس بزرگ شوند، به نفع سلامتی شان نخواهد بود.

محققان دانشگاه هاروارد ایالت متحده ی آمریکا به این نتیجه رسیدند کودکانی که تحت استرس زیادی قرار دارند، در سنین بزرگسالی بیشتر در معرض دیابت و بیماری های قلبی عروقی قرار می گیرند. همین هشدار کافیست تا والدین و کادر آموزشی بیشتر مراقب باشند.

پیش از این نیز محققان از تاثیر مخرب استرس بخصوص استرس های محل کار روی سلامت افراد پرده برداشته بودند. اما اخیرا محققان دانشگاه هاروارد ثابت کرده اند که استرس روی بچه های کم سن و سال نیز تاثیر مخربی دارد.

نتایج پژوهش این محققان که در روزنامه ی American College of Cardiology به چاپ رسیده است نشان می دهد کودکانی که استرس زیادی تحمل می کنند، در بزرگسالی بیشتر در معرض ابتلا به دیابت یا بیماری های قلبی عروقی قرار می گیرند.

محققان روی پرونده ی پزشکی بیش از هفت هزار انگلیسی که در سال 1958 متولد شده بودند، بررسی هایی انجام دادند.

همه ی این افراد در یک هفته متولد شده بودند و به مدت 45 سال تحت نظر گرفته شدند. اطلاعاتی در خصوص استرس آنها در 7، 11، 16، 23 ، 33 و 42 سالگی شان بررسی شد.

سپس محققان در سن 45 سالگی اندازه گیری فشار خون و بررسی های تکمیلی را در خصوص سلامت آنها انجام دادند.

این بررسی ها میزان سلامت قلب شرکت کننده ها و میزان خطر ابتلا به بیماری های قلبی یا دیابت را مشخص کرد.

محققان متوجه شدند افرادی که در سنین کودکی استرس زیادی تحمل کرده اند، در بزرگسالی بیشتر دچار مشکل می شوند.

متاسفانه حتی اگر میزان استرس بچه ها در حین بزرگ شدن کاهش پیدا کند، اثرات آن روی سلامتی به طور کامل از بین نمی رود.

در واقع عواقب استرس کودکی برای همیشه با بچه ها خواهد ماند و این بچه ها، دوران بزرگسالی پرخطری خواهند داشت.

 عادت‌هایی نظیر انگشت مکیدن، پیچاندن مو توسط انگشتان یا کوباندن سر به سطوح در میان نوزادان و خردسالان رایج است. معمولا این دسته از عادت‌ها خطری برای سلامت روحی و روانی کودک به همراه ندارند اما می‌توان به آنها به عنوان یک علامت هشدار دهنده نگاه کرد. توصیه می‌کنیم نوشتار پیش روی را مطالعه کنید تا متوجه شوید که آیا از نظر شما عادت‌های کودک خردسال شما صرفا اقدامی سؤال برانگیز است یا واقعا باید فکری به حال ترک آن کرد.

مکیدن انگشت شصت
این یکی از جمله رایج‌ترین عادت‌ها در میان نوزادان و خردسالان است. درحقیقت برخی کارشناسان امور تربیتی بر این باورند که 90 درصد کودکان نوپا در دوره‌هایی خاص انگشت شصت خود را می‌مکند. این کار به خودی خود مشکلی به همراه ندارد اما اگر برای زمانی طولانی ادامه پیدا کند آن موقع است که داستان فرق می‌کند. بر اساس اعلام نظر آکادمی پزشکی کودکان آمریکا، بیش از نیمی از نوزادانی که انگشت شصت خود را بر اساس یک عادت می‌مکند در حد فاصل 6 تا 7 ماهگی این کار را رها می‌کنند.

اکثر باقیمانده این دسته از خردسالان در حد فاصل 4 تا 5 سالگی عادت مکیدن انگشت شصت را کنار می‌گذارند اما اگر این عادت در بعد از این سنین ادامه پیدا کرد آنگاه باید نسبت به تداوم این وضعیت نگران بود. در چنین شرایطی دندانپزشکان هشدار می‌دهند که مکیدن انگشت شصت می‌تواند خطراتی برای سلامت دندان و کام دهان به همراه داشته باشد. برای ترغیب خردسال به ترک این عادت مهم است که او را نسبت به این کار «علاقمند» کنید. یادآوری بسیار دوستانه و در نظر گرفتن جایزه برای انجام ندادن این کار در بازه‌های زمانی طولانی همواره تأثیرگذار بوده است. در غیر این صورت آغشته کردن انگشت با ماده ای تلخ و البته بی‌خطر و یا پوشاندن آن با چیزی شبیه بانداژ به ترک این عادت کمک زیادی می‌کند. گذشته از تمامی این راه‌کارها، ضروری است که همواره صبور بوده و با پزشک اطفال در مواقع ضروری در تماس باشید.
 
کوباندن سر به سطوح
برخی نوزادان و کودکان نوپا عادت دارند که سر خود را با ریتمی خاص به سطوحی نظیر دیوار یا تخت خواب بکوبند. در چنین وضعیتی بسیاری از والدین احساس وحشت می‌کنند زیرا این حالت را با اختلالات رشد یا مشکلات روحی و روانی در ارتباط دانسته و آن را نشانه‌ای از این اختلالات به شمار می‌آورند. درحالی که کوباندن ریتمیک سر به سطوح مختلف می تواند نشانه‌ای از اوتیسم (خودشیفتگی) باشد اما در بسیاری از موارد به آن به عنوان عادتی رایج در میان خردسالانی نگاه می‌شود که رشد طبیعی خود را پشت سر می‌گذارند. این عادت در میان نوزادان 6 تا 18 ماه رایج است. اما اگر این عادت بعد از 4 سالگی نیز ادامه یافت و یا تا پیش از این مرحله همچنان نگران بودید، در این صورت بهترین کار مشاوره با پزشک متخصص اطفال است. 

قرار گرفتن در شرایط استرس‌زا می‌تواند عادت ناخن جویدن در کودکان  را تشدید کند

ناخن خوری
این عادت معمولا پس از تمامی عادت‌های قبلی مشاهد می‌شود. کارشناسان سنین 5 تا 6 سالگی را رایج‌ترین دوره مشاهده این عادت می‌دانند. نمی‌توان استرس را عامل همیشگی بروز این عادت به شمار آورد اما قرار گرفتن در شرایط استرس‌زا می‌تواند این عادت را تشدید کند. سعی کنید در مواقعی که احساس می‌کنید خردسالتان به ناخن خوری ترغیب می‌شود با ترغیب کردنش به انجام کارهای مختلف و سرگرم کننده با دستانش، حواس او را از انجام این کار پرت کنید. کوتاه کردن ناخن‌ها و شستشوی مرتب دست‌ها نیز توصیه می‌شود.

پیچاندن مو
این عادت معمولا در حد فاصل 3 تا 6 سالگی مشاهده می‌شود. پیچاندن مو به عنوان یک عادت معمولا بی‌خطر است و جالب اینکه خردسالان حتی بدون آنکه خود تشخیص دهند، برای کسب آرامش بیشتر این کار را انجام می‌دهند. مشاهده شده که برخی خردسالان برای احساس راحتی بیشتر در حین خستگی یا کسل بودن موهای خود را با انگشتانشان می‌پیچند. درصورتیکه پس از 6 سالگی این عادت ادامه یافت و یا بر شدت آن افزوده شد و حتی کار به ابروها و موژه نیز کشید آنگاه سری به پزشک متخصص اطفال بزنید.

 دکتر علایی فوق تخصص غدد و متابولیسم کودکان گفت: ورزش کردن به‌صورت حرفه‌ای یعنی به‌صورت مداوم و زیاد و ورزش‌های سنگینی همچون وزنه‌برداری، بدن‌سازی و زیبایی‌اندام در سن رشد اثر معکوسی در افزایش قد دارد.

علایی گفت: همچنین به‌طورکلی توصیه می‌شود کودکان برای داشتن رشدی مناسب از یک هرم غذایی متعادل پیروی کنند، این برنامه غذایی باید حاوی گوشت، لبنیات، میوه و سبزی‌ها باشد و باید دانست کمبود روی و ویتامین D، کندی رشد را در پی دارد، همچنین کودکان باید در شب خواب مناسبی داشته باشند و سعی شود قبل از ساعت 9 تا 10 حتماً خواب باشند زیرا خواب نامنظم هورمون‌ها را به هم می‌ریزد.

تا قبل از پایان یافتن زمان بلوغ و بسته شدن صفحات رشد عوامل دیگری غیر از ژنتیک، مثل تغذیه و ورزش می‌تواند باعث افزایش یا کاهش رشد کودک و نوجوان شود مثلاً می‌توان گفت ورزش‌های کششی همچون بسکتبال، والیبال و شنا در افزایش قد تأثیر مثبت دارند.

علایی در مورد بلوغ زودرس گفت: اگر علائم بلوغ در دختران قبل از سن 8 سالگی و پسران قبل از 9 سالگی اتفاق افتد می‌گوییم کودک ما دچار بلوغ زودرس شده است، فقط قبل از این سن شامل بلوغ زودرس می‌شود و دختری که علائم بلوغ در 8 سالگی در او ظاهر شود نسبت به هم سن و سال های خود دچار یک بلوغ زودتر از موعد شده اما یک امر غیرطبیعی و بیماری نیست.

وی افزود: بلوغ‌های زودرس عموماً یا به دلایل ناشناخته اتفاق می افتد اما وجود تومورها ممکن است در ایجاد آن موثر باشد. به طوری که بلوغ زودرس در پسران نگران‌کننده‌تر است و منشأ آن در بیشتر موارد ممکن است تومور باشد درحالی‌که در دختران منشأ بلوغ زودرس اکثراً ناشناخته است.

محمد علایی عنوان کرد: برای پیشگیری از بلوغ زودرس به‌راحتی می‌توان با مراجعه به پزشک متخصص و مشورت با وی و تزریق هر 28 روز یک آمپول از وقوع آن جلوگیری کرد.

این فوق تخصص غدد و متابولیسم کودکان اهمیت پیشگیری از بلوغ زودرس را به‌طور عمده دو مورد می‌داند: اول اینکه قد نهایی کودک کوتاه نشود حال آن‌که در سن شروع بلوغ قد بسیار خوبی دارد و دوم بروز احساسات جنسی در سن غیرمتعارف صورت نگیرد.

 شايد اين اولين باري باشد كه اسم نقص خودايمني به گوش‌تان مي‌خورد. خوشبختانه دليل بي‌اطلاعي به سواد و معلومات عمومي مربوط نمي‌شود و بيشتر از شايع نبودن اين بيماري و پايين بودن آمار مبتلايان نشات مي‌گيرد. از آنجا كه آگاهي بهترين سلاح است، لازم است براي سلامت حال خود و اطرافيان اطلاعاتي در اين زمينه به دست بياوريد. جهت آشنايي با نقص خودايمني به‌خصوص در كودكان و نوجوانان دكتر وحيد ضيايي، فوق تخصص روماتولوژي كودكان وعضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران مهم‌ترين مسائل مربوط به آن را مطرح مي‌كند.

از چه حرف مي‌زنيم؟
وقتي سيستم ايمني بدن بعضي بافت‌ها را غير خودي تلقي مي‌كند، عليه آنها وارد عمل مي‌شود؛ به اين ترتيب كه عليه بافت‌هاي مزبور آنتي‌بادي توليد مي‌كند و باعث تخريب عملكردشان مي‌شود. در چنين وضعيتي، مجموعه‌اي از بيماري‌ها به وجود مي‌آيند كه به آن نقص خودايمني مي‌گويند و تندرستي فرد را دچار مشكلات جدي مي‌كنند. در كودكان هم نقص خودايمني همين ساز و كار را دارد و به همين شكل عمل مي‌كند. اما با اين وجود نقص خودايمني در كودكان با نقص خودايمني در بزرگسالان تفاوت‌هايي دارد.

چطور زندگي كودكان را درگير مي‌كند؟
يكي از وظايف سيستم ايمني، آزاد كردن فاكتورهاي ضدالتهابي است كه در شرايط خاص مي‌توانند التهاب را كنترل كنند. در حالت طبيعي پس از ورود عامل عفوني به بدن، سيستم ايمني وارد عمل مي‌شود و نسبت به كنترل عامل عفوني و تبعات ناشي از آن واكنش نشان مي‌دهد. در افرادي كه زمينه ژنتيكي وجود دارد، واكنش از كنترل خارج شده و باعث بروز عوارض ناخواسته ديگري مي‌شود.

درواقع در بيماري‌هاي نقص خودايمني با يك سيستم ايمني افسارگسيخته مواجه هستيم كه عامل شروع‌كننده آن در اغلب موارد، عامل عفوني است. جهت درمان بايد در سيستم ايمني تعادل ايجاد شود. عوامل التهابي كه حين عفونت فعال شده‌اند ولي بعدا از سيستم كنترلي بدن تبعيت نمي‌كنند، با استفاده از دارو كنترل مي‌شوند.

نقص را به ارث مي‌برند؟
تقريبا يك علت قطعي و مشخص براي بيماري‌هاي خودايمني پيدا نمي‌شود. ولي يك سري عوامل هستند كه زمينه را براي بروز بيماري خودايمني فراهم مي‌کنند؛ عوامل ژنتيكي ازجمله مهم‌ترين علت‌هاي پيدايش بیماری خودايمني هستند. يعني بيماري‌هاي خودايمني در همه افراد رخ نمي‌دهند بلكه در گروهي اتفاق مي‌افتند كه زمينه ژنتيكي بيماري را دارند.

اين زمينه ژنتيكي براي هر نوع بيماري خودايمني متفاوت است. اما گاهي ممكن است يك فرد زمينه بروز چند بيماري را همزمان داشته باشد يا يك زمينه ژنتيكي، زمينه‌ساز ابتلا به چند بيماري باشد؛ به همين دليل اين بيماري‌ها در خانواده‌هايي كه ازدواج فاميلي دارند بيشتر ديده مي‌شود. اساسا يكي از سوالات مهمي كه پزشك از بيماران مشكوك به بيماري‌هاي خودايمني مي‌پرسد اين است كه آيا بيماري مشابه در بستگان بيمار به‌ويژه در بستگان درجه يك، وجود دارد يا خير؟

البته زمينه ژنتيكي ممكن است تا پايان عمر براي فرد سبب ايجاد بيماري نشود. يعني زمينه ژنتيكي درصورتي‌كه با عوامل محيطي همراه شود، سبب بروز بيماري خواهد شد؛ نه به تنهايي.

عفونتي كه بلاي جان مي‌شود
براي هر بيماري ممكن است يك عامل محيطي سبب بروز آن شود. مهم‌ترين عوامل محيطي كه در بسياري از بيماري‌هاي خودايمني (به شرط حضور زمينه ژنتيك مثبت) سبب بروز بيماري مي‌شوند، عفونت‌ها هستند. اغلب بيماران خودايمني، سابقه‌اي از ابتلا به يك عفونت ويروسي _به ويژه عفونت‌هاي ويروسي تنفسي_ دارند. (البته معمولا نوع عفونت ويروسي مشخص نيست. ) همچنين عفونت‌هاي باكتريال و - با شيوع كمتر- عفونت‌هاي انگلي و ريكتزيايي هم مي‌توانند بيماري را به وجود بياورند.

- غير از عفونت‌ها، مواد شيميايي ازجمله داروها هم مي‌توانند باعث ايجاد اختلال در سيستم ايمني شوند.

- همچنين شرايط اقليمي يك منطقه مي‌تواند باعث افزايش شيوع يك بيماري خودايمني نسبت به مناطق ديگر شود.

- از عوامل محيطي ديگر واكسن‌ها هستند. برخي از بيماري‌هاي خودايمني در سنيني كه واكسن تزريق مي‌شود، شيوع بيشتري پيدا مي‌كنند. احتمال مي‌رود اين اتفاق ناشي از عامل عفوني موجود در واكسن يا مستقل از اجزای عفوني و مواد اضافه‌شده به واكسن‌ها باشد.

- نور خورشيد در بعضي از بيماري‌هاي خودايمني مثل لوپوس باعث بروز علائم باليني، شعله‌ورشدن بيماري كنترل‌شده يا عدم كنترل بيماري مي‌شود.

- تغييرات فيزيولوژيك بدن مانند حاملگي يا افزايش ترشح هورمون‌ها در حين بلوغ، عامل بروز يا شعله‌ور شدن بعضي از بيماري‌هاي خودايمني به‌ويژه در جنس مونث هستند. به همين دليل بخشي از اين بيماري‌ها در سنين پايين نادر هستند و با افزايش سن، شيوع آنها افزايش مي‌يابد.

كجاي بدن را درگير مي‌كند؟
بيماري‌هاي خودايمني به بيماري‌هاي «كلاژن» و «اسكولار» يا بيماري‌هاي بافت همبند و عروقي معروف هستند. هر عضو بدن كه بافت همبند و عروق داشته باشد، از ابتلا مصون نخواهد بود و اين وضعيت شامل همه اعضای بدن خواهد شد.

- پوست از ارگان‌هاي بسيار شايع درگير اين بيماري‌هاست. انواع ضايعات پوستي در بيماري‌هاي مختلف ديده مي‌شوند.

- مفاصل از بافت‌هاي همبند بدن به‌شمار مي‌آيند و بيش از صد مفصل در بدن وجود دارد كه مي‌تواند دچار التهاب شود.

- باتوجه به نوع بيماري ممكن است سرخرگ‌ها يا سياهرگ‌ها و همچنين عروق بزرگ مانند آئورت، عروق متوسط مانند عروق كليه و عروق كوچك گرفتار شوند.

- كليه و بيضه‌ها و در رده‌هاي بعدي ريه‌ها، مغز و دستگاه گوارش ارگان‌هاي پر عروق هستند كه شانس ابتلای آنها در اين بيماري‌ها زياد است.
فشارخون بالا از ديگر علائم شايع اين بيماري‌هاست.

مراقب باشيد!
به صورت كلي بيماري‌هاي خودايمني در جنس مونث شايع‌تر است؛ ولي گروهي از بيماري‌ها در جنس مذكر شيوع بيشتري دارند و دسته‌اي ديگر در هر دو جنس شيوع برابري دارند. البته نبايد اين نكته را از نظر دور داشته باشيد كه شيوع بيماري‌ها عموما در سنين قبل از 5 سالگي تفاوت جنسیتي ندارند.

غده تيروئيد هم مقصر است؟
آنتي‌بادي‌هاي ساخته شده در بيماري‌هاي خودايمني، مي‌تواند عليه سلول‌هاي تيروئيد و سلول‌هاي مغزي باشد؛ بنابراين علائم كم‌كاري تيروئيد در اين قبيل بيماران مشاهده مي‌شود. ضمن اينكه كم‌كاري تيروئيد علاوه بر آنتي‌بادي‌هاي موجود در گردش خون و از نوع خودايمني، از اختلالات تغذيه‌اي هم تاثيرمي‌پذيرد.

بیماری با روان كودكان چه مي‌كند؟
در شروع و در سير بيماري‌هاي خودايمني يك سري اختلالات رفتاري و روانپزشكي به وجود  مي‌آيد. ممكن است بيمار به ساير اختلالات رواني همچون افسردگي و سايكوز دچار شود. اين اختلالات با نوع بيماري و طول مدت بيماري مرتبط است. در بيماري‌هاي مزمن به‌ويژه در كودكان و در سنين بلوغ اختلالات رفتاري و رواني بيشتر مشاهده مي‌شود و مي‌تواند علامت بيماري يا علت شعله‌ور شدن بيماري باشد.

بزرگسالان هم در خطرند؟
بعضي از بيماري‌هاي خودايمني، خاص دوران كودكي هستند و در افراد بالغ بسيار نادر ديده مي‌شوند؛ مثل بيماري كاواساكي و بيماري هنوخ شوئن لاين پورپورا. عكس اين حالت هم وجود دارد؛ يعني بيماري‌هايی هستند كه در افراد بالغ و در سنين ميانسالي يا در سنين كهنسالي رخ مي‌دهند اما در كودكان ديده نمي‌شوند. بسياري از اين بيماري‌ها شكل مزمن پيدا مي‌كنند.

به دليل ابتلای كودكان در سنين پايين و طولاني شدن بيماري، عوارض بيماري بيشتر مي‌شود. خوشبختانه بيماري‌هاي التهابي عروق در كودكان عموما شكل حاد دارند و مزمن نمي‌شوند. ولي ممكن است عوارض پايداري داشته باشند.

مي‌توانيد پيشگيري كنيد؟
بيماري‌هاي خودايمني درصد ابتلاي بالايي ندارند و به همين دليل جزء بيماري‌هاي رايج كودكان به حساب نمي‌آيند. از طرفي قبل از آشكار شدن علائم بيماري‌ها عملا امكان درمان يا درمان زودرس ممكن نيست. بنابراين پيشگيري غيرممكن است و حتي عمل غربالگري فايده‌اي ندارد. فقط اگر در فاميل (بخصوص در خانواده) سابقه ابتلا به بيماري‌هاي خودايمني وجود دارد، بايد علائم دقيق‌تر كنترل شوند.

اگر نشانه‌هاي بيماري ديده شد، بدون فوت وقت بايد كودك تحت نظر روماتولوژ كودك قرار بگيرد.بعضي بيماري‌هاي خودايمني را با بعضي بيماري‌هاي ديگر اشتباه مي‌گيرند و فكر مي‌كنند ازدواج فاميلي عامل ابتلا به اين دسته از بيماري‌هاست؛ درحالي‌كه چنين نيست. 

در شروع بيماري‌هاي خودايمني يك سري اختلالات رفتاري و روانپزشكي به وجود مي‌آيد

چطور درمان مي‌شوند؟
درمان بيماري‌هاي نقص خودايمني باتوجه به نوع بيماري متفاوت است. بعضي از بيماري‌ها خود كنترل شونده هستند و درمان بيماري، جهت پيشگيري از عوارض جدي آن است. بعضي هم به توجه و درمان جدي نياز دارند. چراكه در غير اين صورت ممكن است گرفتاري‌ها و عوارضي براي ارگان‌هاي حياتي مثل قلب، مغز و كليه ايجاد كنند. درمان اين گروه از بيماري‌ها عموما با داروهاي ضدالتهابي ضعيف صورت مي‌گيرد. در موارد شديد بيماري به‌ويژه در گرفتاري ارگان‌هاي حياتي، داروهاي تضعيف‌كننده سيستم ايمني بايد مورد استفاده قرار بگيرند.

چه بخورند؟
باتوجه به اينكه علل بيماري‌هاي خودايمني عموما ناشناخته‌اند، بنابراين عملا امكان پيشگيري وجود ندارد. اما داشتن تغذيه‌اي سالم و متنوع (با مواد غذايي طبيعي و حاوي مواد آنتي‌اكسيدان) مي‌تواند احتمال بروز بيماري را در افراد داراي زمينه ژنتيكي كاهش دهد.

ضمن اينكه براي كودك مبتلا به بيماري‌هاي خودايمني كه در دوره درماني قرار دارد، تغذيه نقش بسزايي دارد. اين گونه بيماري‌ها اغلب با كم‌تحركي همراه هستند و درمان با داروهاي استروئيدي باعث عوارضي همچون پوكي استخوان مي‌شود. علاوه بر اين كم‌اشتهايي يا التهاب دستگاه گوارش منجر به كمبود ويتامين‌ها و مواد ريزمغذي ضروري براي رشد مي‌شود.

