تحقیقات جدید نشان داده است کودکی که در تماس چشمی با افراد هیچ‌گونه عکس العملی ندارد، نشانه‌هایی از اختلال اوتیسم را دارد.

دوان گانجی، محقق دانشگاه میامی اظهار کرد: افرادی که خواهر و برادر مبتلا به این بیماری دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا قرار دارند.

وی اظهار کرد: از عوامل ایجاد رابطه، لبخند کودک در هنگام ارتباط است و والدین باید در ارتباط کودک با دیگران دقت داشته و آن را بررسی کنند.

این تحقیق در مجله Autism and Developmental Disorders منتشر شده است. 

اخبار علمی - ایسنا

رابطه اضطراب با سلامت و کارايي فرد يک رابطه خطي نيست يعني افراد بايد يک حدي از اضطراب را داشته‌باشند تا کارايي خوبي داشته‌باشند و زندگي‌شان روي روال منظم باشد اما اگر اين ميزان بيشتر از يک حدي شود کارايي فرد را به کل مختل مي‌کند و بازدهي او را پايين مي‌آورد.‌ اضطراب همانند نمک غذاست يعني مقداري از آن براي بهتر شدن غذا لازم است اما زياد شدن آن مي‌تواند غذا را خراب و طعم آن را شور کند. اضطراب مفيد است چرا که افرادي که هيچ‌گونه اضطرابي ندارند راحت در خانه مي‌خوابند و هيچ‌کاري انجام نمي‌دهند اما افرادي در زندگي فعال هستند و احساس مسئوليت و وظيفه‌شناسي مي‌کنند که مقداري اضطراب دارند و درواقع همين اضطراب مثبت افراد را به فعاليت و کار وادار مي‌کند.

براي روشن‌تر شدن رابطه بين اضطراب و کارايي و خطي نبودن اين رابطه بايد گفت تا يک جايي اگر اضطراب زياد شود کارايي هم بالا مي‌رود ولي از يک جايي به بعد اگر اضطراب زياد شود در کارايي فرد اختلال به وجود مي‌آيد و به مرور کارايي او کاهش پيدا مي‌کند.


اضطراب مفيد را چگونه بشناسيد؟
تشخيص اينکه اضطراب ما در چه حدي است و اينکه آيا اين اضطراب مفيد است يا آثار منفي روي کار گاهي مشکل است. براي تشخيص بين اين دو حالت بهترين کار اين است که دقت کنيم ببينيم به واسطه اضطرابي که داريم کار و مسئوليتي را که در حال انجام آن هستيم خوب انجام مي‌دهيم يا نه؟ اگر خوب انجام مي‌دهيم، اضطراب ما مفيد است. مثلا براي درس خواندن مقداري اضطراب داريم و همان باعث مي‌شود بهتر درس بخوانيم و نمره بهتري بگيريم، اما اگر آن اضطراب براي ما آنقدر مشغله ذهني ايجاد مي‌کند که مدام درگيري فکري داريم و حتي دچار تپش قلب مي‌شويم، تمرکزمان را از دست مي‌دهيم و....يعني اضطرابمان بيش از اندازه شده و ديگر مفيد نيست. يا زماني که اين اضطراب باعث ايجاد ناراحتي زياد و سلب آسايش دايمي ما شود هم مشخص مي?شود که از ميزان طبيعي فراتر رفته است.

اضطراب افراد کمال‌گرا مثبت است يا منفي؟
برخي از افراد هميشه در کارهايشان اضطراب دارند و همين اضطراب هم موجب پيشرفت کاري‌شان مي‌شود. اين افراد کمال‌گرا هستند و معمولا از خودشان انتظار بالايي دارند و به سادگي احساس رضايت نمي‌کنند. به همين دليل هميشه درون آنها تنش و استرس وجود دارد. آنها بايد کمي انتظاراتشان را کم يا اگر مي‌توانند آن افکار مزاحم اضطراب‌آور را از ذهنشان بيرون کنند. اين افراد مدام در آينده زندگي مي‌کنند و آينده را هم بد و وحشتناک تصور مي‌کنند و بر همين اساس هم زندگي مي‌کنند در صورتي که بايد بدانند هيچ‌گاه اتفاقاتي که در ذهنشان هست پيش نخواهد آمد.

با اضطراب مقابله کنيم يا از آن فرار کنيم؟
هرکسي با اضطراب‌هايش به روشي برخورد مي‌کند؛ بعضي ترجيح مي‌دهند از کنار آن رد شوند. برخي سعي مي‌کنند از آن دوري يا به عبارتي فرار کنند و برخي هم ترجيح مي‌دهند با اضطراب‌هايشان رودررو شوند و با آنها مقابله کنند. اول از همه بايد گفت فرار و اجتناب از موقعيت‌هاي اضطراب‌زا نه‌تنها اضطراب را بهتر نمي‌کند بلکه آن را تشديد هم مي‌کند. انسان از هرچه فرار کند ترسش از آن بيشتر مي‌شود و به قول آن ضرب‌المثل معروف «در بلا بودن به از بيم بلاست»، يعني وقتي با ترس‌ها و اضطراب‌ها مواجه شويم، مي‌بينيم آنقدر هم که گمان مي‌کرديم ترسناک نبوده و همين اضطراب‌ها را کم مي‌کند.