درمان با سلول‌هاي بنيادي موثر است؟
در رابطه با بيماري‌هاي خودايمني روش درمان با سلول‌هاي بنيادي، يكي از آخرين درمان‌هايي است كه مورد توجه قرار مي‌گيرد. در حال حاضر استفاده از اين روش در حد تحقيقاتي است نه بيشتر؛ بنابراين تحت شرايط خاصي به كار مي‌رود.معمولا براي درمان بيماري در افرادي كه به داروهاي رايج پاسخ نداده‌اند، درمان با سلول‌هاي بنيادي پيشنهاد مي‌شود. البته در اين مورد هم حتما بايد اصول اخلاقي رعايت شود و بيمار و قيم از ميزان تاثير اين روش درمان و مزايا و معايب شناخته‌شده و ناشناخته آن مطلع شوند.

مراقب كم‌خوني باشيد
همان‌طور كه گفته شد، بيماري‌هاي خودايمني ارگان‌هاي مختلفي را درگير مي‌كنند. كم‌خوني از علائم بسيار شايع در تمامي بيماري‌هاي خودايمني است كه علل مختلفي دارد.

- وجود آنتي‌بادي عليه سلول‌هاي خوني

- اختلالات تغذيه‌اي و كاهش اشتهاي كودك به دليل التهاب سيستميك بيماري

- التهاب دستگاه گوارش كه منجر به عدم جذب مواد لازم جهت خون‌سازي مي‌شود

- گرفتاري مغز استخوان اگر كم‌خوني به اين شكل درمان نشود، از داروهاي مكمل استفاده مي‌شود.

به طور متوسط، دوران بلوغ دختران بین سنین ۹ سالگی تا  ۱۴ سالگی شروع می ­شود. اما با این حال در برخی از دختران رشد سینه­ ها و یا موهای ناحیه شرمگاهی در سن ۸ سالگی آغاز می­گردد، و حتی تعداد اندکی از آنها در هفت سالگی به بلوغ می­رسند. اصطلاح تخصصی موجود برای این حالت بلوغ زودرس می­باشد. احتمال وجود بلوغ زود رس در دختران پنج برابر بیشتر از پسران می­باشد.

مشاهده دوران بلوغ دخترتان در شرایط عادی نوعی تنش و چالش عاطفی است. اما زمانی که دوران بلوغ به صورت زودرس آغاز شوند، چنین شرایطی می تواند واقعاً تنش ­زا و پر استرس باشد.

اکثر اوقات هیچ چیز غلط یا اشتباهی در مورد فرزندتان وجود ندارد، احتمالاً دخترتان صرفاً در طیف افرادی قرار دارد که مستعد بلوغ زودرس هستند. البته ممکن است فرزندتان برای مدتی از برخی ناراحتی ­های اجتماعی یا فیزیکی رنج ببرد، ولی بااینحال بقیه همسالانش نیز با فاصله نه چندان زیادی دوران بلوغ خود را تجربه خواهند کرد. با این وجود، اگر بلوغ زودرس با منافع کودک شما در تضاد است، می­توانید دوران بلوغ وی را با استفاده از داروهایی به تاخیر بیاندازید.

چگونه می­توانم تشخیص دهم که آیا دوران بلوغ دخترم شروع شده است یا خیر؟
معمولاً اولین نشانه بلوغ یک دختر رشد سینه­ های او است، که به صورت برجستگی کوچکی در ناحیه نوک سینه شروع می­شود. ممکن است رشد یکی از سینه­ ها زودتر از دیگری آغاز شود، و ممکن است نسبت به لمس حساس باشند. متعاقب این حالت معمولاً رشد موهای شرمگاهی، بوی بدن (بدلیل فعالیت بیشتر غدد عرق)، و آکنه (بدلیل فعالیت بیشتر غدد چربی) شروع می­شود. همچنین احتمالاً در دوران بلوغ قد دخترتان افزایش یافته و لگن و باسن وی پهن تر شده و دور کمرش نیز باریک­تر می­شود.

همچنین، ممکن است دخترتان بد خلق و زودرنج شود. به احتمال زیاد ترشحات مخاطی سفید یا زرد رنگی نیز از مهبل (واژن) او تولید خواهد شد و حدود دو سال تا دو و نیم سال بعد، قاعدگی وی آغاز خواهد شد. موهای زیر بغل نیز معمولاً در اواخر دوران بلوغ ظاهر می­شوند. کل این فرآیند معمولاً حدود دو و نیم سال تا سه سال طول می­کشد، اما با این حال ممکن است تا چهار یا پنج سال نیز دوام داشته اگر چنین حالاتی در سنین ۷ یا ۸ سالگی آغاز شوند، شاید به نظر شما خیلی زود باشد، اما در واقع شروع آنها در این سنین در محدوده طبیعی است.

"کودکانی که دوران بلوغ­شان از ۷ یا ۸ سالگی شروع می­شود، معمولاً سنگین ­تر بوده و در انتهای نمودار رشدی قرار می­گیرند. فرانسین کافمن، فوق تخصص غدد اطفال در بیمارستان کودکان لس آنجلس می گوید: "اگر این کودکان از جهات دیگر سالم باشند، وجود اندکی مو و بافت پستانی جایی برای نگرانی ندارد. اما با این حال معاینه فرزندتان توسط یک پزشک ایده­ ی خوبی است. در واقع، مراجعه به یک پزشک در زمان آغاز دوران بلوغ در مجموع فکر خوب و عاقلانه ­ای است".

اگر دخترتان هنوز به ۷ سالگی نرسیده است ولی نشانه هایی از بلوغ را دارد، حتماً قرار ملاقاتی را با پزشک وی ترتیب دهید. البته جوانه زدن سینه­ ها و یا رشد موهای شرمگاهی به خودی خود بدین معنا نیست که دوران بلوغ به طور کامل آغاز شده است – یعنی این حالات ممکن است حتی چندین سال پیش از ترشح همه هورمونهای ضروری آغاز شوند – اما با این حال بهتر است پزشک دخترتان را مورد بررسی قرار دهد و مشخص سازد که آیا ضرورتی به انجام آزمایشات و یا درمان­ هایی برای دخترتان وجود دارد یا خیر.

به جز یک مورد، عوارض جسمی دراز مدت دیگری در نتیجه بلوغ زودرس شناسایی نشده است: در حالیکه ممکن است فرزند شما در ابتدا بلند قدتر از سایر همسالانش باشد، اما جهش رشدی زودرس وی ممکن است نهایتاً موجب شود تا وی به عنوان یک فرد بالغ کوتاه ­تر از حد متوسط باقی بماند.

به اعتقاد کافمن این مقطع زمان مناسبی برای ارزیابی سلامت جسمی و روانی دخترتان و حصول اطمینان در این مورد است که تمامی تغییرات ایجاد شده در بدن وی طبیعی و نرمال می­باشند. همچنین این کار فرصت مناسبی را در اختیار دخترتان قرار می­دهد تا وی بتواند درباره ­ی بدنش از یک فرد متخصص در حرفه پزشکی (علاوه بر مادر یا پدرش) سوال نماید.

بسیاری از زنان گمان می کنند، برای اینکه عشق و محبت خود را به همسرشان نشان دهند، باید از تمام لحاظ به او وابسته باشند. و شخصیت خود را تحت الشعاع شخصیت همسرشان قرار دهند. در حالی که هیچ گاه زنان وابسته برای مردان جذابیت نداشته اند.

اختلال شخصیت وابسته یکی از انواع اختلالات شخصیت است ، و بسیاری از کسانی که دچار چنین اختلالی هستند از بیماری خود آگاه نیستند، و یا اینکه خود را به ندانستن می زنند. این وابستگی ممکن است اشکال و جنبه های گوناگونی داشته باشد بعضی از افراد به خانواده هایشان وابسته هستند، و بعضی دیگر به همسرانشان و بعضی دیگر وابستگی را نسبت به دوستانشان نشان می دهند. عوامل متعددی در ایجاد این نوع وابستگی ها دخیل هستند که می توان فرد را با وابستگی هایی با عمق زیاد و یا کم مبتلا سازد.

چرا وابسته شدید؟
ریشه این اختلال غالباً به دوران کودکی بر می گردد و در واقع ممکن است والدین باعث شوند که احساس استقلال در کودک به وجود نیاید و یا به نحوی ناقص در آنها شکل بگیرد . کودکانی که با انجام رفتار مستقلانه و قضاوت های نادرست از سوی والدین طرد می شوند. به کودک می فهمانند باید تابع رای و نظر والدینش باشد، این افراد غالباً  در زندگی شان وابسته می شوند.

فرهنگ نیز در این مواقع تاثیرات خاص خود را دارد. پرورش ویژگی های خاصی مانند عدم جرأتمندی ، فداکاری بیش از حد ، نداشتن استقلال و عدم اجازه در تصمیم گیری نقش موثری در ایجاد این نوع اختلال دارد . در بسیاری از فرهنگ ها این ویژگی ها در دختران تقویت می گردد و شاید به همین دلیل است که زنان بیشتر دچار این اختلال می شوند.

زنانی وابسته
اگر کمی به اطرافتان نگاه کنید، تعداد زیادی از زنان را می بینید که در زندگی زناشویی وابستگی های عاطفی و اجتماعی و حتی اقتصادی زیادی به همسرانشان دارند. این گونه از زنان در رابطه زناشویی خود بسیار ایثارگر هستند . در ابراز عشق و محبت به همسرانشان کوتاهی نمی کنند، و مانند یک مراقب و نگهبان مدام مراقب همسرشان هستند. غالباً رفتار این زنان منفعلانه است در مورد هیچ مسئله ای اظهار نظر نمی کنند و هر تصمیمی که از سوی همسرشان گرفته شود بدون چون و چرا از جانب آنها پذیرفته می شود . اینگونه از زنان حتی حاضر نیستند کوچکترین کار مانند یک خرید ساده را به تنهایی انجام دهند. و حضور همسر در کنار آنها در هر ساعت و هر لحظه دارای اهمیت خاص و ویژه ای است.

در مغز همسرتان چه می گذرد
نکته مهمی که زنانی که با شخصیت های وابسته باید به آن توجه کنند، این است که زن ضعیف و ناتوان برای هیچ مردی جذاب نیست . مردان علاقه مند هستند که همسرانشان در هر شرایطی بتوانند از عهده کارهایشان بر بیایند و روی پای خود بایستند. مردها دوست دارند حرف اول و آخر را در خانواده بزنند ولی اینکه مجبور باشند تمام مسئولیت های ریز و درشت زندگی را بر عهده بگیرند برای آنها زجر آور است. بسیاری از مردان دوست دارند همسرشان در کنار آنها در مورد مسائل گوناگون نظر بدهند و دارای اعتماد به نفس باشند، و در هر موردی بتوانند با همسرانشان همفکری نمایند. و حتی زمانی که در منزل نیستند بتوانند مدیریت خانه را بر عهده بگیرند.

نمی خواهم وابسته باشم
کودکانی که با انجام رفتار مستقلانه و قضاوت های نادرست از سوی والدین طرد می شوند. به کودک می فهمانند باید تابع رای و نظر والدینش باشد، این افراد غالباً  در زندگی شان وابسته می شوند

اگر شما جزو افرادی هستید که به همسرتان وابستگی شدید دارید، و بر اساس این نکته که این وابستگی ممکن است زندگی شما را با چالش ها و مشکلاتی رو به رو سازد بهتر است سعی کنید این وابستگی را به مرور از بین ببرید. البته این مسئله به این راحتی ها ممکن نیست و نیازمند تلاش و صبر و تحمل است.

*شرایطی را که در آن احساس وابستگی بیشتر می کنید، شناسایی نمایید و سعی کنید کمتر در آن شرایط قرار بگیرید و یا این که سعی کنید با احساس وابستگی خود مقابله نمایید مثلاً به تنهایی به خرید بروید.

*تعاملات فردی و اجتماعی خود را افزایش دهید. فعالیت های اجتماعی مفید را در برنامه خود بگنجانید و سعی کنید برای زندگی خود هدف هایی را در نظر بگیرید.

*داشتن استقلال یکی از نیازهای اساسی هر انسان است. عشق به همسرتان را مانع داشتن اسقلال ندانید و سعی کنید با حمایت و تشویق همسرتان به استقلال بیشتری دست پیدا کنید.

*این نکته که شما به همسرتان نیاز دارید هیچ ایرادی ندارد همسر شما نیز در بسیاری از موارد نیازمند حضور شماست. ولی بدانید که این وابستگی ناسالم و افراطی است که مانعرشد شخصیت و استقلال شما می گردد.

*اگر شما فردی وابسته هستید بدانید که هیچ گاه روی آرامش را نخواهید دید ، زیرا شما شب و روز نگران از دست دادن حمایت و محبت همسرتان هستید. و این مسئله به مرور باعث می شود شما با کوچکترین مسئله ای نسبت به همسرتان دچار سوءظن و بدگمانی شوید و این شک و بدگمانی باعث آزار روز افزون همسرتان خواهد شد.

چالش زندگی را از بین ببرید
در پایان باید گفت وابستگی طبیعی و معقول باعث تحکیم خانواده است. و زوجین برای بقای زندگی خود نیازمند وابستگی های متعادل و دو طرفه هستند. اما وابستگی ها ی شدید و یک طرفه باعث ایجاد چالش هایی در زندگی مشترک می گردد.

همه ما می دانیم که بوسه روی روابط زناشویی می تواند تاثیر بسیار مهمی داشته باشد. در منابع مختلف توصیه شده است که حتما حداقل روزی یک بار همسرتان را ببوسید. هنگام ترک منزل با بوسه خداحافظی به او روحیه بدهید یا هنگامی که به خانه باز می گردد همراه با بوسه از او استقبال کنید. اما شاید این نکته های جالب در مورد بوسیدن را تا به حال نشنیده باشید:

نکته هایی که در مورد بوسه باید بدانید
1. بوسه باعث ترشح اندورفین و اکسیتوسین می شود. به همین دلیل باعث می شود احساس خوشحالی کنید و استرس کمتر داشته باشید و انرژی مثبت بیشتری حس کنید.

2. لب های شما حتی از آلت تناسلی حساس تر هستند و یکی از دلایل لذت بخش بودن بوسه نیز همین است. لب ها فوق حساس هستند، زیرا حدود 10 هزار عصب در لب هایتان وجود دارند.

3. بوسه برای سلامتی شما مفید است و باعث طول عمرتان می شود. مطالعات متعددی نشان داده اند که زوج هایی که یکدیگر را می بوسند بیشتر عمر می کنند. حتی یک بوسه خداحافظی پیش از آن که همسرتان سر کار برود تاثیر بسیاری می تواند داشته باشد.

4. هر بار که یکدیگر را می بوسید 80 میلیون میکروب مختلف را انتقال می دهید. این میزان از 77000 میکروبی که که در توالت های عمومی یافت می شود نیز بیشتر است. به همین دلیل زوج ها میکروب های مشترکی دارند که در اثر بوسیدن مکرر به تعادل می رسد.

5. انتقال میکروب ها باعث تقویت سیستم ایمنی بدن شما می شود. تبادل میکروب ها بین شما و همسرتان باعث می شود که مقاومت بدنتان بیشتر شود، پس یادتان باشد دفعه بعدی که فصل سرما فرا می رسد در کنار نوشیدن آب پرتقال بوسه های مکرر را نیز فراموش نکنید.

6. طولانی ترین بوسه دنیا به مدت 58 ساعت و 35 دقیقه و 58 ثانیه را یک زوج تایلندی در کتاب رکوردهای گینس ثبت کرده اند.

7. به رشته مطالعاتی که به تحقیق در زمینه بوسه می پردازد «فیلماتولوژی» گفته می شود!

8. انسان ها تنها موجوداتی نیستند که یکدیگر را می بوسند. گاوها، سنجاب ها و حتی حلزون ها نیز همدیگر را می بوسند. اما تنها حیوانی که حالت بوسیدنش شبیه انسان هاست شامپانزه است.

9. بوسه طولانی مدت 34 ماهیچه را فعال می کند. در حالی که یک بوسه معمولی تنها از دو ماهیچه استفاده می کند، بوسه وانی مدت تمامی 34 ماهیچه صورت را به کار می گیرد.

10. به ازای هرچند لحظه ای که همسرتان را می بوسید 5 کالری می سوزانید. پس اگر به فکر تناسب اندام هستید تا می توانید همسرتان را ببوسید.

11. بوسیدن از پوسیدگی دندان های شما جلوگیری می کند! این کار به دلیل بالا بردن ترشح بزاق به واسطه مواد معدنی موجود در آن ذرات غذای دور از دسترس مسواک را پاک کرده و از مینای دندان محافظت می کند.

«عشق و محبت از واجبات زندگی هستند نه تجملات آن. بدون آنها انسانیت باقی نخواهد ماند.» -- دالای لاما (Dalai Lama)

این مقاله درمورد عشق نیست. درمورد هر نوع رابطه‌ای است، رابطه شما با برادر، مادر، همکار یا دوستتان.

باید اعتراف کنم که من کامل نیستم.
من یک میلیون بار در روابطم دچار اشتباه شده‌ام. بیش از اندازه انتظار داشته‌ام یا بخاطر ترس از ایجاد آشوب، چیزی که لازم داشتم را نخواستم. زیاد کل‌کل کرده‌ام. شکاک بوده‌ام. وابسته شده‌ام. می‌توانم بگویم چیزی که من را از همه این اشتباهات آزاد می‌کند این است که صادق هم بوده‌ام.

داشتن خودآگاهی به نظر من بسیار باارزش‌تر از کامل بودن است. دلیل آن شاید این باشد که اولی قابل ‌حصول و مفید است اما دومی هیچکدام از اینها نیست.

روابط ساده نیستند. آنها منعکس‌کننده همه آن چیزهایی هستند که درمورد خودمان احساس می‌کنیم. وقتی روز بدی داشته‌اید، آدم‌های اطرافتان به نظر سرسخت می‌آیند. وقتی از خودتان شاد و راضی نیستید، به نظر روابطتان هم کمبود دارند.

اگر تا بحال با خودتان سر جنگ افتاده‌اید که برای چه ناراحتید، این مقاله می‌تواند کمکتان کند. اگر تابحال بخاطر اینکه کسی نتوانسته انتظاراتتان را برآورده کند، ناامید شده‌اید، باز این مقاله برایتان مفید است. فکر می‌کنید همه نادیده‌تان می‌گیرند و کسی به حرف‌هایتان گوش نمی‌دهد؟ چیزهایی در این مقاله هست که به کمکتان می‌آید.

ما در خلاء زندگی نمی‌کنیم. ما فکر و احساساتی داریم که می‌توانند سردرگم‌کننده باشند. آدم‌های دیگر هم همینطور.

من وقتی این ایده‌ها را به کار می‌بندم، در روابطم احساس اعتمادبه‌نفس، قدرت، محبت و آرامش می‌کنم. امیدوارم برای شما هم همینطور باشند.

۱. هر کاری که لازم است برای خودتان انجام دهید.
همه آدمها نیازهایی شخصی دارند، چه رفتن به باشگاه ورزشی باشد یا اختصاص دادن زمانی برای تنهایی در روزهای تعطیل. اگر کسی از شما خواست کاری انجام دهید که غریزه‌تان گفت آن کار با نیازهای شما همخوان است، انجامش دهید. البته منظورم این نیست که نمی‌توانید هرازگاهی فداکاری‌هایی انجام دهید اما خیلی مهم است که عادت کنید که از خودتان مراقبت کنید.

یک نفر یک روز به من گفت که آدم‌ها مثل لیوان‌های آب می‌مانند. اگر برای پر نگه داشتن لیوانمان کاری که لازم باشد را انجام ندهیم، آنوقت باید آن را از کسی دیگر بگیریم - که باعث خالی شدن نیمی از لیوان آنها می‌شود. خودتان لیوانتان را پر کنید تا بتوانید احساس کامل بودن در روابطتان داشته باشید.

۲. دیگران را از فایده تردید بهره‌مند کنید.
شک کردن به دیگران کاری وسوسه‌انگیز است - اینکه تصور کنید نامزدتان با دعوت نکردن شما به همراه دوستانش قصد ناراحت کردن شما را داشته است یا دوستتان با به رخ کشیدن پول خود قصد ایجاد حس کمبود در شما داشته است. آدم‌هایی که برایتان اهمیت قائلند، دوست دارند خوشحالتان کنند، حتی اگر بعضی اوقات شدیداً درگیر مشکلات خودشان شوند.

گاهی‌اوقات ممکن است بدون اینکه منظوری داشته باشند باعث رنجیدن شما شوند - همه ما انسانیم فرشته نیستیم. اما این حالت طبیعی و همیشگی نیست. این احتمال وجود دارد که وقت‌هایی ناراحت باشند و ندانند که باید با آن چه بکنند. این احتمال هست که بخاطر رفتارشان بعداً از شما عذرخواهی کنند. اگر می‌خواهید خوب باشید، سعی کنید همیشه در آدم‌هایی که دوستشان دارید بهترین را ببینید. وقتی همیشه بهترین را ببینیم، همه را به بهترین بودن تشویق می‌کنیم.

۳. برای هر مشکل اول به خودتان نگاه کنید.
وقتی از خودتان احساس رضایت نکنید، پیدا کردن اشکالات رابطه هم ساده‌تر می‌شود. اگر شخصی دیگر را برای احساس خودتان مقصر کنید، راه‌حل هم به آنها بستگی خواهد داشت. اما این منطق اشتباه است. برای تازه‌کارها، به آنها احساس کنترل می‌دهد اما بعد معمولاً مشکلی را حل نمی‌کند چون درحقیقت با علت و ریشه مسئله برخورد نکرده‌اید.

دفعه بعدی که خواستید کسی را برای احساستان متهم کنید - برای کاری که انجام داده‌اند یا باید انجام می‌داده‌اند - از خودتان بپرسید شاید مشکل جایی دیگر باشد. ممکن است متوجه شوید که زیر پوست قضیه مشکل دیگری وجود دارد: کاری که انجام داده‌اید یا باید بخاطر خودتان انجام می‌داده‌اید. اگر مسئولیت مشکل را بپذیرید آنوقت می‌توانید برای آن راه‌حل پیدا کنید.

۴. مراقب فرافکنی باشید.
در روانشناسی فرافکنی یعنی انکار خصوصیات و ویژگی‌های خودتان و بعد نسبت دادن آنها به دنیای بیرون و دیگران. بعنوان مثال، اگر دوست وفادار و قابل‌اعتمادی نباشید، تصور خواهید کرد که همه دوستانتان قصد فریب شما را دارند. این یک مکانیزم دفاعی است که کمکتان می‌کند از ناراحتی ناشی از آگاه شدن از ضعف‌هایتان دوری کنید. هیچ راه سریعتری برای ایجاد شکاف در روابط وجود ندارد.

این به خودآگاهی برمی‌گردد و کار سختی است. شناخت و درک نواقصتان اصلاً چیز جالبی نیست اما اگر اینکار را نکنید، آنوقت آن نواقص را در همه اطرافیانتان می‌بینید و ناراحتی‌تان ادامه پیدا خواهد کرد. دفعه بعد که نقطه‌ای منفی در کسی دیدید، از خودتان بپرسید درمورد خودتان هم صدق می‌کند یا نه. ممکن است اینطور نباشد اما اگر اینطور بود، تشخیص آن می‌تواند به ایجاد آرامش در آن رابطه کمک کند.

وقتی از خودتان شاد و راضی نیستید، به نظر روابطتان هم کمبود دارند.

۵. جنگ‌هایتان را انتخاب کنید.
همه ما کسانی را می‌شناسیم که همه چیز را به جنگ و دعوا تبدیل می‌کنند. اگر درمورد چیزی آنها را زیر سوال ببرید، می‌توانید مطمئن باشید که دعوا راه می‌اندازند. اگر درمورد رفتاری از آنها نظری بدهید، احتمالاً سرتان فریاد می‌کشند. حتی تحسین کردنشان می‌تواند باعث شود با شما برخورد کنند. بعضی‌ها عاشق دعوا کردن‌اند - شاید برای اینکه منفی‌گرایی که با خود دارند را به دیگران و دنیا هم منتقل کنند.

از طرف دیگر، وقتی چیزی اذیتتان می‌کند باید به دیگران بگویید. این تنها راه برخورد با مشکلات است. از طرف دیگر هم نباید بگذارید همه چیز اذیتتان کند. وقتی شک دارم باید چیزی را مطرح کنم یا نه، این چند سوال را از خودم می‌پرسم:

- آیا این اتفاق مرتب می‌افتد و باعث ناراحتی‌ام می‌شود؟
- آیا اگر از بالا به همه چیز نگاه کنم، این مسئله واقعاً مهم است؟
- آیا می‌توانم به جای اینکه درگیر احساس ناامنی خودم شوم، با احساساتشان همدردی کنم؟

۶. با مهربانی و در عین حال رک با دیگران برخورد کنید.
وقتی به کسی حمله می‌کنید، غریزه طبیعی او این خواهد بود که حالت دفاعی بگیرد که این شما را به هیچ کجا نمی‌رساند. در آخر بحثی شدید بینتان ایجاد می‌شود که هر دو شما سعی می‌کنید ثابت کنید که حق با شماست و طرف‌مقابل اشتباه می‌کند. به ندرت اینقدر سیاه و سفید است. معمولاً اینطور است که هر دو شما در یکسری چیزها حق دارید اما خودخواه‌تر از آن هستید که بتوانید با هم به توافق برسید.

اگر با محبت و مهربانی با دیگران برخورد کنید، ذهن و قلب آنها را باز خواهید کرد. باید به آنها نشان دهید که می‌فهمید از کجا آمده‌اند و آنوقت آنها هم برای شنیدن نظرات شما مشتاق خواهند شد. این به شما فرصت ابراز خودتان و انتظاراتتان را می‌دهد. و وقتی در زمان مناسب به دیگران بگویید که به چه نیاز دارید، احتمال اینکه نیازتان را برآورده کنند بسیار بیشتر خواهد بود.

۷. از آسیب‌پذیر بودن نترسید.
به روش‌های مختلف ممکن است در یک ارتباط احساس آسیب‌پذیری کنید: وقتی حستان را برای کسی ابراز می‌کنید. وقتی درمورد خودتان یا گذشته‌تان صادق می‌شوید. وقتی می پذیرید که اشتباه کرده‌اید. ما همیشه برای اینکه قدرتمان را حفظ کنیم این کارها را نمی‌کنیم.

قدرت به ما یک حس کنترل ظاهری می‌دهد درحالیکه وجود حقیقی و آسیب‌پذیر داشتن به ما یک حس از واقعی و درست بودن می‌دهد. این عشق است: خود واقعی‌تان باشید و به فردی دیگر هم اجازه دهید همانطور باشد بدون اینکه بگذارید ترس و قضاوت آن را نابود کند. همانطور که جیمی هندریکس می‌گوید، «وقتی قدرت عشق بر عشق قدرت پیروز شود، جهان صلح را خواهد شناخت».

۸. قبل از رفتار احساسی فکر کنید.
این برای خود من از همه سخت‌تر است. به محض اینکه از چیزی ناراحت، خسته یا عصبانی می‌شوم، می‌خواهم کاری کنم که همیشه هم ایده بدی بوده است. این را فهمیده‌ام که واکنش احساسی اولیه‌ام درمورد یک اتفاق هیچوقت احساس واقعی‌ام نسبت به آن نیست. ممکن است در ابتدا احساس ترس یا عصبانیت کنم اما وقتی آرام شدم و کمی درمورد آن فکر کردم، می‌فهمم که واکنشم بسیار افراطی بوده است.

وقتی حسی قوی در خودتان احساس کردید، سعی کنید مدتی بنشینید. از آن حس استفاده نکرده یا از آن فرار نکنید، فقط حسش کنید. وقتی یاد می‌گیرید قبل از رفتار کردن روی احساساتتان، آنها را ببینید، به دو روش جلو اتفاقات منفی را می‌گیرید: قبل از اعمال احساساتتان روی یک نفر دیگر. آنها را پردازش می‌کنید، تحلیل می‌کنید و با آن برخورد می‌کنید. همچنین طوری ارتباط برقرار می‌کنید که احساساتتان را تشویق می‌کند به جای سرکوب شدن، بیان شوند.

۹. مرزهایتان را حفظ کنید.
وقتی آدم‌ها به ما نزدیک می‌شوند، مرزها کمی مختل می‌شوند. در رابطه‌ای که هیچ مرزی ندارد، شما به فرد مقابل اجازه خواهید داد باعث شود کارهایی را انجام دهید که دوست ندارید. آنوقت به جای اینکه از روی احترام به نیازهایتان رفتار کنید، از روی احساس گناه و عذاب‌وجدان این کار را خواهید کرد. آنوقت به کسی اجازه خواهید داد که بدون اینکه به او درمورد احساستان بگویید، شما را بیازارد. بهترین راه برای اینکه مطمئن شوید آدمها همانطور که دوست دارید با شما رفتار می‌کنند این است که به آنها آموزش دهید.

این یعنی باید به اندازه کافی خودتان را دوست داشته و به خودتان احترام بگذارید تا بفهمید به چه چیزهایی نیاز دارید و آنها را به زبان بیاورید. تنها راه داشتن روابط عاشقانه و آرام این است که رابطه‌ای عاشقانه و آرام با خودتان شروع کنید.

۱۰. از همراهی و همنشینی‌شان بیشتر از تاییدشان لذت ببرید.
وقتی ناامیدانه به دنبال تایید یک نفر هستید، رابطه‌تان فقط به کاری که او برایتان انجام خواهد داد منحصر خواهد شد - اینکه چند وقت یکبار نفس‌تان را تقویت می‌کند، وقتی ناراحتید چطور روحیه‌تان را عوض می‌کند، یا چطور احساسات منفی‌تان را از بین می‌برد. برای فرد مقابل این واقعاً خسته‌کننده خواهد شد و رابطه‌تان را نامتوازن خواهد کرد.

اگر متوجه شده‌اید که به دنبال خوشنود کردن کسی یا گرفتن تایید او هستید، باید بدانید که مشغول ساختن آن نیاز در خودتان هستید (مگراینکه در رابطه‌ای آزاردهنده باشید که توصیه من این است سریعاً کمک بگیرید). به جای اینکه روی این تمرکز کنید که از طرف‌مقابل چه می‌توانید بگیرید، روی لذت بردن از با هم بودنتان تمرکز کنید. گاهی‌اوقات بهترین کاری که می‌توانید برای خودتان و فردی دیگر انجام دهید این است که فراموش کنید و به خودتان اجازهد هید لبخند بزنید.

در این مقاله با روش هایی برای تغییر در رژیم غذایی و شروع یک تغذیه سالم آشنا می شوید.
چگونه تغذیه سالم را شروع کنیم؟ تغذیه سالم با یادگیری روشهای جدید درغذا خوردن مانند اضافه کردن میوه های تازه، سبزیجات و غلات سبوس دار و کاهش در غذاهایی که دارای مقدار زیادی چربی، نمک و شکر هستند شروع می شود. تغییر در رژیم غذایی و شروع یک تغذیه سالم شامل یادگیری در مورد تعادل، تنوع و میانه روی در تغذیه است.

رسیدن به تعادل
در طول روز از تمام گروه های مواد غذایی مصرف کنید مانند دانه ها، مواد غذایی پروتئینی، میوه و سبزیجات، و فراورده های لبنی. به بدن خود گوش دهید، فقط در زمانی که گرسنه هستید بخورید و در زمانی که احساس سیری کردید از غذا خوردن دست بکشید.

تغذیه متنوع:
در خوردن ماجراجو باشید، غذاهای مختلف و متنوع از تمام گروه های غذایی انتخاب نمایید. به عنوان مثال، برای هر زمان که می خواهید میوه مصرف کنید این انتخاب یک سیب نباشد بلکه از انواع مختلف انتخاب کنید. خوردن انواع مواد غذایی هر روز به شما کمک خواهد کرد تمام مواد مغذی به شما برسد.

تمرین اعتدال
آیا بیش از حد یا خیلی کم از یک ماده غذایی مصرف می کنید؟ تمام مواد غذایی، اگر در حد اعتدال خورده شوند می تواند بخشی از تغذیه سالم باشند دراینصورت حتی شیرینی ها نیز می توانند خوب باشند.

غذاهای مختلف و متنوع از تمام گروه های غذایی انتخاب نمایید.

چرا تغذیه سالم مهم است ؟
غذا خوردن سالم کمک خواهد کرد که تعادل مناسبی از ویتامین ها، مواد معدنی و دیگر مواد مغذی دریافت کنید. این مسئله به شما کمک خواهد کرد تا احساس بهتر و انرژی بیشتری داشته باشید. و می تواند به شما کمک کند تا استرس خود را بهتر کنترل و مدیریت کنید، تغذیه سالم یکی از بهترین کارهایی است که شما می توانید برای جلوگیری و کنترل بسیاری از مشکلات بهداشتی، انجام دهید از جمله:
بیماری قلبی
فشار خون بالا
دیابت نوع 2
برخی از انواع سرطان

تغذیه سالم همان رژیم غذایی است؟
غذا خوردن سالم یک رژیم غذایی نیست ،این به معنای ایجاد تغییراتی است که شما می توانید با ایجاد آن ها از زندگی تان تا پایان عمر لذت بیشتری ببرید.
رژیم های غذایی موقتی هستند و از آن جا که هنگام داشتن رژیم شما کمتر می خورید، ممکن است اکثر اوقات احساس گرسنگی داشته باشید و پس از متوقف کردن رژیم، برای جبران آنچه از دست داده اید پرخوری کنید.
یک تغذیه سالم؛ متنوع و متعادل از مواد غذایی بسیار رضایت بخش تراست. با داشتن فعالیت جسمی بیشتر و تغذیه سالم شما به نتیجه بهتری می رسید تا داشتن یک رژیم سخت.

چطور می توان تغذیه سالم را به یک عادت تبدیل کرد :
ابتدا در مورد دلایل خود برای تغذیه سالم فکر کنید، آیا شما می خواهید برای بهبود سلامت خود کاری کنید؟ آیا شما می خواهید به احساس بهتر برسید؟ آیا می خواهید الگویی برای بچه های خود باشید؟
سپس در مورد برخی از تغییرات کوچک فکر کنید، آنهایی را انتخاب کنید که می توانید ادامه دهید.

سعی نکنید همه ی تغییرات را یک باره انجام دهید.
یک هدف آسان را در نظر بگیرید که بتوانید به آن برسید، مانند داشتن یک سالاد و یک تکه میوه در هر روز.
ایجاد یک هدف بلند مدت ، مانند داشتن یک شام گیاهی در هفته.

از کجا می توان کمک گرفت و حمایت شد ؟
داشتن حمایت از دیگران در ایجاد تغییرات تغذیه ای می تواند کمک بزرگی به شما کند هر چه حمایت از شما بیشتر باشد، آسان تر از پس آن بر خواهید آمد. از خانواده و دوستان خود بخواهید که تغذیه سالم را با شما شروع کنند و به شما کمک کنند وعده های غذایی سالم را بشناسید و یاد بگیرید و دستورالعمل های آن ها را به اشتراک بگذارند.

خوراندن دارو به کودکان به خصوص در سنین زیر یک سال مشکل است چون در این سنین رفلکس بلع قوی است که با مقادیر کمی از قطره یا شربت هم ممکن است کودک تمام دارو و حتی شیری که خورده را بالا بیاورد.

علاوه بر این، مایع بودن دارو سبب می شود که هنگام ریختن دارو در پیمانه نتوان با دقت زیادی میزان دارو را اندازه گیری کرد، به همین علت ممکن است نتوان برآورد صحیح از اینکه چه مقداری از دارو را کودک تف کرده و چه مقداری را قورت داده انجام داد.

والدین روش های مختلفی برای دادن این داروها به کودک دارند اما ممکن است بعضی از این روش ها چندان مورد تایید پزشکان نباشد و گاه بعضی از آنها اثر دارو را از بین ببرد. نکات زیر می تواند به والدین در مورد روش های مختلف دارو دادن به کودکان در سنین مختلف کمک کند:

وادار کردن کودک به انجام کاری که دوست ندارد، واقعا سخت است؛ به خصوص که این کار خوردن خوراکی تلخ و عجیبی باشد که هر چند ساعت باید تکرار شود. کودک در زمان بیماری معمولا لجبازتر و بدحال تر است و همین، دادن دارو را به او سخت تر می کند.

والدین روش های مختلفی برای دادن این داروها به کودک دارند. به طور مثال برای راحت تر شدن کار، بعضی داروها را می توان با آب یا شیر رقیق به کودک بخورانید که البته در این مورد مشورت با دکتر داروساز حاضر در داروخانه ها ضروری است.

به همین جهت نکاتی را قبل از مصرف دارو به کودکان باید مورد توجه قرار داد. به عنوان مثال قبل از دادن دارو به کودک دستورالعمل داخل جعبه را باید به دقت مطالعه کرد و دارو را به همان اندازه که پزشک تجویز کرده به کودک بدهیم.

اگر کودکی دارید که همزمان باید چند داروی مختلف مصرف کند، از مراقبین بهداشتی و پزشک درباره تداخل داروهایی که مصرف می کند سوال کنید.

هنگام دادن دارو به دستور نوشته شده و تفاوت بین قاشق چایخوری و مرباخوری و غذاخوری توجه کنید، بهتر است از وسیله توصیه شده یا همراه با دارو (مثل قطره چکان یا پیمانه) استفاده کنید.

اگر میزان مصرف با پیمانه قابل اندازه گیری نیست بهتر است برای اندازه گیری از سرنگ های مناسب استفاده کنید. مثلا برای اندازه گیری 3 سی سی می توانید از سرنگ 5 سی سی استفاده کنید.

هنگام دادن دارو به خصوص داروهای بدون نسخه به وزن کودک توجه کنید. معمولا در دستورالعمل دارو میزان دوز توصیه شده بر اساس وزن کودک نوشته شده است. قبل از دادن دارو به کودک نوع دارو و میزان آن را با نسخه کنترل کنید و هنگام اضافه کردن آب به داروهایی که به شکل سوسپانسیون هستند، دقت کنید که کمتر یا بیشتر از حد نشانه آب نریزید اما ممکن است بعضی از این روش ها چندان مورد تایید پزشکان نباشد و گاه بعضی از آنها اثر دارو را از بین ببرد.

نکات زیر می تواند به والدین در مورد روش های مختلف دارو دادن به کودکان در سنین مختلف کمک کند. 

هنگام دادن دارو به دستور نوشته شده و تفاوت بین قاشق چایخوری و مرباخوری و غذاخوری توجه کنید

 
چگونه به نوزاد دارو دهیم؟
1- اگر به تنهایی به نوزاد دارو می دهید، می توانید ابتدا دارو را در سرنگ آماده کنید و بعد در حالی که او را در بغل دارید یا روی یک سطح مطمئن قرار داده اید، آرام دهان نوزاد را باز کنید و دارو را به سمت داخل دهان و عقب دهان و به سمت گونه نوزاد تخلیه کنید. (در این کار بسیار دقت کنید.)

در این قسمت از دهانه نوزاد، جوانه چشایی وجود ندارد و نوزاد متوجه طعم متفاوت دارو نخواهد شد. اگر به جای سرنگ از قاشق مدرج استفاده می کنید باید قاشق را در داخل لب پایین نوزاد قرار دهید و در حالی که دهان نوزاد را نیمه بسته نگاه می دارید قاشق را به سمت بالا ببرید تا دارو به آهستگی داخل دهان نوزاد تخلیه شود.

2- می توانید برای اینکه نوزاد راحت تر دارو را بخورد آن را با کمی شیرخشک یا شیر مادر مخلوط کنید اما توجه داشته باشید که به هیچ وجه دارو را با یک شیشه شیر کامل مخلوط نکنید چون ممکن است کودک نتواند در یک نوبت همه شیر را بخورد و میزان دارویی که دریافت می کند کمتر از دوز تجویز شده باشد.

3-سرنگ ها بهترین وسیله برای اندازه گیری میزان دارو و همچنین نگهداری دارو برای دفعات بعدی استفاده است.

4- از پزشک بخواهید تا دفعات دارو دادن به نوزاد را بیشتر کند و به جای آن در هر دفعه دوز دارویی کمتری به نوزاد بدهید تا نوزاد راحت تر بتواند دارو بخورد.

5- سعی کنید روند دارو دادن به نوزاد را سریع انجام دهید تا نوزاد اذیت نشود و دارو خوردن برایش تبدیل به تجربه آزار دهنده ای نشود.

6- بیشتر داروهایی که برای نوزادان وجود دارد به صورت مایع است و همین دادن دارو را به نوزاد راحت تر می کند. اکثر این داروها به وسیله طعم دهنده های مصنوعی شیرین شده است تا طعم آنها نوزاد را اذیت نکند. با این حال متفاوت بودن طعم این داروها ممکن است موجب شود که نوزاد به راحتی خوردن این داروها را قبول نکند.

دادن دارو به نوزاد بهتر است توسط 2 نفر انجام شود، به این صورت که نوزاد را در یک ملحفه یا قنداق بپیچید که دست و پا نزند و در حالی که مادر یا فرد دیگری نوزاد را در بغل گرفته است، دارو توسط نفر دوم به او داده شود. فردی که نوزاد را در بغل دارد می تواند به آرامی با انگشت چانه نوزاد را به پایین بکشد تا دهانش باز شود.

7- حین دارو دادن به آرامی برای نوزاد آواز بخوانید یا با او حرف بزنید تا احساس آرامش کند. اگرچه نوزاد متوجه معنی حرف های شما نخواهد شد اما لحن آرام شما و تن صدای شما می تواند باعث احساس امنیت و اطمینان کودک شود.

8- برای قطره های چشمی حتما به کمک یک بزرگسال دیگر احتیاج است. در حالی که یک بزرگسال نوزاد را ثابت در بغل دارد، فرد دیگر باید به آرامی پلک پایین را به سمت پایین کشیده و اجازه دهد تا قطره بین چشم و پلک پایین بریزد. بعد از ریختن قطره چشمی مدتی سر نوزاد را به سمت عقب نگه دارید تا دارو از چشم نوزاد بیرون نریزد.

9- برای ریختن قطره در گوش نوزاد، نوزاد را روی تخت یا یک سطح مطمئن قرار دهید به طوری که گوش مبتلای کودک به سمت بالا باشد. بعد از ریختن قطره به گوش نوزاد کمی صبر کنید تا دارو کاملا درون کانال گوش جریان پیدا کند، سپس با ملایمات قسمت غضروفی کوچکی که در جلوی کانال گوش قرار دارد را چند بار فشار دهید تا دارو به سمت داخل گوش برود و به بیرون سرریز نکند. 

10-دارو باید توسط سرنگ مدرج، قطره چکان یا قاشق های مخصوص دارو به نوزاد داده شود تا دوز صحیح دارو در هر وعده دارو دادن به نوزاد رعایت شود. نوزادان در ماه های ابتدایی عمر قادر به خوردن از لبه قاشق های معمولی نیستند و بیشتر چیزی که می خورند از گوشه دهانشان خارج می شود.

 هنگام دادن دارو به خصوص داروهای بدون نسخه به وزن کودک توجه کنید.

 
برای کودکان بزرگتر از یک سال
1- مواد طعم دهنده طبیعی و آبمیوه ها هم می توانند به داروها اضافه شوند و خوردن آن را برای کودک ساده تر کنند. داروهای بدمزه را می توان با آب پرتقال یا ... مخلوط کرد. در داروخانه هم می توان مواد طعم دهنده مصنوعی متناسبی با طعم های آشنا برای کودک مانند طعم آدامس یا شربت را تهیه کرد و دارو را با آنها مخلوط کرد اما باید توجه داشت که در هر وعده دادن دارو باید کودک همه ماده ای که دارو با آن مخلوط شده است را بخورد و چیزی باقی نماند.

2- به خاطر داشته باشید که یک قاشق چایخوری معادل 5 میلی لیتر و یک قاشق غذاخوری معادل 15 میلی لیتر از مایع است.

3- داروها را همیشه در یک زمان و مکان خاص به کودک بدهید. کودک بعد از مدتی شرطی می شود و می پذیرد که در این زمان خاص باید دارو مصرف کند.

4-اگر کودک به حدی بزرگ است که می توانید با او در مورد خوردن دارو حرف بزنید برایش عواقب دارو نخوردن را توضیح دهید. به کودک اجازه دهید که در مورد بعضی از مراحل دارو خوردن خودش تصمیم بگیرد، مثلا اینکه دوست دارد چه کسی به او دارو بدهد یا اینکه دوست دارد در کجا دارویش را بخورد و بعد از خوردن دارو چه نوع آبمیوه هایی دوست دارد اما همواره در نظر داشته باشید که کودک نباید فکر کند می تواند در مورد خود دارو خوردن هم با شما بحث کند.

5-کودکان برخلاف نوزادان به راحتی اجازه دادن دارو به خود را نمی دهند. بهتر است والدین ابتدا علت دادن دارو را با زبانی ساده برای کودک توضیح دهند و داستانی ساده در مورد بیماری و کمک دارو برای کودک تعریف کنند. سپس از کودک بخواهند که خودش نیز در این کار به والدین کمک کند و مراحل ساده کار را خود کودک انجام دهد.

6- برای بهتر کردن طعم دارو می توان آنها را در یخچال نگهداری کرد. خنک کردن دارو باعث می شود طعم آن قابل تحمل تر شود. از پزشک در مورد اینکه چه داروهایی را می توان در یخچال نگهداری کرد سوال کنید.

7-در صورتی که کودک به اندازه ای بزرگ است که می تواند خودش دارو بخورد اجازه بدهید با نظارت شما خودش این کار را انجام دهد.

8- کودکانی که هنوز به راحتی نمی توانند از فنجان یا قاشق چیزی بخورند را باید مانند نوزاد در نظر گرفت و همچنان از قطره چکان یا سرنگ یا قاشق مدرج استفاده کرد. برای اندازه گیری دارو در فنجان مدرج باید آنرا روی یک سطح صاف قرار داد و سپس همسطح با آن به میزان دارو نگاه کرد و مقدار مناسب را اندازه گرفت.

9- به هیچ وجه کودک را فریب ندهید و بدون اطلاعش به او دارو ندهید چون ممکن است موجب مقاومت بعدی او در خوردن غذاهای عادی هم شود.

10- برای اینکه کودک راحت تر خوردن دارو را قبول کند می توان با یک نمایش کوچک ابتدا کمی از دارو را به عروسک محبوب کودک داد یا حتی خود والدین می توانند کمی مولتی ویتامین را به عنوان دارو بخورند تا کودک متوجه شود که دارو خوردن کار عجیبی نیست.

11- یکی از روش های ساده تر کردن خوردن دارو توسط کودک، بی حس کردن جوانه های چشایی اوست. قبل از دادن دارو، به او نوشیدنی سرد بدهید. می توانید با آبمیوه طبیعی برای او یخمک سرد درست کنید تا با خوردن آن جوانه های چشایی اش بی حس شود. این خوردنی ها می توانند به عنوان پاداشی زودهنگام برای خوردن داروها به کار روند.

12- بعضی از انواع دارو مانند قرص ها را می توان با کمی غذا هم مخلوط کرد و به کودک داد. قرص ها معمولا طعم بدی ندارند و قرص هایی که قابل خرد کردن هستند را می توان با غذای کودک مخلوط کرد.