اضطراب و استرس چه تفاوتي دارند؟
«استرس» معمولا به دو معني به کار مي‌رود؛ يک زمان به عنوان عامل ايجادکننده و محرک اضطراب از آن ياد مي‌کنيم و گاهي هم مرادمان از استرس، حالت اضطراب است. اگر بخواهيم کلي‌تر بگوييم، يکي از علائم استرس، همان حالت‌هاي اضطرابي است. يعني استرس‌ عام‌تر از اضطراب است و همان حالت فرد محسوب مي‌شود که ممکن است او را از حالت تعادل خارج کند مثلا يکي از عزيزانش فوت کند يا شرايط شغلي سختي برايش پيش بيايد يا .... حتي مي‌توان گفت اضطراب هنگامي در فرد بروز مي‌کند که شرايط استرس‌زا در زندگي او بيش از حد طول بکشد يا به‌طور مکرر رخ دهد يا دستگاه عصبي بدن نتواند به مرحله مقاومت تنيدگي پايان دهد و بدن براي مدتي طولاني همچنان بسيج باقي بماند. در اين صورت بدن فرسوده و در برابر بيماري‌هاي جسمي و رواني (مانند اضطراب) آسيب‌پذير مي‌شود.

يك نوع ديگر از بيماري‌های عفوني بيماری هرپانژين است. اين بيماری از يك التهاب ويروسي دهان و گلو به وجود مي‌آيد. بيماری هرپانژين عمدتاً كودكان 10-1 سال را مبتلا می کند. این بیماری ناشی‌ از يك ویروس به نام‌ کوکساکی‌ می باشد که‌ از فردی به‌ فرد ديگر منتقل مي‌شود، دوره‌ کمون‌ اين بیماری‌ 2 تا 7 روز است‌.

هرپانژین:
يك نوع ديگر از بيماريی های عفوني هرپانژين است. اين بيماري از يك التهاب ويروسي دهان و گلو به وجود مي‌آيد. بيماری هرپانژين عمدتاً كودكان 10-1 سالع را درگیر خود مي‌كند.اين بيماری معمولاً با آفت، گلو درد يا تب‌خال اشتباه گرفته مي‌شود.

 
علائم بيماری:
• تب
• احساس‌ کسالت‌
• گاهی‌ استفراغ‌ و درد شکمی‌
• گلودرد ناگهانی‌، همراه‌ با قرمزی‌، التهاب‌ و دردناک‌ بودن‌ بلع‌
• تاول های‌ کوچک‌ (وزیکول‌) در ناحیه‌ دیگر. این‌ تاول‌ها تبدیل‌ به‌ زخم‌های‌ کوچکی‌ می‌شوند.

علل بيماري:
عفونت‌ ناشی‌ از يك ویروس به نام‌ کوکساکی‌ A,Bکه‌ از فردی به‌ فردديگر منتقل مي‌شود. دوره‌ کمون‌ اين بیماری‌ (از زمان‌ واردشدن‌ ویروس به بدن تا آغاز علایم‌) 7-2 روز است‌.

عوارض بيماری:
يكي از شايعترين عوارض اين بيماری تشنج ناشي از تب است.

تشخيص بيماری:
تشخيص معمولاً با ديدن‌ ضايعات‌ مشخصه‌ اين‌ بيماری داده‌ مي‌شود. البته‌ ممكن‌ است‌ آزمايش‌ خون هم توصيه‌ شود.

راه‌های درمان بيماری:
• معمولاً هيچ درماني‌ غير از داروهای ضد درد ساده‌ نيست‌.
• شستشوی دقيق‌ دست‌ها و دفع‌ بهداشتي‌ ترشحات‌ مهم‌ است‌.
• سعي‌ كنيد تب‌ بالا را با آب‌ ولرم‌ پايين‌ آوريد وگرنه‌ ممكن‌ است‌ آب بدن‌ كم‌ ‌شود.

درمان از طريق تغذيه و فعاليت:
در زمان دوره درمان اين بيماری تا وقتی‌ که‌ تب‌ و گلودرد برطرف‌ نشده‌ باشد، باید در رختخواب‌ استراحت‌ کنيد.
برای درمان بيماری رژیم‌ خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود. فقط کودک‌ خود را تشویق‌ کنید تا مایعات‌ بیشتری بنوشد، مثل‌ آب‌، یخ‌های‌ با طعم‌ میوه‌، قطعات‌ کوچک‌ یخ‌، یا محلول‌ ژلاتین خشک‌.
از نوشیدن‌ آب‌ میوه‌ ترش‌ که‌ باعث‌ آزردگی‌ بافت‌های‌ ملتهب‌ می‌شود خوداری‌ کنید.

پيشگيری بيماری:
• در حال‌ حاضر راهي برای پيشگيری اين بيماری نيست ، اما در نظر داشته باشيد برای پيشگيری از گسترش‌ آن‌، دستان‌ خود را به‌ دقت‌ بشوييد.

• از تماس‌ نزديك‌ مثل‌ بوسيدن‌ يا سهيم‌ شدن‌ در غذا خوردن‌ جداً خودداری كنيد.

در ضمن در نظر داشته باشید که این بیماری از نظر علایم بیشتر شبیه ویروس هرپس است که می تواند ایجادتبخال نماید.