13-اگر کودک برای خوردن دارو مقاومت کرد، مدت کوتاهی به او استراحت بدهید. اجازه بدهید تا کمی آرام شود و سپس دارو دادن به او را شروع کنید. قبل از دارو دادنه دوباره به کودک به او یک لیوان آب بدهید، او را در آغوش بگیرید و به او محبت کنید و از او بخواهید تا در خوردن دارو به شما کمک کند. 

دارو باید توسط سرنگ مدرج، قطره چکان یا قاشق های مخصوص دارو به نوزاد داده شود

 
نکات دیگری که در اینجا حایز اهمیت است این است که:

1- به حافظه خود اعتماد نکنید
از دکتر کودک تان بخواهید دستورات دارویی از جمله دوز مناسب و زمانی از روز که باید دارو به کودک داده شود را بنویسد. این امر به خصوص در مواردی که بیش از یک فرد بزرگسال از کودک مراقبت می کند، مفید است.

2- منظم باشید
منطقه ای در خانه را انتخاب کنید و به جای اینکه داروها در نقاط مختلف خانه پراکنده باشد، همه داروها را در آن محل نگهداری کنید. همه داروها را در یک مکان نگه دارید و به تاریخ انقضای مصرف داروها توجه داشته باشید.

3- پرسشگر باشید
اگر دستورات دکتر را نمی فهمید، از او بخواهید که توضیح بیشتری دهد. والدین باید اطمینان حاصل کنند که دقیقا می دانند چه کار دارند می کنند و دکتر باید در این راه به آنها کمک کند.

4-فهرست تهیه کنید
فهرستی از داروهایی که کودک تان مصرف می کند تهیه کنید و علت مصرف هر دارو را جلوی آن یادداشت کنید. در ویزیت های دکتر این فهرست را به همراه خود داشته باشید.

5- از وسایل مناسب استفاده کنید
از دکترتان در مورد بهترین راه دادن دارو به کودک سوال کنید. در صورتی که لازم باشد، قرص کودک به دو یا چند بخش تقسیم شود، ممکن است پزشکان برای این کار به جای چاقو استفاده از ابزار «برنده قرص» را توصیه کنند یا ممکن است به جای استفاده از قاشق استفاده از سرنگ یا کلاهک مدرج را برای دادن شربت توصیه کنند.

یک نکته که باید به آن توجه داشته باشید این است که ممکن است درجه های روی سرنگ یا کلاهک مدرج پس از مدتی استفاده محو شود. در این صورت باید فورا آنها را تعویض کنید تا مطمئن باشید کودک تان دوز درست دارو را دریافت می کند.

6- دارو را بدون اینکه به دکتر کودک تان بگویید، قطع نکنید
برخی از والدین دادن داروها را به خاطر داشتن عوارض جانبی - مثلا خواب آلودگی کودک - قطع می کنند اما به دکتری که این دارو را تجویز کرده بود، در این مورد چیزی نمی گویند. صادق و صریح بودن با دکتر در مورد کارهایی که در خانه انجام می دهید مهم است زیرا بر سلامت کودک اثر خواهد گذاشت. در بیماری هایی مانند سرطان، قطع کردن یک داروی ضروری ممکن است مرگبار باشد.

7- خلاق باشید
می توانید از روش های ابتکاری برای به یاد آوردن زمان دادن داروی کودک استفاده کنید. مثلا استفاده از زنگ هشدار تلفن همراه، تقویم های کامپیوتری یا از برنامه «اکسل» برای به یاد آوردن زمان و تاریخ دادن دارو به کودک.

همچنین می توانید محفظه های قرص دارای برچسب برای روزهای هفته را برای برنامه ریزی دادن داروهای کودک استفاده کنید که این روش ممکن است برای کودکان کم سن خطرناک باشد، زیرا کودکان می توانند در این محفظه ها را باز کنند.

8- نگذارید کودک تان خودش دارویش را مصرف کند
حتی در کودکان با سن بالاتر و نوجوان هنوز باید والدین بر مصرف دارو نظارت داشته باشند. نوجوانان فکر می کنند که آسیب ناپذیر هستند و در نتیجه ممکن است دوزهای داروهای مورد نیازشان را مصرف نکنند و برای خودشان مشکل به بار بیاورند.

در آخر می توان گفت مصرف بیش از حد دارو یکی از شایع ترین موارد در این خصوص است که همه عوامل باعث می شود که داروهای کودکان به شکل مناسبی مصرف نشود. بررسی ها نشان می دهد مادرانی که خودسرانه اقدام و دستورات پزشک را در این زمینه رعایت نمی کنند کودکان شان دیرتر بهبود یافته و دچار عوارض دارویی شدید می شوند.

دارو باید با دقت مورد استفاده قرار گیرد. اگر به موقع و صحیح مصرف نشود اثر مثبت آن از بین رفته و به سمی مهلک تبدیل می شود. امروزه از لحاظ مصرف دارو در کشور با مشکلات کمی و کیفی خاصی مواجه هستیم.

وقتی دچار اسهال می شویم مهم است که بدانیم چه چیزی باید بخوریم، اما دانستن اینکه چه غذاهایی را نباید بخوریم نیز بسیار مهم است. با خوردن غذاهایی که می توانند باعث بالا رفتن سرعت انقباضات روده شوند تنها اوضاع را برای خود وخیم تر می کنید، پس باید مواظب آنچه می خورید باشید.

لبنیات
حتی اگر از عدم تحمل لاکتوز رنج نبرید، بهتر است تا مدتی بعد از مشکل اسهال از خوردن محصولات لبنی بپرهیزید. اسهال می تواند باعث کاهش آنزیم لاکتاز شود، لاکتاز آنزیم مورد نیاز بدن برای هضم لاکتوز است، قند موجود در محصولات لبنی. اگر این قند شیر هضم نشده باقی بماند، می تواند در نهایت منجر به دل درد، نفخ، تهوع و اسهال شود. برخی غذاهای رایج حاوی لاکتوز عبارتند از:
• کره
• پنیر ساده
• بستنی
• شیر
استثنا موجود در این قانون ماست است. پروبیوتیک موجود در ماست می تواند به بدن برای درمان کمک کند. از ماست ساده استفاده کنید و از مواردی که قند اضافه شده دارند بپرهیزید ( ماست های میوه ای )

غذاهای چرب
غذاهای حاوی چربی بالا می توانند سرعت انقباضات روده را بالا ببرند و باعث واکنش در سیستمی شوند که از قبل تحریک شده است. چنین غذاهایی عبارتند از:
• غذاهای خامه ای
• فست فودها
• قسمت های پرچرب پوست
• غذاهای سرشار از آبگوشت
• غذاهای چرب

لوبیا یکی از نفاخ ترین حبوبات است.

غذاهای بدون قند
برخی شیرین کننده های مصنوعی و جایگزین های شکر ممکن است تاثیر ضد ملین داشته باشند، و همچنین باعث نفخ و دل پیچه شوند. پس تا زمانی که حالتان بهتر شود سعی کنید از چنین غذاهایی بپرهیزید:
• نوشابه رژیمی
• شیرینی های بدون قند
• آدامس بدون قند
• جایگزین های شکر برای قهوه و چای

غذاهای تولید کننده گاز
برخی غذاهای خاص به تولید گاز معروف هستند که همین می تواند باعث مشکل اسهال در آینده شود. در اینجا به برخی از نفاخ ترین سبزیجات و حبوبات اشاره می کنیم:
• لوبیا ها
• بروکلی
• کلم
• گل کلم
• پیاز
برخی از انواع میوه نیز می توانند نفاخ باشند:
• گلابی
• هلو
• آلو
• میوه های خشک ( زرد آلو، آلو، کشمش )

الکل، کافئین، و نوشیدنی های گازدار
برای یک فرد سالم اینگونه نوشیدنی ها نمی تواند به خودی خود باعث اسهال شود اما هر کدام از آنها توانایی تحریک دستگاه گوارش را دارد. بهترین راه پرهیز از چنین نوشیدنی هایی مخصوصا الکل است چون ضررش بیش از یک اسهال معمولی است. بهتر است در طول مدتی که این مشکل را دارید آب معمولی بنوشید.

غذاهای ناسالم
چه دچار اسهال باشید چه نه، باید مطمئن شوید چیزی که می خورید به خوبی شسته، آماده و ذخیره شده باشد. غذاهایی که به شکلی ناسالم آماده و ذخیره شده باشند می توانند شما را در معرض بیماری های جدی گوارشی قرار دهند. همیشه به بهداشت مواد غذایی توجه کنید:
• دستها را قبل از آماده کردن یا خوردن غذاها خوب بشویید.
• میوه ها و سبزیجات خام را به خوبی و کامل بشویید.
• سطحی که در آن غذا را آماده کردید را با آب داغ کفی قبل و بعد از استفاده خوب بشویید.
• تمام غذاها را با دمای 160 درجه فارنهایت بپزید.
• باقی مانده های غذا را به محض تمام شدن غذا خوردنتان فریز کنید و یا داخل یخچال نگهداری نمایید.

دردهای قاعدگی برای بعضی از خانم‌ها و دختران جوان سخت و دشوار است. حال تصور كنید سردردهای میگرنی هم به دردهای شكمی، سرگیجه، حالت تهوع، افسردگی و بی‌حوصلگی ناشی از قاعدگی اضافه شود. درست همین‌جاست كه بعضی از خانم‌ها گله می‌كنند آقایان زندگی خیلی راحت‌تری دارند!

متاسفانه خیلی از خانم‌ها با این نوع سردرد آشنایی ندارند و فكر می‌كنند به میگرن معمولی مبتلا هستند بنابراین به درمان‌های رایج و قرص‌های مسكن رومی‌آورند اما از آنها نتیجه‌ای نمی‌گیرند در حالی كه باید بدانند این سردردها بر اثر «نوسانات هورمون‌های جنسی زنانه» اتفاق می‌افتد و شیوه درمان‌شان كمی متفاوت از میگرن عادی است. اگر شما هم با نزدیك شدن به قاعدگی دچار حملات شدید سردرد می‌شوید صحبت‌های دكتر زنگی‌آبادی، فوق تخصص مغز و اعصاب (نوروافتالمولوژی/اپی لپتولوژی)، عضو هیات علمی دانشگاه  را از دست ندهید.

میگرن؛ آزار دهنده اما بی‌خطر
سردرد میگرنی حدود 12 تا 15 درصد از جمعیت كل زمین را درگیر می‌كند و در زنان سه‌برابر مردان اتفاق می‌افتد. بیشتر افراد اولین حمله میگرن را بین سنین 25 تا 61 سالگی تجربه می‌كنند. این سردرد معمولا با دردی مبهم شروع شده و به مرور به دردی با كیفیت خنجری و ضربان‌دار در ناحیه شقیقه‌ها تبدیل می‌شود كه گاهی با تهوع و استفراغ همراه است. حدود 15 تا 20درصد از بیماران میگرنی قبل از شروع سردردشان دچار علائمی می‌شوند كه به آنها پیش‌درآمد سردرد میگرنی یا «اورا» می‌گویند.

اورا می‌تواند به صورت تاثیر در بینایی (مثل دیدن جرقه‌های نور و فلاش زدن)، تغییرات بویایی (مثل استشمام بوی بد)، نوسانات حسی (مثل سوزن‌سوزن شدن انگشتان) و تغییراتی در حس چشایی باشد. این پدیده كه به‌طور معمول 20 تا 60 دقیقه طول می‌كشد درواقع نوعی اخطار برای شروع سردرد میگرنی است.

مقصر هورمون‌ها هستند!
شیوع میگرن قبل از بلوغ در پسران بیشتر از دختران است اما بعد از شروع اولین قاعدگی به‌طور واضحی در دختران افزایش پیدا می‌كند. این موضوع نشان می‌دهد ارتباط تنگاتنگی بین تغییرات هورمونی به‌خصوص استروژن و سردردهای میگرنی وجود دارد. البته استعداد زنان برای سردرد میگرنی در مراحل مختلف زندگی متفاوت است. برای مثال در زمان منارك (شروع اولین قاعدگی)، شروع هر سیكل قاعدگی، مصرف قرص‌های ضد بارداری، بارداری زودرس، دوران پس از زایمان، قبل از شروع یائسگی، بعد از یائسگی و دوران مصرف هورمون‌های استروژن و پروژسترون شیوع این سردرد افزایش می‌یابد.

اولین حمله در سال اول قاعدگی
حدود یك‌سوم از خانم‌های مبتلا به میگرن اولین حملات میگرنی خود را در سال اول بعد از شروع قاعدگی تجربه می‌كنند. سیكل قاعدگی نمایانگر تنظیم و تعادل عالی بین هورمون‌های مغز، هیپوفیز، هیپوتالاموس و تخمدان‌هاست. همراه با افزایش سطح استروژن و پروژسترون، تخمك‌گذاری در روزهای میانی سیكل بین روزهای 11 تا 15 رخ می‌دهد. بعد از تخمك‌گذاری هم سطح هورمونی شروع به افزایش می‌كند و در آخر سیكل قبل از خونریزی قاعدگی، افت شدید هورمون‌ها دیده می‌شود.

به نظر می‌رسد افت هورمون‌ها خصوصا استروژن، مغز و عروق خونی را تحت تاثیر قرار داده و منجر به بروز سردرد میگرنی می‌شود. رحم نیز به تنهایی هورمونی به نام پروستاگلاندین ترشح می‌كند كه باعث كرامپ‌های عضلانی قبل از عادت ماهانه، قاعدگی دردناك و سردرد می‌شود. البته قابل توجه است كه هورمون‌های زنانه تنها عامل سردرد نیستند بلكه هورمون سروتونین به عنوان عامل اولیه و تحریك‌كننده تمامی سردردها شناخته شده است.

سردردهای میگرنی در چه روزی از ماه رخ می‌دهد؟
به عقیده بعضی از متخصصان، میگرن قاعدگی سردردی است كه از نظر زمانی 2 روز قبل از قاعدگی و 3 روز بعد از شروع آن رخ می‌دهد. البته ممكن است میگرن قبل از قاعدگی هم پیش بیاید. میگرن قبل از قاعدگی معمولا با علائمی مانند دردهای مفصلی، آكنه، خستگی، افزایش اشتها و تمایل به خوردن شكلات و نمك همراه است. علاوه بر این، افرادی كه از سردرد قبل از قاعدگی رنج می‌برند معمولا از كاهش تمایلات جنسی، اختلال در حافظه و حملات اضطراب نیز شكایت دارند كه این علائم اغلب در شروع قاعدگی برطرف می‌شود.

به‌طور كلی 60 درصد زنان مبتلا به میگرن در زمان قاعدگی یا قبل از شروع آن بیشتر از سایر اوقات دچار سردرد می‌شوند. این سردردها از نظر زمانی طولانی‌تر و از نظر كیفیت شدیدتر هستند و سخت‌تر به درمان پاسخ می‌دهند. لازم به ذكر است كه میگرن قاعدگی معمولا بدون اوراست و در یك سمت سر شروع شده و كیفیت خنجری دارد  در ضمن ممكن است همراه با تهوع، استفراغ و حساسیت به نور و صدا باشد.

ارتباط تنگاتنگی بین تغییرات هورمونی به‌خصوص استروژن و سردردهای میگرنی وجود دارد

میگرن چگونه درمان می‌شود؟
درمان میگرن قاعدگی شامل درمان دارویی و غیر دارویی است. خانم‌هایی كه سردردهای‌شان بیشتر حول و حوش زمان قاعدگی رخ می‌دهد باید داروهای خود را پنج روز قبل از شروع قاعدگی آغاز كنند و تا پایان زمان قاعدگی ادامه دهند. در این زمینه ثابت شده كه داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مثل ناپروكسن و بروفن در كاهش سردرد موثر هستند و باید دو تا سه بار در روز مصرف شوند. بعضی از بیماران نیز حتی با مصرف یك‌بار در روز پاسخ خوبی به نسل جدید ضد التهاب‌های غیر استروئیدی مثل سلبركس می‌دهند. این داروها اثربخشی طولانی‌تری داشته و اثرات جانبی كمتری روی دستگاه گوارش دارند.

بارداری سردرد را كم می‌كند!
در دوران بارداری فقط حدود 19 درصد از خانم‌ها از سردرد میگرنی رنج می‌برند. درواقع به نظر می‌رسد بارداری با ترشح مداوم هورمون‌های استروژن و پروژسترون، زنان را از ابتلا به سردرد محافظت می‌كند. با این حال اگر در بارداری سردرد میگرنی رخ دهد بعد از سه ماهه اول فروكش خواهد كرد. درمان سردرد در سه ماهه اول به دلیل حساسیت بسیار زیاد جنین به دارو باید با دقت فراوان انجام شود چرا كه اكثر داروهای مسكن در این سه ماه منع مصرف دارند.

با یائسگی هم شاید خلاص نشوید!
یائسگی با اتمام كامل قاعدگی و تخمك‌گذاری، یك روزه رخ نمی‌دهد بلكه ممكن است بدن ماه‌ها و حتی سال‌ها تحت تاثیر این تغییرات باقی بماند. در روند یائسگی حدود 50 درصد زنان دچار درجاتی از كاهش توانایی جسمی و احساسی می‌شوند. حدود 25 درصد از آنها نیز از دردهای مفصلی، ضربان قلب نامنظم، گرگرفتگی و سردرد رنج می‌برند. برای برطرف كردن این علائم می‌توان از هورمون‌های جایگزین استفاده كرد. با این حال تمامی درمان‌ها عوارض جانبی خود را دارند و باید حتما به‌طور صحیح و با مشورت پزشك انتخاب شوند.

پنیر، شكلات و پیتزا نخورید
محرك‌های غذایی لزوما در تمامی بیماران ایجاد سردرد میگرنی نمی کنند بلكه ممكن است برای هر بیمار ماده غذایی خاصی محرك حمله میگرن شود بنابراین در مورد فهرست محرك‌های غذایی متخصص خود باشید و به صورت تجربی این خوراكی‌ها را شناسایی كنید. طبیعتا با حذف این مواد غذایی از ابتلا به سردرد جلوگیری خواهید كرد.

به‌طور كلی بهتر است از مصرف این مواد غذایی پرهیز كنید: پنیرهای به عمل آورده شده، پنیر چدار، پنیر خامه‌ای، پنیر كپك‌زده، پنیر كهنه، ترشی، شور، شكلات، مواد تخمیر شده و كهنه، آجیل و تنقلات، كره، بادام‌زمینی، شیرینی‌های شكلات‌دار یا پنیری مثل كیك پنیر، سویاسس، گوشت شور و دودی، ماهی شور و دودی، میوه‌های ترش، موز، پیتزا، مقدار زیاد چای، قهوه و نوشیدنی‌های كولا و كافئین‌دار، سوسیس، كالباس، جگر مرغ و نوشیدنی‌های الكلی.

زایمان و سردردهای تنشی
ابتلا به سردرد بعد از زایمان و دردهای زایمانی شایع است. این نوع سردرد به واسطه افت شدید سطح استروژن و پروژسترون رخ می‌دهد و اغلب از نوع تنشی (درد به صورت یك نوار محكم در اطراف سر و با كیفیت فشارنده خفیف) است اما بیماران میگرنی هم بعد از زایمان می‌توانند دچار سردرد شوند. با این حال سردرد آنها اغلب خفیف‌تر از زمان عادی است.

6 توصیه ضد سردرد!
برای كاهش شدت حملات میگرن به توصیه‌های زیر عمل كنید:
√ هر روز سه وعده غذایی و یك میان‌وعده در آخر شب بخورید یا شش وعده غذایی كوچك در طول روز بخورید و از گرسنگی پرهیز كنید.
√ از كشیدن سیگار بپرهیزید چراكه می‌تواند باعث سردرد یا تشدید آن شود.
√ از خوردن مواد غذایی شیرین با شكم خالی بپرهیزید و آنها را به هیچ عنوان جایگزین وعده غذایی نكنید.

√ برای مصرف غذا زمان خاصی را مشخص كنید. خوردن وعده غذایی را به تاخیر نیندازید یا آن را حذف نكنید. انجام ورزش روزانه را هم فراموش نكنید.
√ تمامی مواد غذایی به‌خصوص مواد پروتئینی باید تازه تهیه و آماده شود. در خوردن غذایی كه بیش از دو یا سه روز در یخچال مانده است، احتیاط كنید.
√ داروهای تجویز شده را مصرف كنید و زمان مصرف آنها را تغییر ندهید. همچنین دوز آنها را بدون مشورت پزشك افزایش ندهید.

بسیاری افراد از کمردرد به عنوان بیماری قرن یاد می کنند، چون هر روز بر تعداد کسانی که دچار این مشکل می شوند، افزوده می گردد. در اکثر موارد علت بروز این مشکل، عادت های نادرست روزانه ی ما است. خیلی از ما در طول روز وسایل سنگینی جابجا می کنیم، در وضعیت نامناسبی می نشینیم، بدتر اینکه زیاد یکجا نشین شده ایم و غیره. تمام این عادت ها سلامت کمر را به خطر انداخته و دردسرساز می شوند. در این مطلب پنج کاری را که کمردردی ها نباید انجام دهند، عنوان می کنیم. لطفا با ما همراه باشید.

خم شدن به جلو برای برداشتن چیزی از روی زمین
همیشه به همین شکل است. ما برای برداشتن چیزی که روی زمین افتاده است، ناخودآگاه و با عجله از ناحیه کمر خم می شویم تا آن را برداریم. این کار اشتباه و آسیب رسان است. این امکان وجود دارد که مهره ای از ستون فقرات قفل و یا کمردرد تشدید شود.

چه باید کرد؟
هیچ وقت به سمت زمین خم نشوید. یادتان باشد برای بلند کردن چیزی از روی زمین، زانوها را خم کرده و به صورت نیمه نشسته آن شی را بردارید، به طوری که فشار به پاها وارد شود نه به کمر.

این کار را زمانی که می خواهید کفش تان را بپوشید نیز مد نظر داشته باشید. هیچ وقت به سمت جلو خم نشوید، بلکه روی زانوها بنشینید و کفش ها را به پا کنید. اگر صندلی یا پله در اختیار دارید، پایتان را روی آن قرار داده و کفش بپوشید. اگر چنین امکانی برایتان مهیا نیست یکی از زانوها را روی زمین بگذارید و کفش را بپوشید. در این صورت فشار کمتری به ستون فقرات و کمرتان وارد می شود.
زمانی که نشسته اید، نباید لم بدهید. درست است که در این صورت احساس راحتی می کنید. اما واقعیت این است قرار گرفتن در این وضعیت، یک شکنجه ی واقعی برای کمرتان محسوب می شود.

بلند کردن اجسام سنگین کمردرد را تشدید می کند.

بلند کردن اشیا سنگین
اگر کمرتان درد می کند دست به بار سنگین نزنید، چون این کار باعث تشدید کمردرد خواهد شد. برای جابه جا کردن وسایل سنگین حتما از اطرافیان تان کمک بگیرید. اگر مجبور هستید که به تنهایی این کار را انجام دهید نکاتی را در نظر داشته باشید.

چه باید کرد؟
برای بلند کردن هر شی سنگینی قبل از هر چیزی یادتان باشد که نباید به سمت آن خم شوید. مقابل آن شی روی زانوها بنشینید، با دو دست شی را گرفته و با کمک ران ها بلند شوید. نباید فشاری به کمرتان وارد شود. شما باید از پاها و ران ها برای بلند کردن اشیا سنگین استفاده کنید.

روی مبل یا صندلی ولو شدن
فرقی نمی کند در محل کار، منزل یا سینما باشید. زمانی که نشسته اید، نباید لم بدهید. درست است که در این صورت احساس راحتی می کنید. اما واقعیت این است قرار گرفتن در این وضعیت (در عین راحتی شما) یک شکنجه ی واقعی برای کمرتان محسوب می شود.

چه باید کرد؟
باید به گونه ای بنشینید که نشیمنگاه به انتهای صندلی بچسبد. بالاتنه به طور جزئی به سمت جلو باشد، چون حفظ زاویه ی 90 درجه بین ران ها و کمر برای مدت طولانی کمی دشوار است.
حواستان باشد که کف پاهایتان به طور کامل روی زمین قرار بگیرند. ساعد دست ها باید روی میز کار قرار گرفته و چشم ها هم راستا با بلندی صفحه ی رایانه باشد.
زمانی که در حالت ایستاده قرار دارید، پاها را به طور جزئی با فاصله قرار دهید تا کمرتان در حالت راحتی قرار بگیرد. هیچ گاه دمر (روی شکم) نخوابید.

ورزش نکردن به بهانه ی کمر درد
برخی افراد به خاطر اینکه از کمردرد رنج می برند ترجیح می دهند ورزش را تعطیل کنند. اما این کار اشتباه است.
تقویت عضلات کمر برای حفظ سلامت ستون فقرات لازم است. البته حواستان باشد که هر نوع ورزشی مناسب شما نیست، اما برخی حرکات و ورزش ها به ویژه برای شما لازم است.

چه باید کرد؟
شنا برای کمردردی ها فوق العاده است. در حین شنا کردن، وزن بدن را احساس نمی کنید.
یوگا نیز برای شما مفید است، چون باعث کشش مناسب در ستون فقرات شده و تحرک آن را حفظ می کند.
در نهایت اینکه پیاده روی همیشه ساده ترین و راحت ترین ورزش برای سلامت شماست، البته به شرطی که کفش مناسبی به پا داشته باشید.

کفش پاشنه بلند پوشیدن
یکی از اشتباهاتی که خانم ها مرتکب می شوند، پوشیدن مداوم کفش های پاشنه بلند است، یعنی اینکه به هر قیمتی باید بلند قد به نظر برسند.

اما کفش های پاشنه بلند پاها و ران ها را به سمت بالا هدایت می کنند و حالت بدن را تغییر می دهند. در این صورت نیز وزن بدن به سمت جلو می افتد و انحنای کمر را بیشتر کرده و کمردرد ایجاد می کند.
البته یادتان باشد که کفش های کاملا تخت نیز مناسب نیستند، چون در این صورت نیز مرکز ثقل بدن به سمت عقب حرکت می کند. در این صورت نیز عضلات کمر فشار زیادی تحمل می کنند.

چه باید کرد؟
بهترین کار این است که پاشنه ی کفش تان بین حداکثر 4 تا 5 سانتی متر باشد. کفش های پاشنه بلند را برای میهمانی ها و مواقع خاص نگه دارید. هیچ گاه یک روز کامل را با کفش پاشنه بلند راه نروید.

توصیه تغذیه‌دانان آن است كه حتما همراه مواد پروتئینی اعم از حیوانی (انواع گوشت، تخم‌مرغ، لبنیات) و یا گیاهی (حبوبات، غلات، مغز دانه‌ها) لازمست نان یا برنج یا سایر مواد نشاسته‌ای مصرف شود.

در این صورت مواد پروتئینی می‌توانند وظایف اصلی خود یعنی تامین رشد، ترمیم بافت‌ها، تولید ترشحات داخلی و واكنش‌های حیاتی را به خوبی انجام دهند. در غیر این صورت، یعنی چنانچه مواد پروتئینی را بدون مواد نشاسته‌ای مصرف كنیم، پروتئین به مصرف تولید انرژی می‌رسد، بدین معنا متابولیزه شده و تولید انرژی می‌كند، بنابراین، انسان دچار اختلالات و عوارض مختلف ناشی از كمبود پروتئین خواهد شد. به اضافه آنكه بدن انسان انرژی مورد نیاز خود را عمدتا از یك منبع گران یعنی مواد پروتئینی تامین می‌كند در حالیكه می‌تواند از منبع بسیار ارزان‌تر یعنی مواد نشاسته‌ای استفاده نماید.

پس: مصرف مواد پروتئینی به همراه مواد نشاسته‌ای توصیه می‌شود.

تركیب دو نوع پروتئین گیاهی با هم
پروتئین‌های گیاهی چنانچه به تنهایی مصرف شوند نمی‌توانند كاربرد بالایی داشته باشند، بدین معنا كه قادر نیستند به طور كامل و به مقدار كافی در بدن توسط سلول‌ها مورد استفاده قرار گیرند زیرا در برخی از اسیدهای آمینه كمبود دارند. ولی چنانچه دو نوع از پروتئین‌های گیاهی، مثلا مخلوط غلات و حبوبات (عدس‌پلو، آش، پلوشوید باقلا، دلمه و...) و یا مخلوط غلات و مغز دانه‌ها و یا حبوبات و مغز دانه‌ها به همراه یكدیگر مصرف شوند ارزش بیولوژیكی پروتئین آنها بسیار بالا می‌رود و به میزان بیشتری در بدن به مصرف می‌رسند.

تركیب پروتئین‌های گیاهی با مقدار مختصری پروتئین‌های حیوانی
چنانچه پروتئین‌های گیاهی با مقداری ولو مختصر از یكی از انواع پروتئینهای حیوانی مصرف شوند كاربرد آنها در بدن بالاتر خواهد رفت مثلا اگر خوراك لوبیا چیتی یا عدسی را با مقدار مختصری ماست یا كشك یا تخم‌مرغ و یا انواع دیگری از پروتئین‌های حیوانی مخلوط نمائیم، حاوی ارزش بالاتر از نظر پروتئین خواهد شد، یعنی همان مقدار مختصر پروتئین حیوانی به افزایش كاربردی پروتئین‌های گیاهی در بدن بسیار كمك خواهد كرد.

مصرف یكی از منابع ویتامین‌ C به همراه منابع گیاهی آهن
آهن حیوانی یعنی جگر و دل و قلوه، گوشت قرمز، ماهی و مرغ جذب بهتری نسبت به آهن موجود در منابع گیاهی دارد و حدود 30-10 درصد آن در دستگاه گوارش جذب می‌شود. اما آهن منابع گیاهی كه شامل سبزیجات،‌ حبوبات، مغزدانه‌ها و غلات است جذب كمی داشته و حدود 10-5 درصد آن جذب می‌شود. پس چه باید كرد؟

آیا نبایستی از منابع گیاهی آهن استفاده نمود؟ همانگونه كه بر همگان مسلم است مواد گیاهی دارای خواص تغذیه‌ای بسیار خوبی هستند و حاوی مواد ضروری برای بدن می‌باشند. پس لازم است حتما در برنامه غذایی روزانه گنجانده شوند. اما برای افزایش جذب آهن گیاهی لازم است به مواد گیاهی حاوی آهن مقدار مناسبی از یكی از منابع ویتامین C (مثلا آب لیموترش تازه) به هنگام مصرف یعنی پس از آماده‌سازی و طبخ غذا، اضافه نمود، به این ترتیب آهن موجود در منابع گیاهی بهتر جذب خواهد شد.

تهیه دسرهای مفید
افرادی كه عادت به مصرف بستنی دارند و در واقع بستنی را بسیار دوست دارند لازم است بدانند كه بستنی به علت دارا بودن مقدار زیادی شكر و نیز چربی بالا، چنانچه در مصرفش افراط شود می‌تواند موجب چاقی و افزایش چربی‌های نامطلوب خون، بالا رفتن فشار خون و در افراد آماده ابتلاء به دیابت (پردیابیتیك) منجر به دیابت بشود.

افرادی كه به طور مكرر بستنی را به صورت مخلوط با برخی میوه‌ها مثلا طالبی، هلو، شلیل، گیلاس، آلبالو و بعضی میوه‌های دیگر میل كنند، اولا میوه‌ها می‌توانند جانشین بستنی شوند و به این ترتیب مقدار بستنی چربی دریافتی كاهش می‌یابد. علاوه بر آن می‌توانند از ویتامین‌ها و سایر مواد مغذی موجود در میوه‌ها استفاده كنند.

مصرف دو نوع پروتئین‌های گیاهی به همراه یكدیگر ارزش بیولوژیكی پروتئین آنها بالا می‌برد.

كدام مواد را با یكدیگر مصرف نكنیم
باور غلط دیگری كه در ذهن بسیاری از افراد تثبیت شده آن است كه بلافاصله بعد از صرف غذا و یا با فاصله كوتاهی بعد از غذا باید شیرینی میل نمایند تا غذا بهتر هضم شود. این باور صحیح نیست. زیرا عمل هضم یك فرآیند طبیعی بدن است و به طور معمول غذا بایستی در دستگاه گوارش به خوبی هضم و جذب شود، چنانچه اختلالی در فرآیند هضم یا جذب رخ دهد، یك وضعیت غیرعادی است و باید شخص حتما تحت نظر متخصص گوارش به مداوا بپردازد. بنابراین برای عمل هضم نیازی به شیرینی نیست. عادت دادن خود به مصرف شیرینی بعد از غذا نه تنها مفید نیست بلكه موجب چاقی، افزایش چربی‌های نامطلوب خون و برقراری عادت غلط مصرف شیرینی متعاقب صرف غذا می‌شود.

خوردن نوشابه‌های گازدار به همراه غذا
بعضی از افراد معتقدند خوردن نوشابه‌های گازدار به همراه غذا، به هضم غذا كمك می‌كند. مصرف نوشابه نه تنها ضروری و مفید نیست بلكه زیان‌هایی نیز برای تمام افراد از كودك و بزرگسال، زن و مردم و پیر و جوان در بر دارد، بنابراین از چنین عادتی نیز نباید پیروی كرد و به هیچ‌وجه نباید خود را به مصرف نوشابه‌ها یا مواد غذایی زیان‌آور عادت داد.

خوردن آب و مایعات همراه غذا
باور برخی اشخاص این است كه مصرف آب همراه غذا موجب بلع بهتر غذا می‌شود. در مورد بلع هم مانند هضم و جذب لازم است بدانیم كه این عمل یك مكانیزم طبیعی است و پس از گذاردن غذا در دهان و جویدن لقمه، عمل بلع انجام خواهد شد. اختلال در بلع غذا از عوارضی است كه حتما باید پیگیری و درمان شود، نوشیدن آب یا مایعات به مقدار زیاد همراه غذا موجب رقیق شدن شیره‌های گوارشی شده و مانع تاثیر كافی و كامل شیره‌های گوارشی بر روی غذا می‌گردد كه نتیجه آن، اختلال در هضم و جذب غذا و دفع مواد مغذی از روده می‌باشد.

نوشیدن چای با فاصله نزدیك به غذا
متاسفانه یكی از عادات نامطلوب هم‌وطنانمان،‌ نوشیدن چای پس از صرف غذاست. چای با وجود آنكه به علت دارا بودن پلی‌فنل، برای سلامت شخص مفید است (البته چنانچه در نوشیدن آن افراط نشود و ضمنا چای كمرنگ نوشیده شود) اما به علت دارا بودن ماده‌ای به نام تانن، باعث دفع آهن غذا از بدن می‌شود، به این ترتیب كه تانن موجود در چای با آهن غذا تشكیل تركیبی به نام تانات آهن می‌دهد كه غیرقابل جذب است و باعث دفع آهن می‌شود.

خوردن ماست یا نوشیدن دوغ همراه ماهی
برخی از افراد، با خوردن ماست یا دوغ همراه غذاهای حاوی ماهی موافق نیستند و معتقدند كه باعث نفخ و ناراحتی گوارش می‌شود این مساله ارتباط زیادی با وضعیت گوارش شخص دارد.
بعضی‌ها چنانچه ماهی را با دوغ یا ماست میل كنند دچار نفخ، اختلالات گوارشی و حتی گاه اسهال می‌شوند. برخی افراد دیگر در اثر خوردن این مواد غذایی با هم سردی‌شان می‌كند ولی بعضی دیگر در اثر خوردن ماهی با ماست یا دوغ دچار هیچ نوع عارضه‌ای نمی‌شوند. بنابراین هر فردی باید با توجه به وضعیت دستگاه‌های بدن خود و به خصوص دستگاه گوارش خود نوع تغذیه‌اش را مشخص نماید.

 رییس بیمارستان تخصصی کودکان شهید فهمیده به تشریح بیماری های شایع کودکان در این فصل پرداخت و گفت: اسهال و استفراغ، عفونت های ادراری و عفونت های خونی، شایع ترین بیماری های کودکان در این فصل به شمار می روند که گاهی منجر به بستری شدن کودکان می شود.

دکتر «حاتم» خاطرنشان کرد: ویروس ها در هوای گرم فعال شده و از سوی دیگر افزایش مسافرت ها در فصل تابستان و رفت وآمدهای بین شهری، موجب انتقال این ویروس ها به کودکان می شود.

وی گفت: استفاده از سیستم سرمایشی در خانه، شست وشوی مداوم دست ها و رعایت بهداشت فردی مانع ابتلای کودکان به بیماری اسهال و استفراغ می شود؛ همچنین نگهداشتن غذا خارج یخچال، مسمومیت های غذایی و غذای فاسد موجب ابتلای کودکان به این بیماری می شود.

عفونت های ادراری
این متخصص بیماری های اطفال ادامه داد: عفونت ادراری یکی از شایع ترین بیماری های کودکان به شمار می رود که برای پیشگیری از آن باید کودکان اجابت مزاج عادی داشته باشند.

حاتم افزود: یبوست یکی از دلایل ابتلای کودکان به عفونت های ادراری است؛ آلوده بودن سرویس های بهداشتی در مکان هایی مانند مدرسه نیز موجب می شود کودک از رفتن به آنجا خودداری کرده و این مساله او را مستعد ابتلا به عفونت های ادراری می کند.

عفونت گوش
ایشان با بیان اینکه عفونت گوش از دیگر بیماری های شایع بین کودکان به شمار می رود، گفت: کودکان شیرخواری که از شیر مادر استفاده می کنند، کمتر از دیگر کودکان به عفونت گوش مبتلا می شوند، زیرا شیر مادر سرشار از آنتی بادی است.

حاتم افزود: همچنین کودکانی که از شیر مادر استفاده می کنند، کمتر به عفونت های گوارشی و حساسیت(آلرژی) مبتلا می شوند و این کودکان به رغم لاغرتر بودن از سایر کودکان، سالم تر هستند.

وی با بیان اینکه در شیرخشک از پودر شیر گاو استفاده می شود، ادامه داد: شیرخشک آنتی بادی ندارد و موجب بروز آلرژی شده و خطر ابتلا به عفونت ها را افزایش می دهد.

عفونت خون
رییس بیمارستان کودکان شهید فهمیده با اشاره به اینکه عفونت خون یکی از بیماری های شایع کودکان به شمار می رود، گفت: عفونت های خون به صورت شایع از محیط کسب می شود.

حاتم افزود: اگر مادری در ماه آخر بارداری مشکلی داشته باشد، کودک متولد شده مبتلا به عفونت خون می شود.

وی ادامه داد: همچنین آلودگی اتاق زایمان و تماس افراد بیمار با نوزادان موجب ابتلای آنان به عفونت خون خواهد شد.

تب
این متخصص بیماری های کودکان گفت: تب از دیگر بیماری های شایع کودکان به شما می رود که به دلیل عفونت های ویروسی، گوارشی و تنفسی ایجاد می شود.

حاتم همچنین از عفونت های ریوی به عنوان شایع ترین بیماری کودکان در فصل زمستان نام برد و گفت: در زمستان باید دمای هوای خانه 22 تا 25 درجه باشد تا کودکان عرق نکنند و بیمار نشوند.

وی یادآور شد: بیماری شایع کودکان تا 30 روزگی، زردی و عفونت های خون و از یک ماهگی تا دو سالگی، عفونت های گوش، عفونت های ویروسی تنفسی و گوارشی و از دو سالگی تا 12 سالگی، عفونت های تنفسی و آلرژی است.

 سرخک یک بیماری ویروسی است که با علایم سرما خوردگی بروز می کند و اگر بیمار با فرد مبتلا با سرخک تماس داشت به سرخک شک می کنیم.

سرخک چیست؟
بیماری از 5 روز قبل تا 4 روز بعد از راش مسری می باشد.مهمترین علامت تشخیصی آن نقاط کوپلیک است که به صورت نقاط سفید با هاله قرمز در کنار دندانهای آسیای تحتانی دیده می شود.

راشها یا ضایعات بیماری از محل رویش مو شروع می شود و به سمت پایین می رود و به هم وصل می شوند.گاهی به صورت ضایعات کوچک خونی دیده می شود ولی خارش ندارد.شدت راشها(دانه ها) با شدت سرخک ارتباط دارد.

در شیرخواران به دنبال سرخک،عفونت گوش داخلی،پنومونی و اسهال و درگیری کبد در بزرگسالان  شایع است.درمان علامتی معمولا کافی است.ویتامین آ شدت بیماری را کم می کند.

جهت پیشگیری از این بیماری واکسن سرخک در برنامه واکسیناسیون کشوری به کودکان تزریق می شود. 

اغلب، هنگامی که درباره بهره وری برای قدم گذاشتن در راه کارآفرینی فکر می کنیم، موضوعاتی مانند تکنیک های مدیریت زمان، راه های سرعت بخشیدن به کار و افزایش انگیزه به ذهن مان می رسد اما این مطلب به تکنیک هایی بسیار فراتر از نکات گفته شده می پردازد.

آیا تمایل دارید سطح برآیند کارهایتان طوری ارتقا یابد که در زمان کمتر و البته با تلاش کمتر کارهای بیشتر و مهمتری انجام دهید؟ اغلب، هنگامی که درباره بهره وری برای قدم گذاشتن در راه کارآفرینی فکر می کنیم، موضوعاتی مانند تکنیک های مدیریت زمان، راه های سرعت بخشیدن به کار و افزایش انگیزه به ذهن مان می رسد اما این مطلب به تکنیک هایی بسیار فراتر از نکات گفته شده می پردازد.

در حالی که در مدتی کوتاه، اگرچه تکنیک های موقتی می تواند ما را در سرعت بخشیدن به کارها و نیز انجام کارها در زمان کوتاه تر کمک کند اما در درازمدت احتمالا موجب خستگی خواهد شد. ما دائما کارهای مختلف را با سرعت انجام خواهیم داداما مبدن ما نمی تواند دیگر این روند راادامه دهد زیرا ممکن است پس از مدتی، ذهن دچار خستگی شدید شود و در دوره ای به مدت شش ماه تا یک سال یا حتی بیشتر، روند رشد و حرکت را معکوس کند.

پس اگر بخواهیم به جای استفاده از تکنیک های سرعت بخش، مسیری دیگر انتخاب کنیم که به همان اندازه، بهره وری مان را افزایش می دهد، چه نکاتی اهمیت دارند؟ جواب این سوال در انگیزه اصلی، آرزو و محرک درونی و پیاده سازی مهمترین ابزارها در دنیای واقعی است.

یکی از مهمترین راه ها برای رسیدن به این حالت درونی، تاثیرگذاری بر حالت روانی خودمان است که به افزایش بهره وری، بدون معایب روش افزایش سرعت، می انجامد. توجه داشته باشید که به جای توصیه به تمرکز بر بهره وری، چقدر روی محیط ایده آل تاکید خواهیم کرد.

وقتی شما به جای تاکید بر بهره وری، برای رسیدن به آن، محیط ایده آل و مورد نیاز آن را برای ذهن خود آماده کنید، بهره وری خود به خود پدیدار می شود، پس با استفاده از این نکات می توانید شرایط ذهنی را ایجاد کنید که به افزایش بهره وری خواهد رسید.

۱ -قبول کنید اکثر کارهای روزانه شما مهم نیستند
اگر نگاهی به ۴۰ ساعت گذشته خود بیندازید، احتمالا ۳۰ ساعت آن را مشغول کارهای برنامه ریزی نشده، غیرضروری یا حتی کاملا غیرسازنده بوده اید. البته این مسئله مختص به ۴۰ ساعت گذشته نیست، بلکه مشکل هفته های متمادی زندگی شماست. اگر فکر می کنید زندگی شما اینگونه نیست، کارهای هر ۱۵ دقیقه از ۴۰ ساعت آینده خود را بنویسید.

بعد از هر ۱۵ دقیقه کارهای انجام شده خود را هم بنویسید. در پایان ۴۰ ساعت، همه این نوشته ها را در کنار هم قرار دهید. حتی اگر حالا اعتقاد داشته باشید که ۸۰ درصد کارهای شما سازنده است، آن وقت از حجم کارهای غیرسازنده خود شگفت زده خواهید شد. احتمالا به این نتیجه خواهید رسید برای بهره وری بیشتر چندان مهم نیست کار جدیدی انجام دهید، بلکه ابتدا باید کارهای اضافی را از فعالیت های خود حذف کنید. اگر موارد غیرضروری را حذف کنید و این ۴۰ ساعت را به ۱۰ ساعت مفید تبدیل کنید، آن گاه می توانید اندکی از کارهای دیگر را به فهرست خود اضافه کنید.

برای مثال اگر پس از کاهش ۴۰ ساعت کارهای غیرضروری به ۱۰ ساعت فعالیت سازنده، ۱۰ ساعت فعالیت سازنده دیگر به آن اضافه کنید، در نیمی از زمان، با نیمی از استرس و با کاهش ریسک خستگی و مضرات دیگر، دو برابر گذشته فعالیت مفید انجام می دهید.

۲ -پاداش گرفتن را عقب نیندازید
اگر کار خوبی انجام دادید، بلافاصله پس از آن به خودتان پاداش دهید. این کار به مغز شما می آموزد که پاداش داده شده به خاطر انجام به موقع، صحیح و با رعایت اولویت بوده است.

اگر دائما این کار را انجام دهید، انگیزه بیشتری برای انجام کارهای ضروری و نیز کارهای مورد نیاز هر روز خواهید داشت. حتی ممکن است پس از آن، ترک کارهای کم اهمیت تر برای شما راحت تر باشدو خودشان به کناری بروند.

۳ -به خودتان بابت تکمیل کارها تبریک بگویید
ذهن شما هنگامی که مورد تقدیر قرار می گیرد، ناخودآگاه بهتر کار می کند. البته تنها راهی که می توان با آن به ذهن تلقین کرد که مورد تقدیر قرار گرفته است، فقط تقدیر کردن از آن است.

یک بار در روز، به مدت یک ماه این کار را تکرار کنید. احتمالا از تاثیر آن در زلال شدن افکارتان شگفتزده خواهید شد. زلالی افکار هم باعث افزایش بهره وری خواهد شد.

۴ -بر آنچه می توانید انجام دهید، تمرکز کنید
این مسئله، نقطه ای کلیدی در بهره وری است. تنها بر چیزی تمرکز کنید که به خوبی از پس آن برمی آیید و کاری را انجام دهید که در آن تبحر دارید. کارها را اولویت بندی کنید. ممکن است بفهمید کارهایی که در آن تبحر ندارید، خودشان به آسانی حل می شوند یا اینکه وقتی کارهای دیگر را انجام دادید و تنها چند قدم به پایان کار مانده بود، برداشتن چند گام باقی مانده و رسیدن به هدف، این انگیزه را به شما بدهد که سریع تر کارها را انجام دهید.

وقتی روی بخش هایی تمرکز کنید که در آن تبحر ندارید، با وجود اینکه ممکن است بخش کوچکی از کار شما باشند، احساس بزرگنمایی مشکل به شما منتقل می شود و انگیزه تان برای انجام کار را از بین می برد. اگر پیش از تمرکز بر ضعف های خود، بخش زیادی از کار را انجام دهید، به پایان رساندن بخش های باقی مانده آن راحت تر و سریع تر خواهد بود.

۵ -به این فکر کنید که کارتان چه فایده ای دارد
اگر بر این نکته تمرکز کنید که کارتان چگونه به دیگران کمک می کند، ذهن شما دلایل بیشتری برای اتمام آن در اختیار خواهد داشت. مغز ما کارهای بی هدف را دوست ندارد، بنابراین اگر کار شما کمک به دیگری باشد، به شکل گیری آن هدف می دهد و ذهن شما را به سمت کامل کردن کار می کشاند.

۶ -کمال گرا ناشید
تا به حال شده که ۹۰ درصد یک پروژه را ۱۰ ساعته انجام دهید و برای تکمیل ۱۰ درصد باقیمانده آن ۲۰ ساعت دیگر وقت نیاز داشته باشید؟ آیا انجام تنها ۱۰ درصد کار به این همه وقتی که باید برای آن بگذارید، می ارزد؟ یا اینکه می توانید دستی به سر و روی آن بکشید،در دقایق پایانی رنگ و لعابی به آن بدهید و به جای ۲۰ ساعت، تنها در یک ساعت پروژه را کامل کنید؟

باید تصمیم درست بگیرید. اگر یک جراح قلب یا یک تعمیرکار هستید، احتمالا باید تا پایان کار پیش بروید اما اگر در حال نوشتن مقاله، کتاب، درس دادن یا بسیاری از کارهای دیگر هستید، وقتی ۹۰ درصد کار تکمیل شد، ممکن است ارزشش برابر با همان ۹۹ درصد باشد؛ بنابراین یک درصد باقیمانده را هم انجام دهید و فقط ۹۱ درصد بهترین کار خود را درست کنید و کمال گرایی را کنار بگذارید.
* همه این نکات را به هم پیوند دهید

کدام یک از این نکات برای شما جذاب تر است؟
کدام یک از آنها می تواند بیشترین افزایش را در نتایج حاصل از کار شما در پی داشته باشد؟
سریع ترین نکته کدام است؟ آن نکته را پیش از بقیه انجام دهید. هفته بعد، نکته بعدی را اضافه کنید. تا شش هفته این کار را انجام دهید، خواهید دید که بهره وری روزانه شما، بدون هیچ تلاش بیشتری و حتی شاید با تلاش کمتری دو برابر خواهد شد.

چند نکته همیشگی برای موفق بودن
* گاهی اوقات موفقیت، تنها در غلبه شما بر ترس و ریسک پذیری خلاصه می شود. اگر از ریسک کردن بپرهیزید، هرگز قابلیت های خود را کشف نخواهید کرد. هرگز از شکست نهراسید زیرا نترسیدن از شکست، یکی از مهمترین مهارت ها برای موفقیت است.
* یک روال و سبک سالم برای زندگی تان در پیش بگیرید؛ به طور مرتب ورزش کنید، خوب غذا بخورید، زیاد بخندید، با آرامش به خواب بروید و نگرانی ها را از خود دور کنید.
* گاهی اوقات نیاز است واقعا نگرانی هایی را که در مورد اتفاقاتی که خارج از کنترل ماست، کنار بگذاریم.
* به دنبال فرصت ها و راه های چاره برای موقعیت هایی باشید که دیگران در مواجهه با آن تسلیم می شوند.
* مسئولیت کامل اعمال و رفتار خود را برعهده بگیرید.
* سعی کنید به جای رفتار منفعلانه، رفتاری فعالانه داشته باشید.
* در مورد خودتان و اعمال تان اطمینان داشته باشید.
* ظاهر و لباس شما، تعیین کننده ارزش شما نیست.
* یاد بگیرید برابر سختی ها مقاومت کنید.
* جسارت این را داشته باشید که به دنبال ندای قلب خود بروید، نه دیگران.
* زندگی را جدی نگیرید و یاد بگیرید که از آن درست لذت ببرید.
* شکست های خود را توجیه نکنید.

مرطوب کننده ها به اشکال مختلف امولسيون مايع، پماد و کرم ديده مي شوند که محتواي چربي و آب در اين اشکال فرق مي کند. مهم ترين نکته در انتخاب يک مرطوب کننده، توجه به نوع پوست است که مي تواند خشک، چرب، معمولي و مختلط باشد. بايد هميشه نوع پوست را از روي پوست تميز تشخيص داد. - براي پوست هاي خشک بايد از مرطوب کننده هاي حاوي چربي استفاده کرد. در مورد پوست هاي چرب نيازي به استفاده از مرطوب کننده نيست، مگر در برخورد با آب و هواي گرم يا سرد. - در مورد پوست نرمال بايد از مرطوب کننده اي که ميزان چربي کمتري داشته باشد، استفاده کرد.

مشخصات يک کرم مرطوب کننده ي ايده آل :
1- رنگ و بوي مناسب، شفافيت و جلاي خوب و ظاهر کاملا يکنواخت
2- عدم ايجاد حساسيت و آلودگي ميکروبي و قارچي هنگام مصرف
3- قوام و ويسکوزيته ي مناسب
4- قابليت پاک شدن سريع پس از شست و شو و عدم ايجاد ظاهر چرب در پوست پس از مصرف
5- قابليت جذب پوستي سريع پس از مصرف و ماساژ در پوست

اگر به دلیل تنوع محصولات، هنگام خرید نرم کننده با مشکل مواجه می شوید نکته های زیر در انتخاب درست کمک تان می کند.  اگر پوست تان خیلی خشک و پوسته پوسته شده است، احتمالا به نرم کننده ای غلیظ مانند وازلین احتیاج دارید اما کرم ها برای بیشتر پوست های معمولی، بهترین گزینه هستند زیرا نسبت به وازلین، لایه نازک تری روی پوست ایجاد می کنند.

توصيه های طلايي براي مرطوب كردن پوست

۱. زمان مناسب استفاده
براي داشتن پوستي مرطوب و نرم سه دقيقه بعد از حمام كرم هاي مرطوب كننده بزنيد.

۲. گراني، نشانگر كيفيت نيست
 بهتر است فريب قيمت محصول ها را نخوريد و كارايي آنها را در نظر بگيريد.

۳. درست انتخاب كنيد
اگر پوست نازك و حساسي داريد بدانيد كه كرم هاي مرطوب كننده خشكي را از پوست تان دور كرده و آسيب هاي وارده به آن را كاهش مي دهند.

۴. كرم دور چشم بخريد
پوست نازك و حساس دور چشم چربي محافظ كمي توليد مي كند؛ به همين دليل حساس تر است و زودتر چروك مي شود.

۵. اول مرطوب كننده، بعد خواب
اگر مي خواهيد صبح ها با صورتي با طراوت از خواب بيدار شويد، قبل از خواب كمي كرم مرطوب كننده بزنيد.

۶. روغن زيتون را دريابيد
هر شب چند قطره روغن زيتون به صورت، آرنج ها، زانوها و پشت بازوها بزنيد. روغن زيتون حاوي موادي است كه پوست را مرطوب مي كند.

۷. آقايان از قافله عقب نمانيد
چه كسي گفته كه مراقبت از پوست، استفاده از پاك كننده و مرطوب كننده ها در انحصار خانم هاست؟ آقايان عزيز شما هم بايد به اندازه خواهرها و همسرانتان مراقب پوست تان باشيد

۸. پوست را از درون تغذيه كنيد
استفاده از كرم هاي مختلف براي جواني و شادابي پوست خوب است اما كافي نيست. براي داشتن پوستي سالم بايد به تغذيه تان اهميت دهيد.

نکته  های مهم کرم مرطوب کننده صورت   نکته مهم
قبل از استفاده از مرطوب کننده اول صورتتان را بشویید
مرطوب کنده را روی صورت نمناک کرم بمالید
از مقدار کمی کرم مرطوب کننده استفاده کنید
با ملایمت کرم  مرطوب کننده بمالید

بسیاری از مواد غذایی هستند که نیازی به نگهداری آنها در یخچال نیست. مواد غذایی ای که در لیست زیر ذکر شده است بهتر است در یخچال نگهداری نشود.

فهرستی از آیتم‌های غذایی تهیه‌کرده است که در صورت بیرون ماندن از یخچال بهتر محافظت می‌شوند. اما پیش از آن دو گونه از باکتری‌ها را از هم تفکیک می‌کند. باکتری‌های بیماری‌زا که در صورت آلوده بودن غذا به آن‌ها در بو و طعم آن تفاوتی ایجاد نمی‌کنند اما بسیار خطرناک هستند و دسته دوم باکتری‌های گندیدگی که مزه خیلی بدی به غذا می‌دهند اما الزاماً شما را بیمار نمی‌کنند.

برخی از غذاهایی که بهتر است در دمای اتاق نگهداری شوند عبارت‌اند از:

گوجه فرنگی :
در صورت نگهداری آن‌ها در یخچال به‌سرعت طعم خود را از دست می‌دهند و خمیری می‌شوند.

سیب‌زمینی :
نشاسته موجود در سیب‌زمینی در جای سرد تبدیل به قند می‌شود و مزه فاسد می‌دهد. بنابراین آن‌ها را در محفظه‌ای کاغذی و در محیط تاریک و خشک قفسه‌های آشپزخانه نگه داری کنید.

عسل :
در صورت نگهداری عسل در یخچال به ماده چسبناک کریستالی تبدیل می‌شود. آن را در دمای اتاق و دور از نور مستقیم خورشید بگذارید.

سیب :
بهتر است که برای نگهداری طولانی مدت آن را در یخچال بگذارید اما مزه سیب در دمای اتاق فوق‌العاده است. همچنین برای اجتناب از خمیری و مانده بودن قبل از خوردن آن را بشویید.
پیاز:
رطوبت یخچال پیاز را خمیری و گندیده می‌کند. در صورتی که آن را برش نداده‌اید حتماً دور از سرما نگهش دارید آن‌هم دور از نور مستقیم خورشید و در محفظه‌ای که قابل بستن مجدد باشد و در قفسه سبزی‌ها.

کره بادام زمینی :
بهترین مکان برای نگهداری این خوراکی خوشمزه در قفسه‌ای خشک و خنک و تاریک است.

نان :
شاید دلتان بخواهد آن را در یخچال نگه دارید اما این کار تنها خشک شدن نان را سرعت می‌بخشد. در عوض بهتر است آن را در قفسه‌ای خنک یا یک محفظه نان نگهداری کنید.

موز :
تنها درصورتی‌که قبل از مصرف شروع به قهوه‌ای شدن کرد آن را در جای سرد قرار دهید. در غیر این صورت بهترین جا برای موز روی پیشخوان آشپزخانه است.

روغن‌ها :
نگهداری بیشتر و تقریباً تمام روغن‌ها در دمای اتاق توصیه می‌شود به‌ویژه اگر آن روغن دارای مواد اشباع‌شده از چربی پایین‌تر است مانند روغن گلرنگ یا روغن آفتابگردان بهتر است که در محیطی خنک و تاریک مانند کابینت یا درب یخچال نگهداری کنید.

فلفل‌ها :
فلفل‌های قرمز، سبز، زرد و حتی تند را در محفظه‌ای کاغذی در قفسه‌ای خنک نگهداری کنید.

مرکبات :
بهترین دما برای پرتقال و لیمو درجه حرارت پیشخوان آشپزخانه شما است. اما مراقب باشید که آن‌ها را خیلی کنار هم نگذارید چون در این صورت کپک می‌زنند.

توت‌ها :
توت تازه عمر کوتاهی دارد بنابراین آن‌ها را بیرون از یخچال بگذارید و در طول یک یا دو روز پس از خریدن میل کنید.

خربزه، هندوانه، طالبی :
این صیفی جات را روی پیشخوان بگذارید تا بهترین طعم خود را حفظ کنند. مطالعات نشان داده است که نگهداری این صیفی‌جات در دمای اتاق حتی آنتی‌اکسیدان آن‌ها را سالم‌تر نگه می‌دارد اما اگر آن‌ها را برش دادید به مدت 3 تا 4 روز در یخچال نگهداری کنید.

سس گوجه فرنگی :
حتی پس از باز کردن سس کچاپ بهترین جا برایش پستو است. دلیلش را خودتان می‌دانید. کافی است بطری‌های سس گوجه‌فرنگی را که ساعت‌ها در رستوران‌ها بیرون از یخچال هستند به یاد آورید. وجود سرکه و مواد نگه دارنده مانع از خراب شدن آن‌ها در دمای اتاق می‌شود.

ترشی :
به دلیل داشتن مواد نگهدارنده به ویژه سرکه خیالتان بابت نگهداری ترشیجات در دمای اتاق راحت باشد اما اگر طعم سرد آن‌ها را دوست دارید می‌توانید در درب یخچال نگهداری کنید.

قهوه :
بسیاری از ما فکر می‌کنیم که باید فضایی را در یخچال به قهوه اختصاص دهیم اما واقعاً بهترین جا برای قهوه دمای اتاق است تا روغن‌های طبیعی آن بتوانند طعم خود را حفظ کنند.

گیاهان :
به‌جای آنکه آن‌ها را در کیسه‌ای پلاستیکی خفه کنید می‌توانید در ظرفی شیشه‌ای پر از آب روی پیشخوان آشپزخانه قرار دهید و به هنگام آشپزی از آن‌ها استفاده کنید.

از جمله دیگر غذاهایی که نباید در یخچال نگهداری کنید می‌توان به سیر، میوه‌های خشک‌شده، تن ماهی وکیوم شده، سس تند، سس سویا، ادویه، مربا اشاره کرد.

اگر می خواهید اعصابی آرام و راحت داشته باشید این دمنوش خانگی را امتحان کنید.

نوشیدنی‌ها و دمنوش‌های بسیاری هستند که اگر اهل تجربه کردن مزه‌های تازه باشید می‌توانید آن‌ها را در منزل تهیه کنید. یکی از آن‌ها دمنوش به است که طریقه تهیه و دم کردن آن را در ادامه توضیح داده‌ایم.

طرز تهیه :
به را بشویید و با رنده درشت رنده کنید. سپس آن را در یک سینی بریزید و خشک کنید.

وقتی رطوبت به از دست رفت، آن را داخل تابه بریزید و روی حرارت کم بگذارید و مرتب هم بزنید تا کمی تغییر رنگ بدهد و چیزی شبیه چای معمولی حاصل شود.

در این مرحله آن را در شیشه در بسته بریزید و هر بار یک قاشق از آن را در قوری ریخته، مانند چای دم کنید و بنوشید.

دمنوش به نیاز به شیرین‌کننده ندارد و بسیار آرامبخش است. همچنین می‌توانید با آبلیمو آن را بنوشید.

كف پوش‌های حمام در معرض آب، رطوبت، چربی، و مواد آرایشی و بهداشتی هستند و به همین دلیل دوام و بهداشت آن‌ها از اهمیت فوق‌العاده زیادی برخوردار است.

كف پوش‌های حمام در معرض آب، رطوبت، چربی، و مواد آرایشی و بهداشتی هستند و به همین دلیل دوام و بهداشت آن‌ها از اهمیت فوق‌العاده زیادی برخوردار است. با این حال، این موضوع به معنی بی‌اهمیت بودن و قربانی كردن سبك و طراحی حمام و كف پوش‌های آن نیست.

كفپوش‌های بتنی
بتن ماده‌ای است كه وظایف مختلفی را در حمام می‌تواند ایفا كند. این ماده هم می‌تواند نقش ماده‌ای سطحی را بازی كند و هم یك ماده سازه‌ای. ساده كردن یك سیستم پیچیده در كف پوش‌ها به یك ماده مشخص كاری هوشمندانه، كارآمد، و البته مقرون‌ به صرفه است. با استفاده از مصالح دانه‌ای (مصالحی كه می‌توان آن‌ها را به ماده‌ای دیگر مانند بتن اضافه كرد) مانند شیشه، چینی، نرمه خاكستر (باقیمانده نرم حاصل از سوختن گرد زغال كه همراه دود از كوره دیگ بخار خارج می‌شود؛ البته اگر نرمه خاكستر در منطقه زندگی شما تولید نشده است بهتر است از آن استفاده نكنید، چراكه در حمل و نقل احتمالا اثراث دوستدار محیط زیست این ماده از بین رفته است) بتن خود را سبز و دوستدار محیط زیست كنید.

در تصویر بالا، در این حمام زیبا از كفپوش‌های بتنی استفاده شده است اما برای این‌كه اثر سرد این ماده از بین برود در فضای بیرون از منطقه دوش گرفتن از چوب‌های باریك استفاده شده است.

كفپوش‌های سنگ‌ریزه‌ای

وقتی از سنگ‌های نرم در حمام استفاده می‌شود، هم خستگی از پاهای شما گرفته می‌شود و هم حمام جلوه‌ای خاص و زیبا به خود می‌گیرد. اگرچه بسیاری از این نوع كف پوش‌های سنگ‌ریزه‌ای از معدن استخراج می‌شوند، اما اكنون نسخه شیشه‌ای ۱۰۰ درصد بازیافتی كف پوش‌های سنگ‌ریزه‌ای تولید می‌شوند كه هم حس و حالی خاص به حمام شما می‌دهند و هم هیچ آسیبی به محیط زیست نمی‌رسانند.

كفپوش‌های موزائیک مرمری

موزائیک های مرمری سنگدانه‌های مرمری هستند كه به صورت درجا یا پیش‌ساخته تولید می‌شوند و آن را ساب می‌زنند تا سطح هموار پیدا كنند. این موزائیك‌ها كه ظاهری زیبا و خاص دارند، دارای دوام و ماندگاری بسیار زیادی هستند و سطح آن‌ها كاملا نفوذناپذیر است. اگرچه موازئیك‌های مرمری قسمت نسبتا بالایی دارند اما در حمام‌هایی كه مساحت زیادی ندارند گزینه بسیار خوبی هستند.

كفپوش‌های لینولئومی

لینولئوم معمولا با وینیل‌های ورقه‌ای اشتباه گرفته می‌شود در حالی كه این دو ماده مشتركات بسیار اندكی با هم دارند. لینولئوم واقعی از مواد و مصالح طبیعی مانند روغن برزك، ساخته می‌شود و به طور ذاتی ضدمیكروب و كثیفی است و به همین دلیل در برابر كپك زدن و قارچ كه در فضای حمام امری متداول است، بسیار مقاوم است. از ویژگی‌های این ماده می‌توان به ضدخش بودن، ضدآب بودن، و ضدآتش بودن اشاره كرد. این ماده هم‌چنین آن‌قدر مقاوم و ماندگار است كه به آن نام «كفپوش چهل ساله» داده‌اند.

لینولئوم به صورت ورقه‌ای، كاشی، و تخته‌ای موجود است. اگر نمی‌خواهید مانند حمام بالا از این ماده به صورت كاشی‌هایی با طرح‌های مختلف استفاده كنید، ما به شما پیشنهاد می‌كنیم كه از نوع ورقه‌ای آن بهره ببرید، چراكه مفاصل كم‌تری در این حالت بین ورقه‌ها ایجاد می‌شود و كف پوش شما ظاهری یكدست و زیبا پیدا می‌كند. فقط هنگام استفاده از چسب‌های مخصوص مطمئن شوید كه این مواد فاقد حلال‌های قوی هستند و یا روی برچسب آن‌ها واژه «no-VOC» حك شده است.

كفپوش هایی از جنس كاشی‌های شیشه‌ای بازیافتی

كاشی شیشه‌ای بازیافتی دارای كیفیت جواهرگونه و رنگ‌های فوق‌العاده زیادی است و به حمام خانه شما حس و حالی زیبا و فوق‌العاده متفاوت می‌دهد. تقریبا در همه انواع این كف پوش‌ها از مواد بازیافتی استفاده می‌شود كه این مقدار چیزی حدود ۳۰ تا ۹۷ درصد مواد سازنده كاشی را تشكیل می‌دهد. در حمامی كه در عكس بالا مشاهده می‌كنید از كاشی‌های شیشه‌ای استفاده شده كه ۹۵ درصد آن بازیافتی است.

كفپوش‌هایی از جنس كاشی‌های سرامیكی

كاشی‌های سرامیكی معمولا از مواد بازیافتی ساخته می‌شوند و به همین دلیل جزء مواد دوستدار محیط زیست به حساب می‌آیند. برای مثال برخی از این كف پوش‌ها از ۲۱ درصد مواد بازیافتی كه شامل سرامیك‌های مازاد در خاك‌های رسی و ظروف گلی است تشكیل شده‌اند. این كف پوش‌ها قیمت زیادی ندارند و دارای طرح‌ها و رنگ‌های بسیار زیادی هستند.

كفپوش‌های چوب پنبه‌ای

چوب پنبه دارای ویژگی‌های دوستدار محیط زیست زیادی است: این ماده به سرعت تجدیدپذیر است و به راحتی می‌توان از آن مراقبت كرد. هر ۹ سال یك‌بار، تولیدكنندگان در كشورهای اسپانیا و پرتغال پوسته نازك درختان چوب پنبه را جدا كرده و تبدیل به صفحه‌های بزرگ و دراز می‌كنند. البته آن‌ها این كار را به گونه‌ای انجام می‌دهند كه هیچ آسیبی به درختان نمی‌رسد. ابتدا قسمت‌هایی از این پوسته‌ها كه مصارف دیگری دارند جدا شده و سپس اجزای باقیمانده در فرایندهای مختلفی قرار می‌گیرند و در نهایت تبدیل به كف پوش‌ها و یا تابلوهای اعلانات می‌شوند. نكته جالب توجه در مورد این ماده این است كه تمام قسمت‌های آن مورد استفاده قرار می‌گیرد و هیچ بخشی دور ریخته نمی‌شود. با استفاده از یك آستری كه دارای مقادیر اندكی VOC است، كفپوش چوب‌ پنبه‌ای خود را ضدآب كنید.

در طول فرایند ساخت كفپوش‌های چوب پنبه‌ای به این ماده مواد دیگری اضافه می‌شود و در نهایت محصول نهایی یك ماده دوستدار محیط زیست می‌شود. توصیه ما به كسانی كه به مسئله محیط زیست اهمیت زیادی می‌دهند استفاده از این ماده است.

كفپوش‌های چوبی

بسیاری از طراحان و معماران توصیه می‌كنند كه بهتر است از كف پوش‌های چوبی در حمام استفاده نشود. اما بسیاری دیگر از كفپوش‌های چوبی در قسمت‌های مختلف خانه استفاده كرده و آن را تا حمام امتداد می‌دهند، مانند عكس بالا، تا خانه ظاهری یكدست و یكپارچه پیدا كند. وقتی كفپوش‌های چوبی به دقت درزگیری و آب‌بندی شوند (البته با استفاده از درزگیرهایی بدون VOC)، حمام شما دیگر نیازی به مراقبت زیادی ندارد و به راحتی و با خیال راحت می‌توانید از كف پوش‌های چوبی در حمام خود استفاده كنید.

فقط به یاد داشته باشید كه از نقطه نظر بوم‌شناختی (اكولوژیكی) چوب هم می‌تواند بهترین ماده باشد و هم بدترین. اگر این ماده به درستی ساخته و برداشت شده باشد می‌تواند گزینه ایده‌آلی باشد. در این حالت چوب بسیار بادوام است، چرخه دوام آن بسیار طولانی است، و نگهداری از آن ساده است. با این وجود اگر چوب به خوبی ساخته نشده باشد و به طور مناسب از درختان برداشت نشده باشد می‌تواند از نظر زیست محیطی مخرب باشد. وقتی به دنبال كفپوش‌های چوبی هستید، به نكات زیر توجه كنید تا از بابت دوستدار محیط زیست بودن و ماندگاری انتخاب خود مطمئن شوید:

گواهی FSC: انجمن نظارت بر جنگل‌ها (Forest Stewardship Council) یك انجمن مستقل است كه به چوب‌هایی كه به طور درست و طی یك فرایند منطقی و نظارت‌شده برداشت شده‌اند تاییدیه و یا گواهی‌نامه می‌دهد. وقتی محصولی دارای تاییدیه این انجمن است به این معنی است كه محصول مورد نظر طی یك فرایند نظارت‌شده و دوستدار محیط زیست تولید شده است.

انواع محلی: چوبی كه به صورت محلی برداشت شده باشد، هزینه‌ها و انرژی‌های مربوط به حمل و نقل در آن به حداقل خود می‌رسد، در این حالت از اقتصاد محلی حمایت شده است، و با ماهیت فضا و منطقه سازگار است.

چوب‌های مازاد: تنها فرایندی كه از بازیافت بهتر است استفاده مجدد از یك چوب مازاد است. استفاده از چوب‌های مازاد هم هزینه بازیافت ندارد و هم حس و حالی تاریخی و شخصی به فضای زندگی شما می‌دهد. برای مثال برای كفپوش‌های خانه‌ای كه در عكس بالا مشاهده می‌كنید، از چوب‌های سقف یك انباری صدساله استفاده شده است.

مناسب : 10 وعده
مدت زمان آمادگی : 30 دقیقه
مدت زمان پخت : 30 تا 40 دقیقه، 350 درجه‌ی فارنهایت ( 176 درجه‌ی سلسیوس )
مدت زمان خنک شدن : 5 دقیقه

مواد لازم :

2 عدد باگت ( 450 گرمی ) ایتالیایی یا فرانسوی ( بریده نشده )

طرز تهیه باگت تخم مرغی پخته شده برای روز مادر :
1- فر را از قبل در دمای 176 درجه‌ی سلسیوس گرم کنید. یک ورق شیرینی پزی بزرگ را روی میز بگذارید. با استفاده از یک چاقوی دندانه دار، بالای هر یک از نان‎ها به اندازه‌ی یک اینچ از طرف بلند ببرید. از قاشق یا انگشتتان برای بیرون آوردن محتویات درون نان‎ها استفاده کنید. پوسته‎های نان را روی ورق شیرینی پزی آماده قرار دهید.

2- روکش‎ روی سوسیس‎ها را در صورت وجود جدا کنید. در یک ماهیتابه‎ی بزرگ، سوسیس‎ها را له کرده و به همراه فلفل‎ شیرین‎ها به مدت 8 دقیقه‎ای بپزید تا سوسیس‎ها پخته شوند و فلفل‎ها نیز تُرد باشند. پیازچه ها را در آخرین دقایق پختن مخلوط کنید. ماهیتابه را از روی حرارت برداشته و چربی آن را دور بریزید.

3- در یک کاسه‎ی بزرگ، تخم مرغ‎ها، خامه‎ی زده شده، ریحان و نمک را با یکدیگر ترکیب کنید. مخلوط سوسیس و یک لیوان پنیر را نیز اضافه کرده، به هم بزنید.

4- با دقت مخلوط تخم مرغ را داخل پوسته‎های نانی ( همان نان خالی شده ) بریزید. 1/2 لیوان باقی مانده‎ پنیر را روی مخلوط بپاشید. به مدت 35 تا 40 دقیقه بدون درپوش بپزید یا تا وقتی که تخم مرغ‎ها آماده بشوند. ( 70 درجه سلسیوس )

5- بگذارید برای 5 دقیقه خنک شود. با استفاده از چاقوی دندانه‎دار، باگت‎ها را قطعه قطعه کنید.

آموزش مهارت های زندگی در سال 1979 و با اقدامات دکتر گیلبرت بوتوین آغاز شد. او در آن سال مجموعه آموزش مهارت های زندگی برای دانش آموزان کلاس هفتم تا نهم را تدوین کرد که با استقبال فراوان متخصصان بهداشت روان مواجه شد. این برنامه آموزشی به نوجوانان یاد می داد که چگونه با استفاده از مهارت های رفتار جراتمندانه، تصمیم گیری و تفکر نقاد در مقابل وسوسه یا پیشنهاد سوءمصرف مواد از سوی همسالانشان مقاومت کنند.

کنار آمدن با فشارهای زندگی، داشتن زندگی هدفمند و انعطاف پذیر برای مواجهه با مشکلات زندگی، برقراری تعامل سازنده با دیگران با بیشترین سود و کمترین ضرر به خود و دیگران، روابط بین فردی بالنده و رشددهنده با کمترین کشمکش و تعارض، خروج از بحران های زندگی با مدیریت صحیح و بیشترین مصلحت روش انتخابی و برآمدن از پس مسئولیت های فردی و اجتماعی در زندگی، همواره بخشی از واقعیت زندگی انسان بوده است که در ادوار مختلف به اشکال گوناگون نمود و بروز داشته است.

در این مطلب می خواهیم به این موضوع بپردازیم که در ایران اوضاع آموختن مهارت های زندگی به فرزندان چگونه است و چگونه باید باشد و از کجا شروع شود.

سازمان بهداشت جهانی و یونیسف و سازمان های دیگر تعاریف متعددی از مهارت های زندگی دارند. دریک نگاه کلی، مهارت های زندگی یعنی ایجاد روابط بین فردی مناسب و موثر، انجام مسئولیت های اجتماعی، تصمیم گیری صحیح، حل تعارضات و کشمکش ها بدون توسل به اعمالی که به خود یا دیگران صدمه می زند، توانایی انجام رفتارهای سازگارانه و مثبت به گونه ای که فرد بتواند با معضلات و مشکلات زندگی روزمره خود کنار بیاید و توانایی هایی است که باعث ارتقای بهداشت روانی افراد جامعه، غنای روابط انسانی، افزایش سلامت و رفتارهای سلامت در سطح جامعه می شوند.

آموزش مهارت های زندگی
نزدیک به 4 دهه است که در سطح دنیا آموزش مهارت های زندگی از کودکی مورد توجه قرار گرفته و این دوره آموزشی در 2 گروه مهارت های عام شامل خودآگاهی، همدلی، ارتباط موثر، روباط بین فردی موثر، کنترل خشم، مقابله با هیجان های منفی، آموزش حل مساله، تصمیم گیری، تفکر خلاق، تفکر انتقادی و مدیریت زمان از یک سو و مهارت های خاص مانند آموزش مذاکره، آموزش کار گروهی، آموزش پیش و پس از ازادواج، مدیریت بحران، پیشگیری از آسیب های روانی، کاهش سوء مصرف مواد و... است، اما در کشور ما حدود یک دهه است که به این موضوع توجه ویژه ای شده اما نه در سطح کلان کشوری و بیشتر در سطح آموزش به متخصصان امر به صورت کارگاه. اما مهارت هایی که باید آموزش آنها از کودکی به بچه هاش روع شود عبارتند از:

1- مهارت تصمیم گیری: در این مهارت افراد می آموزند که تصمیم گیری و اهمیت و مراحل آن چیست و متوجه می شوند موفقیت در زندگی در گروی تصمیم درست و به موقع است.

2- مهارت حل مساله: این مهارت عبارت است از تعریف دقیق مشکلی که فرد با آن روبرو است، شناسایی و بررسی راه حل های موجود و برگزیدن و اجرای راه حل مناسب و ارزیابی فرایند حل مساله؛ به طوری که با انتخاب راه حلی با بیشترین منفعت و کمترین ضرر مادی و معنی از راه های غیرسالم برای حل مشکلات خویش استفاده نکند و بر مشکلاتش نیفزاید.

3- مهارت تفکر خلاق: تولید اندیشه و نوعی دیگر دیدن است. فرد در مواجهه با مشکلات در حال کشف راه حال های نو و بدیع است که کمتر کسی به آن توجه کرده است. در این مهارت افراد فرا می گیرند که با شیوه های متفاوت بیندیشند و از تجربه های متعارف و معمولی خود فراتر روند و راه حل هایی را خلق کنند که خاص و ویژه خودشان است.

4- مهارت تفکر نقاد: این مهارت عبارت است از توانایی تحلیل عینی اطلاعات موجود با توجه به تجارب شخصی و بررسی صحت یا سقم چیزی با دلیل و مدرک و استدلال و سپس پذیرفتن یا رد کردن آن.

5- توانایی برقرار کردن ارتباط موثر: این مهارت به معنای ابراز احساسات، نیازها و نقطه نظرهای فردی با گوش دادن فعالانه به مخاطب و ایجاد بیشترین رضایت با کمترین تنش و کشمکش است.

6- مهارت ایجاد و حفظ روابط بین فردی: مهارتی است برای تعامل مثبت با افراد به خصوص اعضای خانواده در زندگی روزمره، شناسایی مرز روابط با دیگران و ایجاد روابط صمیمانه متعهدانه.

7- خودآگاهی: خودآگاهی به معنی توانایی فرد در شناخت خود و نیز شناسایی خواسته ها، نیازها و احساسات و نقاط ضعف و قدرت است. در این مهارت فرد می آموزد که چه شرایط یا موقعیت هایی برای او عذاب آور هستند.

8- مهارت همدلی: در این مهارت فرد می آموزد که چگونه احساسات افراد دیگر را تحت شرایط مختلف درک کند، تفاوت های فردی را بپذیرد و با پیش داوری و قضاوت با دیگران برخورد نکند.

9- مهارت های مقابله با هیجان ها: شناخت هیجان هایی از قبیل شادی و ترس و حسادت و غم و... و تاثیر آنها بر رفتار خود و دیگران و فراگیری نحوه اداره آنها و واکنش مناسب در برابر آنها.

10- مهارت مقابله با استرس: در این مهارت فرد می آموزد که چگونه با فشارها و نقش های ناشی از زندگی و همچنین استرس های دیگر مقابله یا آنها را مدیریت کند تا باعث فرسودگی روانی و جسمانی اش نشود.

از کجا باید شروع کرد؟
در آموزش مهارت های زندگی، هدف اصلی تغییر رفتار مخرب به سازنده است. این مهارت ها باید از دوران پیش از دبستان شروع شود و به نوعی در مدرسه و سربازی و دانشگاه و حتی مراحل بعدی زندگی در اجتماع، مداوم آموزش و بازآموزی انجام بگیرد اما متاسفانه هم به دلیل ناآگاهی والدین از اصول فرزندپروری و هم اهمیت ندادن به این جنبه بسیار مهم آموزشی از سنین پیش از دبستان، این مهارت ها از کودکی در وجود کودکان نهادینه نمی شود و امکان یادگیری آسان آنها در کودکی از بین می رود.

در آموزش و پرورش متاسفانه بیشترین تمرکز بر قسمت آموزش و کسب مهارت های ابزاری و شناختی (سواد) است تا ابعاد دیگر پرورش روانی و اجتماعی مثل آموزش مهارت های زندگی با افزایش دانش تئوری و نیز انجام تکراری و مداوم یک عمل، مهارت و تسلط ما در آن زمینه روز به روز در بیشتر موارد بهینه و مطلوب می شود (مصداق کار نیکوکردن از پرکردن) است. به بیان دیگر، مهارت های زندگی شبیه جعبه ابزار با ابزارهای مختلف مثل انبردست، آچار و... هستند.

حال اگر جعبه ابزار یک کودک به جای مجهزبودن به ابزار مختلف فقط شامل چند ابزار محدود و ناکارآمد باشد، در مواجهه با پیچ های زندگی، توان انتخاب زیادی نخواه داشت و به صورت غریزی و ابتدایی سعی در حل مشکلات خواهدکرد مانند گریه کردن برای به دست آوردن همه چیز، داد و بیدادکردن و کتک زدن و...

اگر مهارت آموزی را جدی نگیریم...
در دوره کودکی، تعارض ها و کشمکش ها به دلیل عدم بلوغ رشد روانی- شناختی جلوه چندانی ندارد، اما با افزایش سن و هنگام مواجهه با دشواری های ویژه سنین نوجوانی و جوانی، کشمکش های درونی و بیرونی همزمان با رشد جسمانی و روانی انتظار جامعه و خانواده از فرد نوجوان و جوان افزایش می یابد به طوری که می پذیرند به دلیل زندگی اجتماعی، بخشی از تمایلات خود را محدود یا جهت دهی کنند و در چارچوب هنجارهای اجتماعی و گروهی قرار گیرند.

در این راستا نوجوانان و جوانانی که شیوه های صحیح رفتار هیجانی و مهارت های لازم را برای تطبیق خود با خانواده و جامعه نیاموخته باشند و ظرفیت های روان شناختی آنها ارتقا نیافته باشد با آسیب های جدی و متعددی روبرو خواهندشد که عواقب آن هم دامنگیر خودشان می شود و هم دیگران و در صورتی که رفتارهای ضداجتماعی در آنها شکل  گیرد و از خود واکنش های منفی بروز دهند یا توان مدیریت این واکنش های منفی را نداشته باشند، باعث آسیب های روان شناختی در شخص و کژروی ها و ناهنجاری هایی در اجتماع خواهدشد.

بنابراین اگر در زمان کودکی برای آموزش مهارت های زندگی انرژی  گذاشته نشد، باید خانواده و مدرسه به خصوص در زمان نوجوانی و بلوغ، برای آموزش این مهارت ها و افزایش ظرفیت روان شناختی نوجوان تلاش کنند چون بعداز 18 سالگی که شخصیت فرد و هوش هیجانی اش تقریبا به وضعیت ثبات نسبی رسید، ایجاد و شکل دهی رفتار، مشکل تر و زمان بر خواهدشد. البته حتی اگر دوره نوجوانی هم از دست برود، آموزش در دوران جوانی زمان سربازی یا دانشگاه باید انجام شود.

فواید بسیار زیاد این آموزش به فرد و جامعه بر می گردد، بنابراین آموزش مهارت های زندگی باید به طور مستمر در طول زندگی برای نهادینه کردن دانش تئوری به صورت تجربه زندگی عملی ادامه داشته باشد. متاسفانه در خانواده ها، مدارس، دوران سربازی و حتی در دانشگاه و رسانه ها و اجتماع ما آموزش مهارت های زندگی جدی گرفته نمی شود در صورتی که با گذراندن واحدها و دروسی که به جز پاس کردن و فراموشی آن بعد امتحان به دلیل وجود نداشتن نیاز کاربردی آن در علم یا اجتماع (مدرسه و دانشگاه)، گذراندن زمان زیادی در امور خدماتی بدون ارتقای شخصیت با آموزش مهارت های زندگی (سربازی)، عدم بررسی کارشناسی مرتب در برنامه های رسانه ای و بی توجهی به یکی از مهم ترین ابعاد آموزش فرهنگی (رسانه) فرصتی برای یادگیری فرزندان این مرز و بوم در این خصوص باقی نمی ماند و استرس های زندگی می تواند به جای مدیریت شدن، با سوق دادن فرد به سمت رفتارهای پرخطر، بنیان خانواده و اجتماع را به شدت تحت تاثیر قرار دهد.

هدف را گم نکنیم
هدف از هر آموزشی تغییر رفتار است، یعنی با آموزش، فرد ممکن است دانش و آگاهی و معلوماتش بالا برود، باورها و نگرش اش به موضوعی تغییر کند ولی الزاما باعث تغییر رفتارش نشود. یعنی مثلا بداند مصرف سیگار مضر است (آگاهی) راهکارهای کاهش و قطع مصرف سیگار را یاد بگیرد (تغییر نگرش) ولی باز سیگار مصرف کند (نداشتن ضمانت اجرایی برای تغییر رفتار) یا فرد می داند رفتارهای پرخاشگرانه ناکارآمد و ویرانگر در بیشتر موارد هستند (آگاهی)، راه های کنترل خشم را هم بداند (تغییر نگرش) اما باز در عمل، رفتار پرخاشگرانه ای نشان بدهد (عدم تغییر رفتار).

در تربیت فرزندان مانند هر کار دیگر با مشکلاتی روبرو خواهیم شد . اگر والدین از روش های صحیح تربیتی آگاه باشند ، باتمرین و به مرور زمان تجربه و مهارت آنان افزایش خواهد یافت ودرتربیت فرزندشان موفق تر خواهند بود.

آنچه در زیر می آید ، برخی اصول تربیتی است که برای آشنایی مقدماتی مطرح می گردد
۱) درکوتاه مدت انتظار پیشرفت زیادی نداشته باشید
۲) توقع خود را کم کنید و پیشرفتهای کوچک را نیز در نظر بگیرید
۳) در هرزمان تنها روی یک مشکل تمرکز نمایید
۴) با دید مثبت نگاه کنید و هرگز از تحسین کودکتان غافل نباشید
۵) اهدافی را که در نظر دارید، بانیازهای کودکتان منطبق نمایید
۶) مادران و پدران لطفا هماهنگ عمل نمایید

با کودکان پرخاشگر چگونه رفتار کنیم؟
امروز هر یک از ما اگر خودمان را ارزیابی کنیم متوجه می شویم که هر روز به نحوی این گونه از فرزندانمان انتقاد می کنیم در حالیکه متوجه نیستیم اثرات سوء این انتقاد در آینده چه پیامدهایی به همراه خواهد داشت . در این گونه مواقع ، عیب جوئیها ، نق زدن نها ، تحقیر نمودن ها ، اهمیت ندادن های شما و ... موجب عدم شکل گیری شخصیت واقعی خوب کودک ، نوجوان و یا جوان خواهد شد

در مقابل کودکی که می‌خواهد هر چیزی را به زور و با جیغ و فریاد به‌دست آورد، باید چه رفتاری داشت؟
- نباید به جیغ‌های آنها اعتنا کرد. وقتی یک کودک با جيغ‌زدن يا پرخاشگري به خواسته‌های خود می‌رسد چون از این رفتار خود امتیاز و پاداش مي‌گيرد و برايش لذت‌بخش است، بنابراین می‌آموزد كه این رفتار را تکرار کند. اگر پدر و مادر به جيغ‌‌زدن فرزندان خود توجه كنند، اين رفتار را در او تقويت مي‌كنند.

• چه راهکاري برای جلوگیری از این رفتارها پیشنهاد می‌کنید؟
در چنين وضعيتي بايد از تكنيك ناديده گرفتن، استفاده كرد. يعني وقتي يك كودك تلاش مي‌كند فراتر از قوانين و مقرراتي كه برايش وضع شده، امتيازي بگيرد ما باید از تكنيك ناديده گرفتن استفاده كنيم. يعني در كنار او هستيم ولي نه به او نگاه می‌كنيم نه با او حرف می‌زنیم، فقط خودمان را مشغول مي‌كنيم بدون اين‌كه با او ارتباط برقرار كنيم. اين طوري كودك متوجه مي‌شود بدون ارتباط با پدر و مادر، هيچ لذتي برایش وجود نخواهد داشت. اگر این كار را ادامه دهيم رفتار ناپسندش را ترك مي‌كند.

رفتار با کودکان لجوج
 بسیار پیش می‌آید که والدین دو اشتباه متوالی انجام می‌دهند و کودک خویش را به سمتی هدایت می‌کنند که با لجاجت و گریه و سر و صدا به هدفش برسد.

۱- کودک را از چیزی که ضرر جدی یا مشکل خاصی ندارد محروم می‌کنند (یا به دلیل تنبلی خودشان، یا به این دلیل که به اشتباه فکر می‌کنند آن مسئله مشکل ایجاد می‌کند.)

۲- پس از اینکه کودک اندکی سر و صدا کرد آن را به او می‌دهند.
وقتی اولین بارها این اتفاق می‌افتد کودک می‌آموزد که لجاجت کردن با چاشنی سر و صدا و گریه، راه مناسبی برای رسیدن به خواسته‌هاست. تا اینکه بعد از مدتی دیگر راهی بهتر از این نخواهد شناخت.

برای این که کودک شما دچار این رفتار نشود باید به چند نکته توجه داشته باشید:
۱- هرگز به خاطر بی حوصلگی یا تنبلی، او را از چیزی که برایش ضرری ندارد، محروم نکنید.
۲- اگر تشخیص دادید چیزی را نباید در اختیار او بگذارید یا کاری را نباید برایش انجام دهید، با اصرار و گریه او نباید بی‌حوصله شوید و حرفش را گوش کنید.
۳- اگر می‌خواهید از حرف خود برگردید باید راهی انتخاب کنید که کودک متوجه شود به خاطر گریه او از تصمیم خود برنگشته‌اید.

اگر کودک شما به هر دلیلی الآن دچار این حالت شده است یکی از راه حل ها این است که
اولا: منطقی باشید و بی‌دلیل حرفی نزنید که مجبور شوید (به خاطر نداشتن دلیل محکم) از آن برگردید.
ثانیا: اگر بند قبل را رعایت می‌کنید، می‌توانید این مرحله را هم اجرا کنید. اگر کودک شما برای چیزی که به صلاحش نیست، شروع به گریه و لجاجت کرد، باید تحمل کنید. برای این کار بهتر است موقعیتی را انتخاب کنید که مهمان ندارید یا مهمانی نیستید، چرا که گریه کودک شما ممکن است حوصله دیگران را به سر ببرد و آنها از به حمایت از او برخیزند و کار شما را خراب کنند.

آیا همیشه دیر به قرار ملاقات‌های خود می‌رسید؟ تا به حال شده ساعت‌ها زمان در دفتر خود صرف کنید اما هیچ کاری را به سرانجام نرسانید؟ ۲۴ ساعت روز را زمان کمی برای انجام کار‌های روزمره خود می‌دانید؟ اگر جواب هر کدام از این سوال‌ها برای شما مثبت است، پس باید یاد بگیرید چگونه زمان را بهتر مدیریت کنید. در ادامه مطلب ۱۰ نکته و راهنمایی درباره این موضوع به شما خواهیم رساند.

۱. بررسی شیوه صرف زمان
برای اینکه یاد بگیرید چگونه وقت خود را بهتر مدیریت کنید، باید اول از همه متوجه نقطه شروع کار خود باشید. در چند روز آینده شیوه صرف زمان خود را زیر نظر بگیرید. با خودتان رک و رو راست باشید، چه مقدار زمان برای چک کردن شبکه‌های اجتماعی می‌گذارید؟ چه زمان‌هایی بیشتر از همه اوقات در روز بهره‌وری بالایی دارید؟

۲. نصب تقویم دیواری
همه ما در دفتر‌های خود و درون کامپیوتر‌ها تقویم داریم. اما یک تقویم دیواری قابل پنهان شدن از دید شما نیست و با وجود آن‌ها در محل کار همیشه تاریخ قابل مشاهده است. این تقویم دیواری را جایی نصب کنید که قابل دیدن باشد (پشت سر خود نگذارید) و تاریخ‌های مهمی که در ماه باید به یاد داشته باشید را واضح علامت بزنید. اینگونه شما می‌توانید تاریخ و گذشت روز، هفته و ماه را کنترل کنید و هیچ رویداد مهم در آینده فراموش نمی‌شود.

۳. برنامه‌ریزی برای کل روز
قبل از اینکه هر شب به خانه بروید، برنامه کار‌هایی که باید فردا انجام دهید را مشخص کنید. تو دو لیست نسازید و به جای آن دو وظیفه مهم و با اولویت خود را مشخص کنید تا فردا با تمرکز بیشتر آن‌ها را تکمیل یا به سمت تکمیل شدن ببرید. چرا فقط دو وظیفه اولویت‌دار؟ زیرا دو وظیفه حتی با یک وقفه یک روزه بالاخره انجام شدنی هستند و زمانی که آن دو را به سرانجام برسانید، به پیدا شدن حس بهره‌ور بودن درون شما کمک می‌کنند.

۴. چک نکردن دائم ایمیل‌ها
آیا هر زمان که روی صندلی خود در دفتر می‌نشینید، شروع به چک کردن ایمیل‌های تازه می‌کنید؟ اینکار شما را به درون کار‌های پیچیده دیگری سوق می‌دهد و در نهایت با خراب کردن برنامه شما، تمام نقشه‌هایی که دیشب کشیده بودید را به تاخیر می‌اندازد. ساعت‌های اولیه روز خود را روی وظایفی قرار دهید که بیشترین اولویت و اهمیت را دارند. از این طریق پیشرفتی در کار خود خواهید دید و بعدا نیز با احتمال بیشتری برمی‌گردید و کار خود را تکمیل می‌کنید.

۵. زمانی برای ارتباط با دیگران
تمرکز در زمانی که دائم گوشی شما زنگ می‌خورد، ایمیل دریافت می‌کنید یا دیگران با یکدیگر صحبت می‌کنند، بسیار سخت است. ۳۰ دقیقه از زمان کار هر روز خود را برای برقراری ارتباط با دیگران بگذارید. پس از آن در کمال تعجب می‌توانید کارهایی بیشتری را تکمیل کنید.

۶. بستن در‌ها
اگر یک دفتر مخصوص خود دارید، در زمان نیاز از بستن در و گذاشتن یک علامت «مزاحم نشوید» بر روی آن نترسید. اگر نیاز هست با تلفن درخواست‌های ملاقاتی که در زمان‌های حساس می‌شود را رد کنید یا مودبانه از همکار‌های خود بخواهید بعدا پیش شما بازگردند یا بعدا به آن‌ها سر بزنید. زمانی که در حال کار حساس و مهم خود هستید، در‌ها را بر روی اینترنت هم ببندید و نگذارید حواس شما را پرت کند.

۷. زمانی برای کار نکردن
وقفه در بین کار آزار دهنده است اما گاهی اوقات ضروری می‌نماید. شاید چیزی به توجه آنی شما نیاز داشته باشد یا ممکن است یک جلسه ناگهانی آغاز شود. لازم نیست با برنامه ریزی دقیقه به دقیقه روز خود را نابود کنید، به جای آن، انتظار انجام کار واقعی به مدت ۴ تا ۵ ساعت در روز را از خود داشته باشید و باقی وقت را به رفع پیش‌آمد‌ها مشغول شوید.

۸. ادغام وظایف مشابه
زمانی که به ناحیه محل کار خود وارد می‌شوید، سعی کنید وظایف مشابه را با هم انجام دهید. با اینکار حجم کاری که باید در طول روز انجام دهید ناگهان کاهش پیدا می‌کند و تمرکز بر روی وظایف اصلی در محل کار بیشتر می‌شود.

۹. مراقبت از سلامتی
تا به حال شده شب‌ها تا دیر وقت کار کنید و فردای آن روز خسته و بی‌حوصله روز کاری خود را شروع کنید؟ خواب مناسب و کافی، غذا خوردن با برنامه و ورزش قطعا بهره‌وری شما را افزایش خواهد داد. مراقب سلامتی خود باشید.

۱۰. توجه به ریتم زندگی
به قدم اول بازمی‌گردیم، چه زمانی شما بیشترین و بالاترین مقدار بهره‌وری خود را حس می‌کنید؟ ممکن است پس از صرف یک وعده غذا یا شاید ۴۵ دقیقه پس از خوردن چایی یا قهوه صبحگاهی. با توجه به تجربه روزانه خود سعی کنید اوقات حداکثر بهره‌وری خود را پیدا و از آن برای پیشرفت و انجام کار‌هایی مهم و حساس استفاده کنید. برای زمان‌های حداکثر بهره‌وری خود برنامه ریزی کنید و با انرژی زیاد کار‌های خود را انجام دهید. بهتر است کار‌های روتین و روزمره را بگذارید برای زمان‌هایی که بهره‌وری شما کاهش پیدا کرده است.

اغلب، هنگامی که درباره بهره وری برای قدم گذاشتن در راه کارآفرینی فکر می کنیم، موضوعاتی مانند تکنیک های مدیریت زمان، راه های سرعت بخشیدن به کار و افزایش انگیزه به ذهن مان می رسد اما این مطلب به تکنیک هایی بسیار فراتر از نکات گفته شده می پردازد.

آیا تمایل دارید سطح برآیند کارهایتان طوری ارتقا یابد که در زمان کمتر و البته با تلاش کمتر کارهای بیشتر و مهمتری انجام دهید؟ اغلب، هنگامی که درباره بهره وری برای قدم گذاشتن در راه کارآفرینی فکر می کنیم، موضوعاتی مانند تکنیک های مدیریت زمان، راه های سرعت بخشیدن به کار و افزایش انگیزه به ذهن مان می رسد اما این مطلب به تکنیک هایی بسیار فراتر از نکات گفته شده می پردازد.

در حالی که در مدتی کوتاه، اگرچه تکنیک های موقتی می تواند ما را در سرعت بخشیدن به کارها و نیز انجام کارها در زمان کوتاه تر کمک کند اما در درازمدت احتمالا موجب خستگی خواهد شد. ما دائما کارهای مختلف را با سرعت انجام خواهیم داداما مبدن ما نمی تواند دیگر این روند راادامه دهد زیرا ممکن است پس از مدتی، ذهن دچار خستگی شدید شود و در دوره ای به مدت شش ماه تا یک سال یا حتی بیشتر، روند رشد و حرکت را معکوس کند.

پس اگر بخواهیم به جای استفاده از تکنیک های سرعت بخش، مسیری دیگر انتخاب کنیم که به همان اندازه، بهره وری مان را افزایش می دهد، چه نکاتی اهمیت دارند؟ جواب این سوال در انگیزه اصلی، آرزو و محرک درونی و پیاده سازی مهمترین ابزارها در دنیای واقعی است.

یکی از مهمترین راه ها برای رسیدن به این حالت درونی، تاثیرگذاری بر حالت روانی خودمان است که به افزایش بهره وری، بدون معایب روش افزایش سرعت، می انجامد. توجه داشته باشید که به جای توصیه به تمرکز بر بهره وری، چقدر روی محیط ایده آل تاکید خواهیم کرد.

وقتی شما به جای تاکید بر بهره وری، برای رسیدن به آن، محیط ایده آل و مورد نیاز آن را برای ذهن خود آماده کنید، بهره وری خود به خود پدیدار می شود، پس با استفاده از این نکات می توانید شرایط ذهنی را ایجاد کنید که به افزایش بهره وری خواهد رسید.

۱ -قبول کنید اکثر کارهای روزانه شما مهم نیستند
اگر نگاهی به ۴۰ ساعت گذشته خود بیندازید، احتمالا ۳۰ ساعت آن را مشغول کارهای برنامه ریزی نشده، غیرضروری یا حتی کاملا غیرسازنده بوده اید. البته این مسئله مختص به ۴۰ ساعت گذشته نیست، بلکه مشکل هفته های متمادی زندگی شماست. اگر فکر می کنید زندگی شما اینگونه نیست، کارهای هر ۱۵ دقیقه از ۴۰ ساعت آینده خود را بنویسید.

بعد از هر ۱۵ دقیقه کارهای انجام شده خود را هم بنویسید. در پایان ۴۰ ساعت، همه این نوشته ها را در کنار هم قرار دهید. حتی اگر حالا اعتقاد داشته باشید که ۸۰ درصد کارهای شما سازنده است، آن وقت از حجم کارهای غیرسازنده خود شگفت زده خواهید شد. احتمالا به این نتیجه خواهید رسید برای بهره وری بیشتر چندان مهم نیست کار جدیدی انجام دهید، بلکه ابتدا باید کارهای اضافی را از فعالیت های خود حذف کنید. اگر موارد غیرضروری را حذف کنید و این ۴۰ ساعت را به ۱۰ ساعت مفید تبدیل کنید، آن گاه می توانید اندکی از کارهای دیگر را به فهرست خود اضافه کنید.

برای مثال اگر پس از کاهش ۴۰ ساعت کارهای غیرضروری به ۱۰ ساعت فعالیت سازنده، ۱۰ ساعت فعالیت سازنده دیگر به آن اضافه کنید، در نیمی از زمان، با نیمی از استرس و با کاهش ریسک خستگی و مضرات دیگر، دو برابر گذشته فعالیت مفید انجام می دهید.

۲ -پاداش گرفتن را عقب نیندازید
اگر کار خوبی انجام دادید، بلافاصله پس از آن به خودتان پاداش دهید. این کار به مغز شما می آموزد که پاداش داده شده به خاطر انجام به موقع، صحیح و با رعایت اولویت بوده است.

اگر دائما این کار را انجام دهید، انگیزه بیشتری برای انجام کارهای ضروری و نیز کارهای مورد نیاز هر روز خواهید داشت. حتی ممکن است پس از آن، ترک کارهای کم اهمیت تر برای شما راحت تر باشدو خودشان به کناری بروند.

۳ -به خودتان بابت تکمیل کارها تبریک بگویید
ذهن شما هنگامی که مورد تقدیر قرار می گیرد، ناخودآگاه بهتر کار می کند. البته تنها راهی که می توان با آن به ذهن تلقین کرد که مورد تقدیر قرار گرفته است، فقط تقدیر کردن از آن است.

یک بار در روز، به مدت یک ماه این کار را تکرار کنید. احتمالا از تاثیر آن در زلال شدن افکارتان شگفتزده خواهید شد. زلالی افکار هم باعث افزایش بهره وری خواهد شد.

۴ -بر آنچه می توانید انجام دهید، تمرکز کنید
این مسئله، نقطه ای کلیدی در بهره وری است. تنها بر چیزی تمرکز کنید که به خوبی از پس آن برمی آیید و کاری را انجام دهید که در آن تبحر دارید. کارها را اولویت بندی کنید. ممکن است بفهمید کارهایی که در آن تبحر ندارید، خودشان به آسانی حل می شوند یا اینکه وقتی کارهای دیگر را انجام دادید و تنها چند قدم به پایان کار مانده بود، برداشتن چند گام باقی مانده و رسیدن به هدف، این انگیزه را به شما بدهد که سریع تر کارها را انجام دهید.

وقتی روی بخش هایی تمرکز کنید که در آن تبحر ندارید، با وجود اینکه ممکن است بخش کوچکی از کار شما باشند، احساس بزرگنمایی مشکل به شما منتقل می شود و انگیزه تان برای انجام کار را از بین می برد. اگر پیش از تمرکز بر ضعف های خود، بخش زیادی از کار را انجام دهید، به پایان رساندن بخش های باقی مانده آن راحت تر و سریع تر خواهد بود.

۵ -به این فکر کنید که کارتان چه فایده ای دارد
اگر بر این نکته تمرکز کنید که کارتان چگونه به دیگران کمک می کند، ذهن شما دلایل بیشتری برای اتمام آن در اختیار خواهد داشت. مغز ما کارهای بی هدف را دوست ندارد، بنابراین اگر کار شما کمک به دیگری باشد، به شکل گیری آن هدف می دهد و ذهن شما را به سمت کامل کردن کار می کشاند.

۶ -کمال گرا ناشید
تا به حال شده که ۹۰ درصد یک پروژه را ۱۰ ساعته انجام دهید و برای تکمیل ۱۰ درصد باقیمانده آن ۲۰ ساعت دیگر وقت نیاز داشته باشید؟ آیا انجام تنها ۱۰ درصد کار به این همه وقتی که باید برای آن بگذارید، می ارزد؟ یا اینکه می توانید دستی به سر و روی آن بکشید،در دقایق پایانی رنگ و لعابی به آن بدهید و به جای ۲۰ ساعت، تنها در یک ساعت پروژه را کامل کنید؟

باید تصمیم درست بگیرید. اگر یک جراح قلب یا یک تعمیرکار هستید، احتمالا باید تا پایان کار پیش بروید اما اگر در حال نوشتن مقاله، کتاب، درس دادن یا بسیاری از کارهای دیگر هستید، وقتی ۹۰ درصد کار تکمیل شد، ممکن است ارزشش برابر با همان ۹۹ درصد باشد؛ بنابراین یک درصد باقیمانده را هم انجام دهید و فقط ۹۱ درصد بهترین کار خود را درست کنید و کمال گرایی را کنار بگذارید.
* همه این نکات را به هم پیوند دهید

کدام یک از این نکات برای شما جذاب تر است؟
کدام یک از آنها می تواند بیشترین افزایش را در نتایج حاصل از کار شما در پی داشته باشد؟
سریع ترین نکته کدام است؟ آن نکته را پیش از بقیه انجام دهید. هفته بعد، نکته بعدی را اضافه کنید. تا شش هفته این کار را انجام دهید، خواهید دید که بهره وری روزانه شما، بدون هیچ تلاش بیشتری و حتی شاید با تلاش کمتری دو برابر خواهد شد.

چند نکته همیشگی برای موفق بودن
* گاهی اوقات موفقیت، تنها در غلبه شما بر ترس و ریسک پذیری خلاصه می شود. اگر از ریسک کردن بپرهیزید، هرگز قابلیت های خود را کشف نخواهید کرد. هرگز از شکست نهراسید زیرا نترسیدن از شکست، یکی از مهمترین مهارت ها برای موفقیت است.
* یک روال و سبک سالم برای زندگی تان در پیش بگیرید؛ به طور مرتب ورزش کنید، خوب غذا بخورید، زیاد بخندید، با آرامش به خواب بروید و نگرانی ها را از خود دور کنید.
* گاهی اوقات نیاز است واقعا نگرانی هایی را که در مورد اتفاقاتی که خارج از کنترل ماست، کنار بگذاریم.
* به دنبال فرصت ها و راه های چاره برای موقعیت هایی باشید که دیگران در مواجهه با آن تسلیم می شوند.
* مسئولیت کامل اعمال و رفتار خود را برعهده بگیرید.
* سعی کنید به جای رفتار منفعلانه، رفتاری فعالانه داشته باشید.
* در مورد خودتان و اعمال تان اطمینان داشته باشید.
* ظاهر و لباس شما، تعیین کننده ارزش شما نیست.
* یاد بگیرید برابر سختی ها مقاومت کنید.
* جسارت این را داشته باشید که به دنبال ندای قلب خود بروید، نه دیگران.
* زندگی را جدی نگیرید و یاد بگیرید که از آن درست لذت ببرید.
* شکست های خود را توجیه نکنید.

زندگی فراز و فرود زیادی دارد. هر چه سن آدم بالاتر می رود، به بار تجربه هایش اضافه می شود، نگاهش تغییر می کند و آرزوهایش دیگر آنهایی نیستند که در بچگی داشته. تغییر خیلی هم خوب است اما اگر در جهت درست باشد و انسان را به اهداف بلند و جایگاه شایسته برسانند.

برای اینکه از همان ابتدای جوانی بتوانیم با روش درست زندگی آشنا شویم، باید مسایلی را یاد بگیریم و تمرین کنیم که عقل و دل هر دو آن را تایید می کنند. در همین راستا، ما یک سری مسایل را که خوب است انسان تا پیش از ۳۰ ساگی بداند و یاد بگیرد، انتخاب کرده ایم که امیدواریم مفید و کاربردی باشند. همراهمان باشید.

۱. بدانید که دوستی ها تغییر می کنند
حتی صمیمی ترین دوستی ها هم در طول زمان تغییر می کنند. انسان ها نمی توانند همیشه همان رابطه ای را با هم داشته باشند که قبلا داشته اند. حتی اگر با کسی سال ها هم خانه هم بوده اید، بعد از دور شدن از هم، رابطه و حس هایتان تغییر خواهد کرد. یا مثلا دوستان دبیرستان دیگر همان هایی نیستند که در مدرسه با هم بوده اید. مخصوصا اگر ازدواج کنید، بیشتر از همیشه نگاهتان به دوستی تغییر می کند. بنابراین، به جای جنگیدن با این تغییرات یا افسوس گذشته را خوردن، خودتان را با این تغییرات وفق دهید و سعی کنید از حضور دوستان برای ارتقا سطح دانش و تجربه گرفتن استفاده کنید.

۲. خیلی احساساتی و رمانتیک نباشید
احساساتی بودن خوب است اما زیادی رمانتیک و درام بودن، خسته کننده است. زندگی باید هیجان داشته باشد. وقتی همه چیز خیلی آرام و در بهترین حالت پیش برود، بعد از مدتی حوصله سر بر و خسته کننده می شود. در ارتباط های خود واقعی باشید؛ یعنی وقتی حس عاشقانه ندارید، الکی ادا در نیاورید و خودتان باشید. تماشای فیلم های درام، موسیقی های آرام، حرف های عاشقانه، مهربانی زیاد و ... همه عالی هستند اما در حد تعادل. به یاد داشته باشید انسان ها تنوع و هیجان را بیشتر از تکرار دوست دارند.

۳. مدافع زنان دیگر باشید
از دوستان مونث خود حمایت کنید. لازم نیست فمنیست باشید یا در دفاع از حقوق زنان زیاده روی کنید، همین که نیازهای آنها را درک و تا حد امکان برآورده کنید، کافی است. یکی از بهترین اتفاق های دنیا این است که زنان با هم متحد و خوشحال باشند. در جامعه امروز بسیاری از زنان از هم دوری می کنند، اما اگر درک درستی از زن بودن داشته باشید، ارتباط های خود را با هم جنسان خود بهتر خواهید کرد.

۴. برای احساسات خود دلیل پیدا کنید
مثلا اگر در اینستاگرام خود دایم عکس گربه خود را به اشتراک می گذارید، حتما حیوانات را دوست دارید. پس در سازمان های حمایت از حیوانات عضو شوید و به طور داوطلبانه به این موجودات بی زبان کمک کنید. یا اگر فوتبال بازی کردن بهترین و شیرین ترین تفریح زندگی شما بوده است، در همین مسیر به فعالیت خود ادامه دهید. به طور مثال، مربی تیم فوتبال شوید. و انواع و اقسام کارهایی که حس های بسیار خوب و مثبت به شما می دهند. هیجانات و احساسات خود را در یک مسیر مشخص هدایت کنید تا موفقیت بیشتری را هم در زندگی شاهد باشید.

۵. زندگی خود را در دنیای مجازی سپری نکنید
اگر از آن دسته افرادی هستند که همه احساسات و روحیه لحظه ای خود را در فیس بوک و دیگر شبکه های اجتماعی به اشتراک می گذارند، توصیه می کنیم از این کار دست بردارید. به جای اینکه پای موبایل یا لپ تاپ باشید، به دوستان خود زنگ بزنید. با هم کافه، پارک یا ... بروید و در کنار نوشیدن یک چای/قهوه دلچسب، در مورد ناراحتی یا خوشحالی های خود حرف بزنید. وقتتان را در دنیای مجازی هدر ندهید. از واقعیت های زندگی در دنیای واقعی لذت ببرید.

۶. از لحظات تنهایی هم لذت ببرید
مثلا اگر غروب جمعه است و به هر دلیل تنها هستید، به جای اینکه زانوی غم بغل کنید و دایم به غروب دلگیر جمعه بد و بیراه بگویید، به این فکر کنید که فرصتی برای خلوت کردن با خود یافته اید. به خود، خواسته های قلبی، آرزوها، برنامه های آینده و حتی ارتباط هایتان فکر کنید. یا فیلم تماشا کنید. کتاب مطالعه کنید. این را بدانید که در تنهایی هم خیلی کارها می توان انجام داد که برخلاف تصور لذت بخش و جالب هم هستند.

۷. خودتان را با خودتان مقایسه کنید!
منظور از این جمله چیست؟ اینکه در این سن تقریبا بیشتر دوست های آدم یا ازدواج کرده اند و بچه دارند، یا درگیر کار و کسب درآمد هستند. گاهی ممکن است خودتان را با آنها مقایسه کنید و شاید حسرت زندگی فرد دیگری را بخورید. اما این را به یاد داشته باشید که موقعت زندگی همه آدم ها با هم فرق دارد. هیچ کس نمی تواند جای دیگری باشد. انسان ها فکر، علاقه، احساسات، روحیه و درآمدهای متفاوت از هم دارند. به همین دلیل شاید دوستان هم سن و سال شما، کاملا با شما فرق داشته باشند. لازم نیست خودتان را با دیگران مقایسه کنید، بلکه خودتان را زیر ذره بین ببرید. ببینید زندگی واقعی شما با آنچه که می خواهید چقدر شبیه هم هستند! آیا توانسته اید نیازهای درونی خود را برآورده کنید؟

۸. مراقب بدترین سناریوهای زندگی باشید
بدون شک وقتی به سن سی سالگی نزدیک می شوید، تجربه های تلخ متعددی در زندگی داشته اید: از شکست عشقی گرفته تا اخراج شدن از کار و ... اما هیچ کدام از آنها شما را از پای در نیاورده است. به خاطر داشته باشید همه آنها تجربه هایی بوده اند تا دفعات بعدی بهتر و درست تر تصمیم بگیرید. پس ذهنتان را با اشتباه هایی که گذشته و تمام شده اند، مشغول نکنید و فقط به عنوان یک تجربه به آن نگاه کنید. همان حرف همیشگی را با خود تکرار کنید: هر شکست، پلی است برای پیروزی. و واقعا هم همین طور است. وقتی پس از هر شکست، چشمانتان بیشتر به واقعیت های زندگی باز می شود، چرا دچار ناامیدی می شوید؟ اتفاقا درس بگیرید و تعداد شکست های خود را هر روز کم و کمتر کنید.

۹. ولخرجی نکنید
باید حواستان به خرج هایتان باشد. به جای اینکه هر آخر هفته با دوستان رستوران و بیرون بروید، سرگرمی های ارزان تر پیدا کنید. حساب و کتاب های خود را یادداشت کنید. بخشی از درآمد خود را پس انداز کنید. در خرید کفش و لباس و ... زیاده روی نکنید. این را بدانید که اکنون فرصت پول جمع کردن و پیشرفت است، اکنون توان زیاد کار کردن دارید و با بالا رفتن سن، انرژی و توان شما هم کاهش پیدا می کند. پس با فکر و حساب و کتاب خرج کنید.

۱۰. صداقت بهترین سیاست است
این را بدانید که صادق بودن و بیان حقیقت بهترین و ارزشمندترین ویژگی انسان ها است. این امر به سن ارتباطی ندارد. در هر سنی که باشید، وقتی صادق باشید و از دروغ و بهانه های بیهوده دوری کنید، محبوبیت بیشتری در میان دوستان و اطرافیان خواهید داشت. اما اگر بتوانید این ویژگی را تا پیش از سی سالگی در وجود خود نهادینه کنید، مطمئن باشید موفقیت های بیشتری در زندگی خواهید داشت. مثلا اگر خانه دوستی دعوت شده اید به جای اینکه بهانه بیاورید یا به دروغ بگویید، می روید و نروید، خیلی رک و بی پرده بگویید که می خواهید در خانه بمانید. یا اگر در محل کار، توان انجام کاری را ندارید، رک و بدون ترس بگویید بلد نیستید. لازم نیست در مورد افکار خود با دیگران حرف بزنید، لازم نیست مسایل خصوصی خود را بیان کنید، فقط راستگو باشید. وقتی صادق باشید، دیگران هم بیشتر شما را دوست خواهند داشت.

۱۱. زیاد سبزیجات مصرف کنید
همه آدم ها دوست دارند اندام زیبا و سالمی داشته باشند. برای این امر باید از سنین کم عادت سالم غذا خوردن را در خود نهادینه کنید. به جای فست فود و غذاهای ناسالم بیرون که در این سن جوانان به آن گرایش دارند، میوه و سبزیجات مصرف کنید.